Μακρυγιάννης: Το Αγγλικό δίκαιο, η αντίδραση τών “πιστωτών” και η “διπλωματία της κανονιοφόρου”

Ποιοι Πρωθυπουργοί καταδικάστηκαν στις δίκες των δοσιλόγων του 1946 – Πολλά εξηγούνται με την μελέτη της Ιστορίας μας, και τις σημερινές συμπεριφορές των πολιτικών μαςΟ όρος “επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843”, περιγράφει τα γεγονότα του 1843, τα οποία κατέληξαν στην παραχώρηση “συντάγματος” από τον Όθωνα και στη μετάβαση της Ελληνικής πολιτείας από την “απόλυτη μοναρχία” στη “συνταγματική μοναρχία”. Πάντως “μοναρχία”, προέβλεπε το σύνταγμα, ώς πολίτευμα της χώρας, έτσι τουλάχιστον επέτασσε η βούληση των “ιδιοκτητών” αυτής της χώρας εκείνη την χρονική περίοδο.

Οι ημέρες τίς οποίες διανύουμε ώς Έθνος, ώς λαός και ώς κράτος, είναι ίσως οι κρισιμότερες των τελευταίων 150 χρόνων και των επόμενων 100 χρόνων του βίου μας. Η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα, ώς αρετές τίς οποίες υποχρεούμεθα να επιδείξουμε ώς χώρα και ως Εθνος, τώρα είναι ίσως η καταλληλότερη στιγμή για να τίς εκδηλώσουμε, διαφορετικά θα είναι αρετές υπό αμφισβήτηση ή “εν πηγαίω ύπνω”, για τον Ιστορικό του μέλλοντος, κυρίως όμως για τα παιδιά μας, και τους απογόνους μας ( διότι αυτοί θα υποστούν το αποτέλεσμα της σημερινής “υπεύθυνης” ή όχι, στάσης-απόφασης των κυβερνώντων μας απέναντι στο Έθνος και όχι στούς “ομολογιούχους” του).

Αναφέρω μερικά Αποσπάσματα απο τα Απομνημονεύματα τουστρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη, αναφερόμενος σε Ιστορικές πιστοποιήσεις πρακτικών και συμπεριφορών των τότε ισχυρών, “συμμάχων κατά τα άλλα”, κρατών και του διεθνούς δικαίου, όπως το αντιλαμβανόταν οι “σύμμαχοί-ιδιοκτήτες” μας.

“Δεν έπρεπε να έμπω εις αυτό το έργον ένας αγράμματος, να βαρύνω τους τίμιους αναγνώστες και μεγάλους άντρες και σοφούς κοινωνίας και να τους βάλω σε βάρος, να τους κινώ την περιέργειά τους και να χάνουν τις πολυτίμητες στιμές εις αυτά. Αφού όμως έλαβα και εγώ ως άνθρωπος αυτείνη την αδυναμίαν, σας ζητώ συγνώμη εις το βάρος οπού θα σας δώσω.

Αν είμαι τίμιος άνθρωπος, θέλω γράψη την αλήθεια, καθώς έγιναν τα γραφόμενα, οπού θα σημειώσω. Όλοι οι αναγνώστες έχετε χρέος πρώτα να ερευνήσετε δια την διαγωγή μου, πώς φέρθηκα εις την κοινωνία και Αγώνα, και αν τιμίως φέρθηκα, βάλετε βάση και εις τα γραφόμενά μου, αν ατίμως φέρθηκα, μην πιστεύετε τίποτας. Και αφού μάθετε ότι φέρθηκα τιμίως και ιδήτε σημειωμένα έγγραφα και απόδειξες, αρχή και τέλος, από διαφόρους, από κυβέρνησες και από αρχές και από άλλους πολλούς, όθεν χρημάτισα εγώ με τους αδελφούς μου συναγωνιστάς, οπού μ’ αξίωσε ο Θεός να έχω εις την οδηγίαν μου, όλο καλύτερούς μου εις τον αγώνα και εις υπηρεσίες, όθεν διατάχτηκα.

Πρώτο λοιπόν αυτό, και ύστερα σε πολλά μέρη επαναλαβαίνω πίσω τα ίδια (ότι είμαι αγράμματος και δεν θυμώμαι και δεν βαστώ σειρά ταχτική) και τρίτο, εκείνα οπού σημειώνω εις την πρωτοϋπουργίαν του Κωλέτη, οπού έκαμεν τόσα μεγάλα λάθη αναντίον της πατρίδος του και της θρησκείας του και των συναγωνιστών του, όλων των τίμιων ανθρώπων και να χύση τόσα άδικα αίματα των ομογενών του και να πάθη η δυστυχισμένη του πατρίδα και να παθαίνη και τώρα εις τον πεθαμό του από τους ίδιους τους μαθητάς το