Γιατί Ανεξάρτητοι Έλληνες

Γράφει η Μανταλένα Παπαδοπούλου

Στηρίζω το κίνημα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων γιατί με εκφράζουν απόλυτα οι αρχές όπως αυτές παρουσιάζονται στην ιδρυτική διακήρυξη. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι ένα κίνημα λαογέννητο. Ένα κίνημα του σήμερα και του αύριο. Δεν δημιουργήθηκε με σκοπό να προσελκύσει τους πολίτες και να τους χειραγωγήσει. Προήλθε από τους πολίτες, από την κοινωνική αφύπνιση και την ανάγκη να αντιδράσουμε στο αποτέλεσμα στο οποίο η πολιτική τάξη μέχρι σήμερα έφερε τον ελληνικό λαό και την πατρίδα μας.Η πολιτική τάξη μέχρι σήμερα κατάφερε έναν περήφανο και αξιοπρεπή λαό να τον μετατρέψει στον περίγελο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Διεθνούς Κοινότητας γενικά. Μας έχουν κάνει να ντρεπόμαστε και να αισθανόμαστε μειονεκτικά. Να πιστεύουμε πως στο εξωτερικό η ζωή είναι καλύτερη, αξίζει περισσότερο και πως εδώ είμαστε σε ένα Τριτοκοσμικό κράτος, χωρίς μέλλον. Προσωπικά, αρνούμαι να δεχθώ την κατάντια αυτή που μας έχουν επιβάλλει.Η πολιτική τάξη μέχρι σήμερα δεν διαπραγματεύθηκε, ενώ τα διαπραγματευτικά εργαλεία υπήρχαν. Και δεν το έκαναν, άλλοι γιατί εξυπηρετούσαν ίδια εγωιστικά συμφέροντα και άλλοι από αδιαφορία. Η Ελλάδα έχει αφεθεί στα χέρια ξένων παραγόντων. Δεν είναι μόνο η πράξη που οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα, είναι και η απραξία.Αντί να ευημερούμε και να αναπτυσσόμαστε,αντί να διεκδικούμε το αποτέλεσμα του μόχθου μας να σπουδάσουμε,αντί να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να φτιάξουμε την δική μας οικογένεια,αντί να προβάλλουμε την κουλτούρα και τον πολιτισμό μας στους φίλους μας στο εξωτερικό,αντί να καλωσορίζουμε και να φιλοξενούμε τους τουρίστες που έρχονται να θαυμάσουν όλα όσα μας κάνουν υπερήφανους και όλα όσα απολαμβάνουμε γιατί είχαμε την πολυτέλεια να γεννηθούμε σε αυτή την υπέροχη χώρα,έχουμε αφιερώσει την ζωή μας στο να βρούμε έναν τρόπο να επιβιώσουμε εμείς και η οικογένειά μας μέσα σε μια απελπιστική κατάσταση ανεργίας και ανέχειας,να ξεπληρώσουμε δάνεια και υποχρεώσεις,να μην μπορούμε να εξελίξουμε τις γνώσεις μας γιατί είμαστε απογοητευμένοι που κανείς δεν αναγνωρίζει ως σήμερα τον κόπο μας ακαδημαϊκά, ή επαγγελματικά,να μην μπορούμε να απολαύσουμε ούτε τα όσα μας δίνει απλόχερα η χώρα που γεννηθήκαμε όπως είναι ο ήλιος, οι θάλασσες, το περιβάλλον,να μην μπορούμε καν να είμαστε σκεπτόμενοι άνθρωποι και να ασχολούμαστε με τα κοινά, γιατί πρέπει το 100% του μυαλού μας να το απορροφά το άγχος και η αγωνία για το πως θα επιβιώσουμε,να μην μπορούμε να ονειρευόμαστε.Στις προηγούμενες εκλογές συνέβη κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα, κάτι που αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Ο Έλληνας δεν πήγε να ψηφίσει, μια αποχή από τις κάλπες σε ασύλληπτο ποσοστό για τα δεδομένα της χώρας μας. Η αποχή αυτή δεν ερμηνεύεται ως αδιαφορία, αλλά ως απαξίωση της πολιτικής τάξης μέχρι σήμερα. Οι Έλληνες έδωσαν ένα μήνυμα στους πολιτικούς το οποίο εκείνοι ούτε διάβασαν ούτε κατάλαβαν. Λίγα χρόνια μετά, η κατάσταση έχει φθάσει σε τέλμα και η κρίση έχει εισβάλλει στο σπίτι μας. Πλέον είναι κάτι που ζού