Χαρά και με Χορό.. στο Χώρο!

(Χώρος – Χορός – Χορδή-‘Ορχησις – ‘Ορχος )

Γράφει η Αρτάνη

- Ελέχθησαν κατά καιρούς ότι:
- Το παράδοξο με τον χορό είναι ό,τι για να ορίσεις τον ορισμό του ή να επιχειρηματολογήσεις γι΄ αυτόν, αναγκάζεσαι να χρησιμοποιήσεις λέξεις για κάτι, που δεν γίνεται από λέξεις.
- Ο χορός γεννιέται από την ανάγκη να πεις αυτό που δεν λέγεται, από την ανάγκη να γνωρίσεις, να ‘ρθεις πολύ κοντά σε σχέση με τον άλλο.

- Ο χορός δεν είναι απλώς παιχνίδι, είναι τελετή, είναι καθολική συμμετοχή

και όχι θέαμα, είναι δεμένος με τη γέννηση, τη δουλειά, τη γιορτή, τον έρωτα…..και τον θάνατο. Είναι τρόπος ύπαρξης.
- Δείξε μου πως χορεύει ένας λαός, και θα σου πω αν ο πολιτισμός του είναι άρρωστος ή υγιής.
- «Αφεντικό, φώναξε… «έχω πολλά να σου πω…έχω πολλά να σου πω, μα δεν το πάει η γλώσσα μου. Θα τα χορέψω το λοιπόν». Ν. Καζαντζάκης ( Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά)

- Ο χορός είναι ένας μυθικός κόσμος, που αν και αντικαθίσταται πεισματικά σε συστηματικές αναλύσεις, είναι προσπελάσιμος, αρκεί να τον πλησιάσουμε με τον ανάλογο σεβασμό τον απαραίτητο μεθολογικό οπλισμό και την
ηθική θωράκιση, χωρίς να του καταστρέψουμε τον μύθο του.
- Το ασφαλέστερο μέσο για να νοιώσουμε το χορό είναι, να τον χορέψουμε. Κι όταν χορεύουμε δεν κάνουμε τίποτα λιγότερο, παρά να ανανεώνουμε το χορό, αφού κάθε επανάληψη είναι κι ένας καινούργιος χορός.

- Χορός είναι μια φωνή που μάς καλεί σε κοινωνική και πολιτική ταύτιση, απέναντι στον ολοένα αυξανόμενο απομονωτισμό.
- Ο Ελληνικός χορός, ( οι Ελληνικοί χοροί ) μια μορφή λαϊκής δημιουργίας, στενά δεμένος –οι, με το τραγούδι με τη μουσική, είναι πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Αποτελεί –ουν, ένα από τα πιο ζωντανά κομμάτια της πολιτιστικής μας διαχρονικής κληρονομιάς.

- Ο χορευτής πρέπει να είναι σε κάθε σημείο τέλειος, ώστε όλα να είναι ρυθμικά, όμορφα, συμμετρικά, αυθεντικά, αψεγάδιαστα, άμεμπτα, να είναι μείγμα από τα καλύτερα στοιχεία και ο ίδιος να έχει οξύτατη μνήμη, βαθιά παιδεία και κυρίως ανθρωπιά. (Λουκιανός – Περί ορχήσεως).
-Το ζήτημα δεν είναι ποιά πράγματα χάθηκαν, αλλά πως εμείς που ζούμε αντικαθιστούμε αυτά που θεωρούμε τελειωμένα. ( Γ. Σεφέρης).

-Ο ΧΟΡΟΣ, λοιπόν, είναι το μέσον, για το πρώτο πλησίασμα των ανθρώπων. Είναι ανάγκη ψυχής και υπόκειται στους αόρατους μα υπαρκτούς Νόμους της Τέχνης του Χρόνου, πού δημιουργούν την Τεταρκτύν (Ρυθμός- Αρμονία – Μέτρον – Μορφή). Είναι η ομιλία της ψυχής με την κίνηση του σώματος ή μέλους – ών, κάτω από συνθήκες λόγου-αιτίας –ανάγκης -μέθεξης. Είναι η νοητή γλώσσα που μεταχειρίστηκε ο άνθρωπος για την επικοινωνία του. Η εντονότερη χαρά και η απόλαυση της ζωής του!!!

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ χοροί μας, είναι η ζωντανή μαρτυρία, που κουβαλάμε μαζί μας όπου κι αν κατοικήσουμε, η φωνή της γενέθλιας γης μας, και ο αναθρώσκων καπνός της Πατρογονικής Εστίας. Κρατούν σφιχτά την ψυχή δεμένη με τον τόπο. Είναι μια αναβάπτιση της καρδιάς και άφατη ευφροσύνη, που νιώθουν καλά εκείνοι, που τον χορό γνωρίζουν.
Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ και