Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί (και κατατρώγουν το έθνος και τα μυστικά κονδύλια!)

Μπήκαν στην πόλη οι …οχτροίΤου Σάββα ΚαλεντερίδηΗ στάση των κυβερνήσεων της Αθήνας και της Λευκωσίας, να αναζητούν διαχρονικά  διεθνείς συμμαχίες για την εξασφάλιση και προάσπιση της εδαφικής μας κυριαρχίας μέσω των συσχετισμών, πηγάζει από την ιδιαιτερότητα του ελληνικού χώρου, ο οποίος συνδέει τρεις ηπείρους και ελέγχει τους θαλάσσιους άξονες από και προς Εύξεινο Πόντο, Διώρυγα του Σουέζ και Γιβραλτάρ.
Αυτή η ιδιαιτερότητα, που προσδίδει μια ασύλληπτη γεωπολιτική αξία στον ελληνικό χώρο, σε συνδυασμό με το
γεγονός ότι η Ελλάδα και η Κύπρος, ο Ελληνισμός, λόγω μεγέθους δεν είναι σε θέση να τον προασπιστούν να τον διαχειριστούν αυτόνομα και αυτοδύναμα, καθιστά υποχρεωτική τη σύναψη συμμαχιών με μεγάλους γεωπολιτικούς παίκτες, των οποίων τα ζωτικά συμφέροντα «διέρχονται» από το χώρο αυτό.Η Ελλάδα, που πλήρωσε την προσήλωσή της στο ΝΑΤΟ με την εισβολή των βαρβάρων στην Κύπρο και την αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας στο Αιγαίο, με την είσοδό της στην ΕΟΚ, το 1981, έκανε μια επιλογή η οποία είχε περισσότερο στρατηγικές και λιγότερο οικονομικές στοχεύσεις. Ο προσανατολισμός της Ελλάδος προς την Ευρώπη, που από τότε ήταν φανερό πως η οικονομική συνεργασία θα οδηγούσε σταδιακά στην πολιτική συνεργασία και ολοκλήρωση, ήταν μια παραπληρωματική ενέργεια για τη διασφάλιση της εθνικής μας κυριαρχίας, αφού η πολιτική του ΝΑΤΟ, ειδικά μετά την αποχώρηση της χώρας μας από το στρατιωτικό του σκέλος το 1974, ήταν κατά κάποιο τρόπο τουρκοβαρής.Αν αυτό ίσχυε για την Ελλάδα μια, για την Κύπρο ίσχυε χίλιες φορές, αφού αυτό το χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος της Ανατολικής Μεσογείου, με το 40% των εδαφών της υπό την μπότα του βάρβαρου Τούρκου κατακτητή, είχε ανάγκη περισσότερο από κανέναν την πολιτική προστασία της Ευρώπης των 27 κρατών.Το πού ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα, θα το δούμε παρακάτω, όμως κανείς, εχθρός ή φίλος, μέχρι τώρα δεν αμφισβητούσε ότι η συμμετοχή πρώτα της Ελλάδος και μετά της Κύπρου στην Ε.Ε., αποτελεί στρατηγικής σημασίας κατάκτηση του Ελληνισμού, κατάκτηση που εξισορροπεί ή μάλλον εξισορροπούσε σε μεγάλο βαθμό κυρίως το γεωπολιτικό και όχι τόσο το στρατιωτικό μέγεθος της Τουρκίας.Ενώ βρισκόμαστε σ’ αυτό το κομβικό σημείο, έρχονται στο προσκήνιο δυο εξελίξεις, που θα κρίνουν την τύχη και την ιστορική πορεία του Ελληνισμού. Η πρώτη είναι το ζήτημα της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων που κρύβονται στους βυθούς των θαλασσών του Ελληνικού χώρου και η δεύτερη είναι η πορεία και η τύχη της Ε.Ε.Η εκμετάλλευση προϋποθέτει άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και η άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων προϋποθέτει εξασφάλιση της κυριαρχίας, μιας κυριαρχίας που στην περίπτωση της Κύπρου είναι ήδη βάναυσα παραβιασμένη με στρατό κατοχής, ενώ στην περίπτωση της Ελλάδος είναι σε εξέλιξη οργανωμένο σχέδιο αμφισβήτησής της από την Τουρκία -και όχι μόνο- στο Καστελόριζο, την Γαύδο, πέριξ της Κρήτης, στο Αιγαίο και τη Θράκη!Επίσης, η εκμετάλλευση, εκτός από τους γεωπολιτικούς, βάζει στο παιχνίδι ελέγχου και διεκδίκησης του Ελληνικού χώρου νέους παίκτες, που δεν είναι
Keywords
Τυχαία Θέματα