Η δημοκρατία του ενός, η Δημοκρατία των πολλών, η Δημοκρατία για Όλους.

Του ΑχαιούΜερικές φορές αναρωτιέται κανείς αν έπρεπε να φτάσει η χώρα μας σε τέτοια κατάσταση για να μπορούμε να λέμε, αλλά και να ακούμε μερικές αλήθειες.Λόγια που δεν τολμούσαμε ούτε να ψιθυρίσουμε, γίνονται πηχυαίοι τίτλοι.Μύχιες σκέψεις, γίνονται κοινή συνείδηση.Απαξιωμένες αρχές, προβάλουν και πάλι σαν οι μόνες σταθερές σε έναν ανερμάτιστο κόσμο.Είναι εκείνες οι αξίες που μας απαγορεύουν να μεταβληθούμε σε χύδην και άβουλο όχλο, έρμαιο στα χέρια και τις προθέσεις μικρών προβοκατορίσκων.Ο Νίκος Νικολόπουλος δεν φοβήθηκε την πλατεία και το λαό, όταν ο φανατισμός συσσώρευε, καδρόνια, τραυματίες και νεκρούς.Ο Νίκος Νικολόπουλος, δεν σταμάτησε ούτε ένα λεπτό την «κοινωνία» και την επικοινωνία με το λαό, όχι μόνο στη πλατεία, αλλά και σε κάθε δρόμο, κάθε εργασιακό χώρο, κάθε γειτονιά και κάθε χωριό της Αχαΐας.Ο Νίκος Νικολόπουλος, γυρίζει όλη την Ελλάδα επικεφαλής μιας δυναμικής ομάδας στελεχών του κόμματος, μεταφέροντας το μήνυμα και την αποφασιστικότητα του Αντώνη Σαμαρά.Τον άκουσα χτες να λέει : «Δεν κρύφτηκα ποτέ, δεν καμουφλάρισα τις αρχές μου, δεν συμβιβάστηκα ποτέ.Ακόμα και στις εκλογές, μήνες πριν το τσουνάμι της κρίσης ανατρέψει τα πάντα, το μήνυμά μου ήταν ένα: Στις εποχές των συμβιβασμένων, υπάρχουν και οι Ασυμβίβαστοι»Και κλείνοντας είπε το…καλυτερότερο : «Ας με συγχωρήσουν λοιπόν οι αυτοαναγορευθέντες «σωτήρες και τιμητές» της Δημοκρατίας, που σπεύδουν να κάνουν ταμείο και να βάλουν στο κομματικό τους τσουβαλάκι, την ιερή, την δίκαιη αγανάκτηση των πολιτών, απέναντι στην χειρότερη μεταπολεμική κυβέρνηση του μνημονίου.Από την δημοκρατία του ενός, προτιμώ την Δημοκρατία των Πολλών, τη Δημοκρατία για όλους. * Τα στοιχεία του συγγραφέα στην διάθεση του Ολυμπία** Την συμπάθεια μας στον Νικολόπουλο την έχουμε εκφράσει ξεκάθαρα από τότε που συγκρούσθηκε με την παντοδυναμία του Ραγκούση όταν κάποιοι κρυβόντουσαν για να μην “τιμωρηθούν” από τα “μεγάλα κανάλια”. Άρα προσυπογράφουμε το άρθρο.Filed under: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ