Fouad Ajami : Φοβού τους Έλληνες και χρέος φέροντες

Γράφει ο Κώστας

Φοβού τους Έλληνες και χρέος φέροντες
Στο Newsweek και συγκεκριμένα στη στήλη Daily Beast γράφει κάποιος Fouad Ajami – Αμερικανολιβανέζος βλέπω στο wiki [http://en.wikipedia.org/wiki/Fouad_Ajami] ένθερμος υποστηρικτής του πολέμου στο Ιρακ,

για τα “αγαθά, μεγαλειώδη κίνητρα του οποίου” δεν είχε καμιά αμφιβολία – για τους Έλληνες. Το Newsweek γνωστό προπύργιο του νεοφιλελευθερισμού φιλοξενεί φυσικά με μεγάλη ευχαρίστηση αυθόρμητες απόψεις που μαστιγώνουν τα “απείθαρχα” έθνη τα οποία δεν θέλουν να ανοίξουν τα πόδ… ε, τα σύνορά τους στην αόρατη χείρα των αγορών, αυτή ντε που όποτε αρχίζει να κουνάει πάνω κάτω το άλλο αόρατο μέλος γεμίζει φτωχούς τον πλανήτη και γεννά κάτι πλούσια μπάσταρδα χωρίς πατρίδα και ιδανικά.
Τελοσπάντων, στο εν λόγω άρθρο http://www.thedailybeast.com/newsweek/2011/12/11/fouad-ajami-beware-of-greeks-bearing-debt.html .

Ο κύριος αυτός αφού παρουσιάζει συνοπτικά τους αγώνες του Γιωργάκη να τιθασεύσει την ανύπαρκτη στην ουσία φορολογική συνείδηση των Ελλήνων – διανθίζοντας το recit του με χαρακτηριστικές στιγμές της πορείας μας προς τις αγκάλες του ΔΝΤ – αναλύει το παρελθόν μας από πολλές απόψεις.
Αρχικά μιλά για τον Οδυσσέα – τον οποίον χρησιμοποίησε ο ανιστόρητος βλαξ που παρουσιάστηκε ως Έλληνας Πρωθυπουργός – και μας λέει ότι σε καμιά περίπτωση η Οδύσσεια δεν προσφέρεται ως “έπος” που έχει να κάνει με την οικονομία, μια και πρόκειται για ιστορία εκδίκησης . Προσθέτει δε ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν ενδιαφέρονταν για το εμπόριο, αφήνοντάς το στην ουσία στις κατώτερες τάξεις, μέτοικους κλπ. Άλλωστε και ο ίδιος γράφει ότι τόσο ο Πλάτων όσο και ο Αριστοτέλης το υποβίβαζαν.

Να λοιπόν που οι δυο από τους τρεις – στην ουσία και οι τρεις αν αναλογιστούμε ότι ο Πλάτων είναι κατά μια έννοια ο Σωκράτης – κορυφαίους φιλοσόφους της αρχαιότητας έχουν και κοινά σημεία. Οι Γερμανοί τραπεζίτες, λέει, δεν θα ένιωθαν άνετα αν οι Έλληνες έφερναν σήμερα μαζί τους το πνεύμα των επών και των αρχαίων Ελλήνων ηρώων.
Συνεχίζει λέγοντας ότι η μόνη περίοδος στην οποία οι Έλληνες διακρίθηκαν ως έμποροι ήταν εκείνη της Τουρκοκρατίας, αλλά ακόμη και τότε δεν μπόρεσαν να αντισταθούν τελικά στο κάλεσμα της Εθνικής Ολοκλήρωσης. Από πρακτικοί που ήταν ως τότε, έγιναν ξαφνικά ρομαντικοί, λόγω εν μέρει και του φιλελληνισμού ορισμένων ξένων. Ακόμη όμως και όταν δημιουργήθηκε το κράτος τα όνειρά τους ήταν μεγαλύτερα απ’ όσο έπρεπε. Το όραμα της Μεγάλης Ελλάδος κατά κάποιο τρόπο εξακολουθούσε να θολώνει τις σχέσεις τους με τη Δύση.
Μάλιστα είχαμε τον παραλογισμό να θέλουμε η Ευρώπη να αναγνωρίζει ότι προήλθε από την Αρχαία Ελλάδα. Και κάνοντάς το αυτό εξαπατήσαμε εαυτούς και συνεχίσαμε να ζούμε με την αίσθηση ότι είμαστε ξεχωριστοί. Η κρίση γεννήθηκε ακριβώς απ’ αυτή τη μορφή “παραίτησης” [sic!].
- Εδώ, κάνει μια παρένθεση και σε λίγες παραγράφους συμπυκνώνει όλα όσα ακολουθούν από ΔΝΤ και μετά-
Για να καταλήξει στο απόφθεγμα του Huntington ότι “η Ελλάδα δεν είναι μέρος του Δυτικού πολιτισμού αλλά ήτ