«Πρακτικές λύσεις, όχι ευχολόγια για τα ασφαλιστικά ταμεία…»

email Γιάννη Μαμουζέλου στο enimerosi24

Διάβασα με προσοχή και προσπάθησα να κατανοήσω τις ανησυχίες του άρθρου που δημοσιεύθηκε στο Ριζοσπάστη σχετικά με διάφορα ασφαλιστικά ταμεία και τους κινδύνους που περιέχουν τόσο οι ενέργειες της Κυβέρνησης όσο και εκείνες των δ.σ. των Ταμείων για ένα νέο μοντέλο λειτουργίας και επιβίωσης τους…

Ομολογώ ότι οι συντριπτικά περισσότεροι δεν είμαστε ειδικοί σε τέτοια θέματα, ούτε μπορούμε να γνωρίζουμε το βάθος και την έκταση των οικονομικών δεδομένων, του κόστους των παροχών, την εισροή εσόδων κ.α.

Φυσικά κανείς δεν θα ήταν αντίθετος να

υπήρχαν στην Ελλάδα οι αναγκαίοι ασφαλιστικοί φορείς, που – βιώσιμοι, με κρατική στήριξη, με επαρκή έσοδα και περιουσιακά στοιχεία- θα παρείχαν συντάξεις και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλες τις κατηγορίες εργαζομένων.

Το κακό και απόλυτα χειροπιαστό όμως είναι ότι το σύστημα έχει καταρρεύσει και το μίξερ των κυβερνητικών επιλογών θέλει να πολτοποιήσει τους πάντες, σ’ ένα μίγμα αμφίβολης ποιότητας και μέλλοντος…

Στο άρθρο δεν είδα να διατυπώνεται κάποια εφαρμόσιμη εναλλακτική πρόταση, παρά στο τέλος τα γνωστά -πλην όμως θεωρητικά, ιδεαλιστικά, αβέβαια, αναποτελεσματικά στον μεγαλύτερο βαθμό- περί μαζικής αντίδρασης, συσπείρωσης, οργάνωσης, ομαδοποίησης, πάλης κ.α.

Μάλιστα συμφωνώ απόλυτα να τ’ αποφασίσουν όλα αυτά οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι όλων των κλάδων…

Μόνο που τώρα υπάρχει η δεδομένη Κυβέρνηση, εφαρμόζονται ή προωθούνται άλλοι νόμοι σε αντίθετη κατεύθυνση, είναι άγνωστο αν και πότε θα διεξαχθούν εκλογές, ώστε να ελπίζουμε σε διαφορετική πολιτική ή ανατροπή της καταστροφής κ.λπ!

Αν λοιπόν -μαζί με την όποια αντίσταση και πάλη- δεν επιδιώξουν διάφοροι κλάδοι και τα Ταμεία τους (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, ΕΔΟΕΑΠ, ΤΑΥΤΕΚΩ κ.α.) να σωθούν απ’ το ναυάγιο, βρίσκοντας έστω μια …βάρκα (δηλ. τις εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν στο ισχύον πλαίσιο) για να μην πεθάνουν ακαριαία, για μένα φαίνεται καλύτερη λύση, απ’ την αναμονή της Δευτέρας Παρουσίας, ώστε να γυρίσει ο ήλιος και να λάμψει η δικαιοσύνη…

Τότε φοβάμαι δεν θα υπάρχουν και πάρα πολλοί για να εξυπηρετηθούν από το «σύστημα» που οραματίζεται ο συντάκτης του άρθρου…
Παρά ταύτα πολύ θα ήθελα ν’ ακούσω και ποιες καθαρές και ρεαλιστικές λύσεις προτείνουν ή επεξεργάζονται για το καυτό και πρωτεύον αυτό θέμα τόσο η κυβερνητική ΔΗΜΑΡ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αλλά και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ή άλλα κόμματα, έστω και εκτός Βουλής.

Δεν περιλαμβάνω φυσικά τη Χρυσή Αυγή, καθώς αυτή, αν μπορούσε, θα «έτρωγε» γρήγορα όσους δεν θεωρεί «υγιή στοιχεία», ώστε να λιγοστέψουμε, να ορθοποδήσει η πατρίδα, να μεγαλουργήσει πάλι το «αναγεννημένο» έθνος των Ελλήνων (ή μήπως αγροίκων Ελληναράδων;)

Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας
Μέλος ΕΣΗΕΑ& ΠΣΑΤ