Κι όμως! Το μνημόνιο πέτυχε!!

Ακούμε από διάφορους αναλυτές να διατείνονται ότι το μνημόνιο απέτυχε στους στόχους του. Δηλαδή, δεν μείωσε το έλλειμμα, εκτίναξε το δημόσιο χρέος, τον πληθωρισμό, βύθισε τη χώρα βαθύτερα στην ύφεση, τη λιτότητα, την ανεργία και οδήγησε στην αναπότρεπτη μέγγενη των δανειστών που επιδιώκουν με θεσμικές ψευτο-νομιμοποιήσεις να επισπεύσουν το ξεπούλημα της  δημόσιας περιουσίας. Συγκεκριμένοι αναλυτές αναφέρονται στο γεγονός ότι οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ αποδείχτηκαν δευτεροκλασάτοι, ως να περίμεναν από έναν τέτοιο οργανισμό να διαθέτει διάνοιες, με αποτέλεσμα να επέλθει η διάψευση των προσδοκιων.Η μείζονα αντιπολίτευση διατείνεται ότι το πρόβλημα δεν είναι οι στόχοι του μνημονίου, αλλά η εφαρμοστική πολιτική του. Η ελάσσονα αντιπολίτευση διατυμπανίζει ότι η πολιτική της κυβέρνησης και του μνημονίου οδηγεί σε αδιέξοδο, όσο και σε οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό ολοκαύτωμα.Ποιο είναι το λάθος στο τρόπο σκέψης από τον οποίο πηγάζουν αυτές οι εκτιμήσεις; Ή ακόμα χειρότερα στην στρατηγική που εξυπηρετούν αυτές οι εκτιμήσεις; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, απαιτεί την κατανόηση του γεγονότος  ότι οι συστημικές απόψεις πηγάζουν από παραδοχές τις οποίες ενστερνίζεται συλλήβδην το πολιτικό σύστημα. Και αυτές οι απόψεις έχουν να κάνουν με το γεγονός της υπόρρητης παραδοχής ότι ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός είναι de facto ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.Όσον αφορά την δεξιά, είναι δεδομένο ότι παραμένει στην εφεδρεία των δυνάμεων παράδοσης στους δανειστές. Η ΝουΔού είναι έτοιμη να εφαρμόσει τα μνημόνια, αρκεί να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές για τις επιχειρήσεις. Τι εννοεί  με αυτό; Είναι ολοφάνερο ότι επιδιώκει την σωτηρία της ντόπιας ολιγαρχίας, υπερθεματίζοντας σε μια πολιτική εφαρμογής των μνημονίων που να μην μειώνει τα κέρδη της. Κι ας μειώνεται το βιωτικό επίπεδο του μέσου πολίτη. Άλλωστε η ντόπια ολιγαρχία είναι ο παραδοσιακός χρηματοδότης της κλασσικής φιλελεύθερης παράταξης. Αντίθετα, η αμήχανη ρεφορμιστική αριστερά αρκείται σε καταγγελτικούς λίβελους, που αν μη τι άλλο, επιδιώκουν την επιβίωσή της στο συστημικό πλαίσιο. Το γεγονός της υπερψήφισης από την αριστερά της συνθήκης του Μάαστριχ, μιας συνθήκης που επικύρωσε  ο Μητσοτάκης και αποτελεί την αποδοχή του νεοφιλελεύθερου σχεδίου, αποδεικνύει την ενοχή της ρεφορμιστικής αριστεράς και της εξ αυτής άσφαιρης καταγγελίας. Για το ΚΚΕ, η πραγμάτωση του νεοφιλελεύθερου οράματος αποτελεί το μάννα εξ ουρανού, αφού θα επισπεύσει  την προλεταριοποίηση των μαζών, ώστε αυτή, να οδηγήσει στην αναπότρεπτη ανατροπή του καπιταλισμού.Το πολιτικό σύστημα και οι ομάδες που εκφράζουν τις ιδεολογικές συνισταμένες του, με κάποιους επιμέρους παραλλαγές, έχει αποδεχθεί την παράδοση στην κυριαρχία της παγκοσμιοποιημένης χρηματοπιστωτικής αγοράς. Γι αυτό ο τρόπος σκέψης του είναι συστημικός. Μπορεί να το διακρίνει κανείς αυτό ακόμη και από το γεγονός ότι η πρόεδρος του ΚΚΕ ισχυρίσθηκε ότι η έξοδος από την ΟΝΕ αυτή τη στιγμή, θα επιφέρει την καταστροφή!Άρα, το παιχνίδι στο πολιτικό πεδίο είναι χαμένο. Το πολιτικό σύστημ