Η Αύξηση της Παραγωγικότητας «Κλειδί» για τη Βελτίωση της Ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής Οικονομίας

Άρθρο του Τάκη Μαχαίρα, Πολιτικού Επιστήμονα,

Συμβούλου Πολιτικής & Επικοινωνιακής Στρατηγικής

Το πιο επικίνδυνο στοιχείο της σημερινής Ελληνικής οικονομικής κρίσης, δεν είναι τόσο οι επώδυνες επιπτώσεις της, που όλοι υφιστάμεθα και βιώνουμε σε καθημερινή πλέον βάση, όσο οι επιπόλαιες, πρόχειρες και εν πολλοίς αδιέξοδες «συνταγές» εξόδου από αυτήν, που υποδεικνύονται από την «τρόϊκα» και εφαρμόζονται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η τελευταία λ.χ. απαίτηση της «τρόϊκας» για περαιτέρω μείωση του κόστους

εργασίας στη χώρα μας, μέσα από έναν νέο γύρο συρρίκνωσης των μισθών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, ώστε τάχα έτσι να βελτιωθεί η διεθνής ανταγωνιστική θέση της εθνικής μας οικονομίας, επιβεβαιώνει τον «ξυλοσχιστικό» τρόπο με τον οποίο οι «τροϊκανοί» προσεγγίζουν το Ελληνικό οικονομικό πρόβλημα. Και αποδεικνύει αδιάψευστα, ακόμα και σε όσους ενδεχομένως διατηρούσαν ορισμένες τελευταίες επιφυλάξεις περί αυτού, ότι στην Ελληνική περίπτωση, τελικά, η εφαρμοζόμενη «συνταγή» θεραπείας, είναι χειρότερη από την ασθένεια που καλείται να αντιμετωπίσει.

Είναι, πράγματι, γεγονός ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας σήμερα είναι η χαμηλή διεθνής ανταγωνιστική της θέση. Ωστόσο, η προτεινόμενη «συνταγή» βελτίωσης της εθνικής μας ανταγωνιστικότητας, έτσι όπως επιχειρείται να επιβληθεί από την «τρόϊκα», είναι και αλυσιτελής και αδιέξοδη. Γιατί στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο οικονομικό περιβάλλον, η διεθνής ανταγωνιστική θέση μιας αναπτυγμένης κοινωνίας όπως η Ελληνική, με δημοκρατικό πολιτικό σύστημα και κατοχυρωμένες συνδικαλιστικές ελευθερίες, σε πολύ μικρότερο βαθμό εξαρτάται από τα σχετικά κόστη και τις σχετικές τιμές και πολύ περισσότερο προσδιορίζεται από άλλους, περισσότερο δυναμικούς και σημαντικούς παράγοντες, όπως το τεχνολογικό περιεχόμενο, η διαφοροποίηση και η ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών και, προπάντων, η παραγωγικότητα των επιχειρήσεων.

Ειδικότερα η παραγωγικότητα, δηλαδή ο λόγος του παραγόμενου προϊόντος προς την ποσότητα των συντελεστών παραγωγής (πρώτες ύλες, κεφάλαιο, εργασία, κτλ), που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή του προϊόντος αυτού, συνιστά πράγματι τον παράγοντα-«κλειδί» για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των σύγχρονων αναπτυγμένων οικονομιών. Και αυτή ακριβώς η κομβική σημασία της παραγωγικότητας στη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικής θέσης μιας σύγχρονης οικονομίας, είναι που υπαγορεύει κατά τρόπο αδήριτο την ανάγκη και η χώρα μας να στραφεί στην κατεύθυνση της υιοθέτησης μιας επεξεργασμένης και εσωτερικά συνεκτικής πολιτικής, που με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων θα συμβάλει στην αύξησή της. Καθώς, μόνο η ουσιαστική αύξηση της παραγωγικότητας, μπορεί να αποτελέσει το εχέγγυο ώστε κατά τρόπο μακροπρόθεσμο και βιώσιμο η εθνική μας οικονομία να ανακτήσει τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα και, σταδιακά, να κατορθώσει να κατακτήσει τη διεθνή ανταγωνιστική θέση εκείνη που θα επιτρέψει στην κοινωνία μας να επιτύχει το επίπεδο ευημερίας και κοιν