Η ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ

Ανάγκη να αντέξουμε μέχρι την οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης

​​Γράφει ο

​Νίκος Αναγνωστάτος​​​Κηφισιά, 21 Οκτωβρίου 2012

​Η μεγάλη παράδοση με τη θάλασσα συντελεί στο να χρησιμοποιούμε θαλασσινούς χαρακτηρισμούς για τη μεταφορική έννοια των καθημερινών μας συμβάντων. Έτσι ο κ.Πρωθυπουργός μας είπε τελευταία ότι πρέπει να περάσουμε τον κάβο. Διότι «καβατζάροντας» τον κάβο φθάνουμε συνήθως στο λιμάνι και στην ασφάλεια.

​Ο γράφων έχων μεγάλη ναυτική παράδοση και εμπειρία, συχνά χρησιμοποιώ γεγονότα της θάλασσας για να γίνουν παραστατικότερα τα γεγονότα στην στεριά. Την

οικονομική κρίση που διερχόμαστε έχω συγκρίνει με μια μεγάλη καταιγίδα, κατά την οποία ο σώφρων καπετάνιος, σε άλλες ενέργειες προβαίνει για να την αποφύγει ή τουλάχιστον να υποστεί τις ελάχιστες δυνατές ζημιές και σε άλλες είναι οι κινήσεις και πράξεις όταν βρεθεί μέσα στην καταιγίδα. Αυτό απαντά στους λόγους που κάποιοι εγκαλούν τον κ.Σαμαρά ότι άλλα διακήρυττε προ δύο ετών και άλλα σήμερα.

​Όντας μέσα σε μια μεγάλη καταιγίδα, το μέλημα είναι να μην βυθιστεί το πλοίο, με ενδεδειγμένη ενέργεια να κρατάς το πλοίο «τραβέρσο», αλλάζοντας αναγκαία πορεία και με μικρή ταχύτητα, ίσα-ίσα να κυβερνάται το πλοίο και περιμένεις είτε να απομακρυνθεί η καταιγίδα είτε να αποδυναμωθεί για να μπορέσεις να συνεχίσεις το ταξίδι. Το να θελήσεις να συνεχίσεις κανονικά την πορεία σου ή να θελήσεις να βγείς από την καταιγίδα, ενδέχεται να αποβεί από πολύ επικίνδυνο μέχρι μοιραίο, κάτι που ο νουνεχής καπετάνιος δεν πρέπει να το διακινδυνεύσει.

​Εμείς, η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μέσα σε μια δυνατή καταιγίδα, με κίνδυνο να πνιγούμε και θα πρέπει κατ’ αρχή να κρατηθούμε «τραβέρσο», δηλαδή μέτρα σκληρά μεν, αλλά μόνο μέχρι του σημείου να αποφύγουμε να βυθιστούμε, χωρίς να προσπαθήσουμε να απομακρυνθούμε ή να ακολουθήσουμε την κανονική μας πορεία, διότι υπάρχει κίνδυνος να πνιγούμε.

` ​Η επιμήκυνση που ζητάμε μπορεί να θεωρηθεί ως «τραβέρσο» στην οικονομική κρίση, για να μας δοθεί χρόνος να πάρουμε ηπιότερα και πιο ανθρώπινα μέτρα, με την ελπίδα να αλλάξουν οι συνθήκες στο μεταξύ με ανάπτυξη. Οι εντολές και επιδιώξεις της Τρόϊκα, φοβάμαι ότι μας σπρώχνουν προς το μοιραίο, διότι μας ζητούν να βγούμε γρήγορα από την καταιγίδα, αδιαφορώντας για τους κινδύνους που συνεπάγονται τα σκληρά και απάνθρωπα μέτρα που μας ζητούν, για να μειωθεί, δήθεν, γρήγορα το δημοσιονομικό έλλειμμα που έχει συσσωρευτεί από πολλά χρόνια, όπως και σε τόσα άλλα κράτη..

​Με τη συνέπειά μας και την υπακοή μας ενδεχομένως, είναι βέβαιο ότι έχουμε αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας μας στο εξωτερικό, η οποία είχε καταρρακωθεί, κατόπιν σχεδίου φοβάμαι, από Έλληνες (;) αξιωματούχους.

​Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης, επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά η εμπιστοσύνη τους στην ελληνική κυβέρνηση, με ελπιδοφόρα μηνύματα και αναφορές. Το πλέον ελπιδοφόρο από όλα είναι η οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης που αποφασίστηκε για το επόμενο φθινόπωρο, με αρχή τον κεντρικό έλε