Αισώπου βίος……..και μύθοι

Ο Αίσωπος υπήρξε αρχαίος Έλληνας μυθοποιός και θεωρείται ιδρυτής του λογοτεχνικού είδους που σήμερα ονομάζεται παραβολή ή αλληγορία.

Για τη ζωή του δεν υπάρχουν ακριβείς και συγκεκριμένες πληροφορίες. Κατά πάσα πιθανότητα γεννήθηκε από οικογένεια δούλων το 625 π.Χ. στο Αμόριο της Φρυγίας, ενώ σύμφωνα με άλλους γεννήθηκε στη Σάμο, ή Θράκη, ή Σάρδεις ή την Αίγυπτο. Κατά το βίο του επισκέφθηκε πολλούς τόπους καθότι υπήρξε παθιασμένος ταξιδευτής.

Μεταγενέστερες μαρτυρίες τον αναφέρουν να συμμετέχει στο συμπόσιο

των 7 Σοφών και να ελέγχει με την ευφυολογία και τη σοφία του τους λόγους των.

Επίσης τον φέρουν στις Σάρδεις στην Αυλή του βασιλιά Κροίσου του οποίου ήταν ευνοούμενος και σύμβουλος. Είναι ο διασημότερος από τους αρχαίους μυθοποιούς, αναμφισβήτητος πατέρας του αρχαίου μύθου. Τη βιογραφία του συνέγραψε τον 14ο μ.Χ. αιώνα ο μοναχός Μάξιμος Πλανούδης και περιέχονται σ’ αυτή πολλά ανέκδοτα γα τη ζωή και την εν γένει δράση του. Θεωρείται επίσης ως ο κορυφαίος της λεγόμενης διδακτικής μυθολογίας.

Σύμφωνα με μιαν εκδοχή, στάλθηκε από τον Κροίσο με προσφορές δώρων στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς όπου βλέποντας τις απάτες των εκεί ιερέων και την απληστία τους, τους κατηγόρησε με σαρκαστικό τρόπο. Εκείνοι τότε, αποφάσισαν να τον θανατώσουν με δόλο. Πήραν λοιπόν από το ιερό του ναού «φιάλην χρυσήν» και αφού την έκρυψαν στις αποσκευές του, κατόπιν τον κατηγόρησαν για κλέφτη και ιερόσυλο. Έτσι με σκηνοθετημένη κατηγορία τον καταδίκασαν σε θάνατο και τον σκότωσαν ρίχνοντας τον στον γκρεμό από τη κορυφή του Παρνασσού Υάμπεια. Αμέσωςόμως  μετά τον θάνατό του επήλθε πείνα και δυστυχία στον τόπο.

Κατά μιαν άλλη εκδοχή, δούλευε σε κάποιον κτηματία ως δούλος βοσκός. Κάποια ημέρα, που είδε τον επιστάτη να χτυπά άδικα έναν άλλο δούλο, έτρεξε να τον βοηθήσει και έτσι ο επιστάτης για να τον εκδικηθεί τον κατηγόρησε στο αφεντικό, ο οποίος τον μετέφερε στην αγορά της Εφέσσου προκειμένου τον πουλήσει. Εκεί τον αγόρασε ο σοφός Ξάνθος από τη Σάμο, που εκτίμησε το έξυπνο βλέμμα του και τον πήρε μαζί του ως δούλο. Μαζί του άρχισε να ταξιδεύει και να γνωρίζει τον κόσμο. Στη συνέχεια ο Ξάνθος τον πούλησε στον επίσης Σάμιο σοφό Ιάδμονα. Αυτός εκτιμώντας τα πνευματικά χαρίσματά του και κυρίως την σοφία και την ευφυΐα του, τον απελευθέρωσε.

Κάποτε έφτασε και στη περιοχή των Δελφών όπου επισκέφθηκε το περίφημο Μαντείο. Ο Αίσωπος ειρωνεύθηκε τους ιερείς……………ότι μαντεύουν για να πλουτίζουν και τους κατοίκους, ότι αντί να καλλιεργούν τα κτήματά τους και να φροντίζουν τα ζώα τους ζούσαν από τ’ αφιερώματα των προσκυνητών. Αυτό το θράσος εξόργισε τους ιερείς του Μαντείου οι οποίοι τον παγίδεψαν, τοποθετώντας ένα χρυσό ποτήρι στις αποσκευές του και κατόπιν τον κατηγόρησαν ως κλέφτη και ιερόσυλο. Έτσι τον καταδίκασαν σε θάνατο, ρίχνοντας τον από τις κορυφές των Φαιδριάδων, κάποια απόκρημνα βράχια, στον Παρνασσό.

Σύμφωνα με τη παράδοση, ο Απόλλων τιμώρησε την αδικία στέλνοντας στους κατοίκους των Δελφών μεγάλη πείνα και λιμό, που επέφερε μεγ