OIKONOMIKO-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ. ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ

του Δημητρίου Πλατή

Με τη παρ. 4 του αρ. 25 του ΠΔ 284/88, στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος δίνονται από τον Υπουργό Οικονομικών μόνο με άδεια του, με τα στοιχεία αυτά να καθίσταντο απόρρητα. Με τις παρ. 9, 10 του αρ. 14 του ν. 2801/2000 το Ελεγκτικό Συνέδριο εξαιρέθηκε του ελέγχου των συμβάσεων και της εκκαθάρισης του χρέους ενώ με την παρ. 5 του αρ. 50 του ν. 3943/2011 θεσπίστηκαν λογαριασμοί διακίνησης δημοσίου χρήματος εκτός προϋπολογισμού όπως γινόταν ανέκαθεν.
Μπορεί μια χώρα – ένα κράτος να θεωρηθεί ότι έχει

χρεοκοπήσει ή θα χρεοκοπήσει εάν μπορεί να θεωρηθεί κάτι τέτοιο όταν:
α) τα στοιχεία για το χρέος και το έλλειμμα είναι απόρρητα, το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει εξαιρεθεί του ελέγχου του χρέους και διακινείται δημόσιο χρήμα εκτός προϋπολογισμού
β) όταν οι τράπεζες έχουν λάβει από αυτό το κράτος 110 δις ευρώ και με τη νέα βοήθεια 150 δις
γ) όταν όπως επικαλέσθηκα στο άρθρο μου που αναρτήθηκε την 5η Ιανουαρίου 2012*, αποχωρώντας η Ελλάδα από την Ευρωζώνη λαμβάνει ως αποζημίωση το ποσό των 700 δις ευρώ
δ) όταν όπως επικαλέσθηκα στο άρθρο μου που αναρτήθηκε την 22η Δεκεμβρίου 2011** υπερκοστολόγησε το χρέος 150 δις ευρώ και συνολικά 280 δις ευρώ
ε) παίρνει την προκαταβολή του φόρου για το επόμενο έτος, τα δίνει στις τράπεζες και οι τράπεζες μας δίνουν τα λεφτά μας με τόκο,
με αποτέλεσμα τούτο να προκύπτει ως επιλογή νομισματικής πολιτικής και όχι απαραίτητα ως πραγματικότητα.
Έτσι, όπως επικαλέσθηκα και στα άρθρα μου που αναρτήθηκαν την 22α ** και 29η ***Δεκεμβρίου 2011, το 2010 υπήρχε η δυνατότητα:
α) να γίνει διαγωνισμός για να δανεισθεί η Ελλάδα τα 280 δις ευρώ από τα κριτήρια δανεισμού με το μικρότερο επιτόκιο
β) να εκδοθεί και να κυκλοφορήσει εθνικό νόμισμα με βάση το χρυσό, ανακουφίζοντας την ρευστότητα, αφού δεν υπήρχε από το 2002, από την ΕΕ, υποχρέωση κατάργησης του εθνικού νομίσματος εάν αυτό κυκλοφορούσε με βάση το χρυσό
γ) να προκαλέσει ισοζύγιο πληρωμών με την Ευρωζώνη για την αποκατάσταση της ρευστότητας έτσι ώστε αντί να δανειζόμαστε τα λεφτά μας, να πουλάμε σ’ αυτούς που τώρα μας δανείζουν για την αναπλήρωση της ρευστότητας. Το 2008 το έλλειμμα στο ισοζύγιο ήταν άνω των 42 δις ευρώ που αντιστοιχεί σε 1.400.000 θέσεις εργασίας με 30.000 ευρώ κύκλο εργασιών σε κάθε θέση.
Ένα απλό παράδειγμα που θα αντίκριζε τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη από το 2002 έως σήμερα θα ήταν εάν υποθετικά λέγαμε ότι το 2000 κάποιος είχε ένα σπίτι με το οικόπεδο που κόστιζε 100.000 ευρώ, είχε 100.000 ρευστό, μια επιχείρηση με αποτίμηση 100.000 ευρώ και άλλα περιουσιακά στοιχεία ύψους 100.000 ευρώ. Το 2000 καταβάλλαμε 80.000 ευρώ για να μπούμε στην Ευρωζώνη. Επειδή δεν είχαμε ρευστό δανεισθήκαμε 80.000 ευρώ με υποθήκη τα περιουσιακά στοιχεία. Το 2008 με την κρίση έπρεπε να ενισχυθούν οι Τράπεζες και γι’ αυτό δανεισθήκαμε 100.000 ευρώ με υποθήκη την επιχείρηση για τις Τράπεζες. Επειδή δεν υπήρχε όμως ρευστό δανεισθήκαμε άλλα 100.000 ευρώ με υποθήκη το σπίτι και το οικόπεδο. Επειδή μας εξαγό