ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΚΡΙΣΕΙΣ

Γράφει ο Δρ. Ηλίας ΚαλλιώραςΗ διεθνής λέξη «crisis», ή «κρίση», είναι λέξη Ελληνική. Εάν είσαι Μαρξιστής, θεωρείς ότι η οικονομική κρίση είναι κυρίως το αποτέλεσμα των κινήσεων των κεφαλαίων και των τόκων. Εάν είσαι της ρεαλιστικής σχολής, εκτιμάς ότι οι οικονομικές κρίσεις είναι το αποτέλεσμα της «ανθρώπινης φύσης» και των «συστημάτων», των κακών πολιτικών αποφάσεων. Εάν είσαι δε με τον Freud, φιλοσοφικά, τότε πιστεύεις ότι οι κρίσεις έχουν τη βάση τους κυρίως στο libido. Εάν, άλλως πως, είσαι με τις φιλοσοφικές θεωρήσεις του Nietzsche, τότε, κρίνεις ότι οι κρίσεις έχουν τη βάση τους στην δια-μάχη, ή την αντίδραση των ανθρώπων (α λα Μαρξ) κατά της θεωρίας της αποξένωσης (alienation). Εάν πάλι είσαι «ταγμένος», φιλοσοφικά, με τους Γάλλους «ψυχαναλυτές -επαναστάτες» Deleuze and Guattari, τότε θεωρείς ότι οι οικονομικές κρίσεις είναι κυρίως το αποτέλεσμα της μικρής ή της ανέλεγκτης επιθυμίας, της άνευ ορίων απληστίας ή/και της σχιζοφρένειας. Και ούτω καθεξής.Εάν δε, επιπροσθέτως, δεν ανήκεις, ή δεν είσαι φιλοσοφικά ή θεωρητικά, με κανένα από όλους τους ανωτέρω, και πάλι, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα! Είσαι και εσύ, ούτως ή άλλως, δομικά ή συστημικά, μέσα σε αυτό το καυτό διεθνικό παιχνίδι: είτε με τις μηνιαίες δόσεις σου, είτε με την αγανάκτησή σου, είτε με το χρήμα σου (είτε άυλο, είτε λογιστικό, είτε πραγματικό). Ο πλανήτης μας είναι γεμάτος «αέρα» ή, δηλαδή, με άυλο/εικονικό μοχλευμένο χρήμα. Η FED, για παράδειγμα, μετά το 2008, «πλημύρισε» ολόκληρη τη γη με επιπρόσθετο πληθωριστικό, ή άυλο μοχλευμένο χρήμα, που έχει τη νομοθετική βάση εκτύπωσής του κυρίως στα 30ετή ομόλογα των ΗΠΑ. Μάλιστα, αυτό το «νέο χρήμα» φέρει και την ενυπόγραφη εντολή του US Treasury. Το χρήμα, δε, ως επιθυμία, ως έννοια, ή ως πραγματικότητα, σήμερα, έχει παντελώς ξεφύγει από τις γνωστές παραδοσιακές έννοιες των αγορών, του κρατισμού, του φυσικού, ή του πιστωτικού μέσου.Το πραγματικό, ή το χρήμα μοχλευμένος «αέρας», έγινε σήμερα κάτι περισσότερο από επιθυμία, ψυχολογία, πίστωση, ενοχή και κερδοσκοπία. Οι άνθρωποι του δυτικού κόσμου δεν έχουν πλέον ενοχές, περιορισμούς, ή αδελφική εγκράτεια. Τα όρια χάθηκαν. Οι άνθρωποι έχασαν το μέτρο! Οι τράπεζες αυτό το ξέρουν, αθέατα το υποβοηθούν, γι’ αυτό και «ξεπλένουν» πάνω στην ίδια τη διεθνή κοινωνία τις αλόγιστες επιθυμίες-δεσμά μας. Το μοχλευμένο χρήμα ξεπέρασε, παρασάγγας, τον ίδιο του τον παλαιό γνωστό «συντηρητικό εαυτό». Τώρα έγινε πλέον «πίξελ» στην οθόνη μας, με τα αόρατα αφεντικά του να αδιαφορούν απολύτως για την ισοπεδωτική του διεθνή επενέργεια ή δράση. Δράση την οποία «δρομολογούν», λόγου χάρη, τα hedge funds, τα CDS, το FOREX, τα options, ή τα derivatives. Και αυτά, δε, τις περισσότερες φορές, πολύ έξυπνα «πακεταρισμένα», με φιλανθρωπικό ή με ανθρωποκεντρικό μανδύα ή χαρακτήρα.Η σαρκοφάγα αδηφαγία για το χρήμα, η ψυχολογική πάθηση-επιθυμία γι’ αυτό, με τις περίφημες (άτοκες ή έντοκες) «δόσεις» και τις μετέπειτα επερχόμενες οικονομικές κρίσεις – με τις οποίες το χρήμα «εσωτερικά» και μακροχρόνια συνδέεται ή σφιχταγκα