Εφιάλτης

Εξυπνήσαμε μια μέρα κι όλα ήταν διαφορετικά.Μέσα σε μια νύχτα μόνο εχαθήκαν τα λεφτά.Το καινούριο εντομάκι, που με τόση περηφάνειαΟι σοφοί είχανε φτιάξει στα κλειστά τους εργαστήριαΒρήκε τρόπο ν’ αποδράσει και κατέκλεισε τη γη.Έτρωγε – γεννούσε, και για μόνη του τροφήχρησιμοποιούσε μόνο, των χρημάτων το χαρτί.Μέχρι το πρωί στον κόσμο, όπως λέγανε στα νέα,Σαν ξυπνούσαν ένας ένας επαθαίναν πανικόΜεγαλύτερο ακόμα κι από παμμέγιστο σεισμό.Τσέπες, τσάντες, πορτοφόλια, χρηματοκιβώτια,Κάσες και ταμεία, όλ’ αδειάσανε μεμιάςκι’ όλοι τρέχαν ν’ αγοράσουν της ημέρας το φαί,των παιδιών το γάλα κι ό,τι άλλο θα μπορέσουνμε τα λίγα που βρεθήκαν κέρματα μεταλλικά.Μόνο κάποιοι επρολάβαν κι αγοράσαν μετρητοίςΜε την πιστωτική τους κάρτα, ώς που την αναστείλανΟι κυβερνήσεις, μεχρι νεωτέρας διαταγής.Καλότυχοι μόνο σταθήκαν οι ζητιάνοι όλης της γηςΜια και δεν είχαν τι να χάσουν από την καταστροφή!Μια κατήφεια διακατείχε τους ανθρώπους του πλανήτη,Πώς θα γίνει νά ‘βρουν λύση, να συνεχιστεί η ζωή.Το μισθό τους πώς θα παίρνουν οι υπάλληλοι της γης,Οι εμπόροι αναρωτιούνταν πώς θα γίνονται συναλλαγές.Μα οι πλούσιοι καταριούνταν τους επιστήμονες ερευνητές.Εκεί που όλοι απελπισμένοι οι τρανοί και οι σοφοίΜε συμβούλια και διαβούλια ανταλλάσανε απόψειςΟ Λυκούργος απ’ της Σπάρτης τα χωριάΕκατέβηκε στην πόλη, δυνατά και χαρωπά«Έχω λύση!, Έχω λύση!», ετραγουδούσε.Για τρελό τον είχαν όλοι και γελούσανε μαζί τουΑλλά τώρα στρέψαν όλοι όλη τους την προσοχήνα τους πει τί λύση έχει ο τρελός, ο παλαβός.Τότε εκείνος σταματάει το τραγούδι του με μιαςΚαι με σοβαροφάνεια λέει: «να με πάτε στον πρωθυπουργό»!Τα τηλέφωνα ανάψαν, με δημάρχους και νομάρχες,Υπουργούς και διευθυντές και στο τέλος της ημέραςΝα, ο Λυκούργος καθισμένος δίπλα στον πρωθυπουργό!Τότε ‘κείνος με το πείσμα που διακρίνει τους τρελούς όλης της γηςΕπιμένει πως τη λύση θα την πει στον πλανητάρχη.Πάλι ανάψαν τα τηλέφωνα, μα τώρα πολύ πιο σοβαρά,Μια κι επρόκειτο να γίνει η συνδιάλεξη στα αγγλικά,Μεταξύ του πλανητάρχη και του Λάκωνα του φουκαρά.Τα κανάλια κατακλίζουν και τις δύο τις μεριέςΚαι οι αίθουσες γεμίζουν με μικρόφωνα και προβολείς.Ο κόσμος όλος κόλλησε στις τηλεοράσειςΚι αφού γίναν οι συστάσεις από τους μεταφραστέςΟ Λυκούργος ο τρελός της Μάνηςακριβώς σαν την Πυθεία άρχισε να ομιλεί αργάσαν να εδιάβαζε βιβλίο του δημοτικού παιδάκι.«Ερμής σφόδρα χολωθείς…σκώληκα χρηματοφάγο εδημιούργησε…«Πέτρος την πέτρα πέτρωσε, ασήκωτη η πέτρα…χρήμα βαρύ, ασήκωτο, της ύλης αφθαρσία…‘Ανθρωπος οφείλει προχωρήσει εις παρελθόν…Σπάρτη φάρος φωτεινός, της Οικουμένης οδηγός».Γ. Καλαμαράς Ιούνιος, 2004 Filed under: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ