Πώς είναι να μαγειρεύεις για τον Χίτλερ;

Πριν από 71 χρόνια απάντησε στην αγγελία που θα της άλλαζε τη ζωή. Λίγο πριν τη δύση της ζωής της, η 89χρονη σήμερα Ελίσαμπετ Καλχάμερ, η γυναίκα που διέθεσε τον εαυτό της στην υπηρεσία των ναζί, εξηγεί πώς είναι να έχεις εργοδότη τον Χίτλερ, ενώ αποκαλύπτει ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες από την προσωπική ζωή και τις συνήθειες του παρανοϊκού δικτάτορα.

«Επιτρεπόταν να σκέφτομαι αλλά όχι να μιλάω», κάπως έτσι θυμάται τη ζωή της στο Μπέργκχοφ, το καταφύγιο του Αδόλφου Χίτλερ και της γυναίκας του, Εύας Μπράουν, η 89χρονη οικονόμος του.

Όλα ξεκίνησαν το 1943, όταν η Ελισάμπετ Καλχάμερ απάντησε σε αγγελία εφημερίδας για μια θέση υπηρέτριας, χωρίς ωστόσο να γνωρίζει ποιος θα ήταν ο μελλοντικός εργοδότης της. Το μόνο που της είπε το γραφείο ευρέσεως εργασίας ήταν πως θα ήταν ευγνώμων για τη θέση που θα λάμβανε.

«Όταν έφτασα στο καταφύγιο, άρχισα να ζαλίζομαι», θυμάται. «Το σπίτι ήταν γεμάτο με επισκέπτες και ο Φίρερ περιφερόταν εκεί. Επιτρεπόταν μόνο να σκέφτομαι, αλλά να μη μιλάω, όταν εκείνος ήταν μπροστά μας. Τα σχόλια από το υπηρετικό προσωπικό γίνονταν πίσω από την πλάτη του». Από την αρχή είχε λάβει εντολές να μη μιλήσει ποτέ και σε κανέναν για όσα συνέβαιναν εκεί. Διαφορετικά η τιμωρία της θα ήταν παραδειγματική.

Σπάζοντας τη σιωπή της, 71 χρόνια μετά στην εφημερίδα Salzburg Chronik, η Καλχάμερ διηγείται στιγμές από την εμπειρία της ως υπηρέτρια των SS ενώ αποκαλύπτει άγνωστες λεπτομέρειες από τη ζωή και τις συνήθειες του Φίρερ.

Λαμβάνοντας εντολές από τους ανώτερους της, η νεαρή τότε υπηρέτρια σέρβιρε στον αρχηγό των Ναζί μόνο χλιαρό νερό και μαγείρευε ακολουθώντας τους κανόνες της αυστηρά υγιεινής διατροφής του.

Και οι 22 υπηρέτριες του σπιτιού γνώριζαν ότι ο Χίτλερ είχε πρόβλημα με την σπλήνα του και γι’ αυτό οι οδηγίες για τη μαγειρική τους ήταν πολύ συγκεκριμένες. Η διατροφή του ήταν επινόηση ενός προσωπικού του μάγειρα.

Ωστόσο εκείνος είχε ιδιαίτερη αδυναμία στη σοκολάτα και τα ζαχαρωτά. Το «Κέικ του Φίρερ» ήταν ένα κέικ μήλου στρωμένο με καρύδια και σταφίδες και έπρεπε να το ψήνουν κάθε μέρα για τον Χίτλερ.

Εκείνος δεν το έτρωγε ποτέ παρουσία άλλων, παρά μόνο το βράδυ, «σαν άτακτο σχολιαρόπαιδο», όπως λέει χαρακτηριστικά η οικονόμος του, θυμούμενη πως συχνά σηκωνόταν από το κρεβάτι του τη νύχτα και έκανε «επιθέσεις» σε γλυκά, των οποίων ήταν φανατικός. «Έμενε ξύπνιος μέχρι αργά μιλώντας με τους καλεσμένους του και σπάνια ξυπνούσε πριν τις 2 το μεσημέρι» λέει στη συνέντευξή της ενώ χαρακτηρίζει την σύζυγο του Χίτλερ, Εύα Μπράουν, το «απόλυτο αφεντικό» του σπιτιού στο Μπέργκχοφ, παρότι ακόμη δεν είχαν παντρευτεί.

«Η Εύα Μπράουν ήταν πολύ καλή απέναντι μου. Συμπεριφερόταν σαν την κυρία του σπιτιού παρά το γεγονός ότι δεν ήταν παντρεμένοι. Είχε σχεδιάσει η ίδια τις στολές μας. Τα Χριστούγεννα με είχε προμηθεύσει με μαλλί για να πλέκω κάλτσες για τους στρατιώτες στο μέτωπο».

Η ίδια η Καλχάμερ ποτέ δεν απευθύνθηκε στον Χίτλερ. Μόνο συγκεκριμένα άτομα επιτρεπόταν να τον σερβίρουν κατ’ ιδίαν και να μπαίνουν στο γραφείο και την κρεβατοκάμαρα του. Εργάστηκε στα πλυσταριά και στο ράψιμο, στην καθαριότητα, στην κουζίνα όπου έφτιαχνε και το τσάι του Χίτλερ, το οποίο σερβιρόταν σε συγκεκριμένα φλιτζάνια πορσελάνης Nymphenburg.

Όταν έσπασε ένα από αυτά τα φλιτζάνια που χρησιμοποιούσε ο Χίτλερ, τιμωρήθηκε με απώλεια εργασίας για πολλές ημέρες. Στο καταφύγιο, πάντως, οι συνθήκες διαβίωσης δεν είχαν καμία σχέση με την καθημερινότητα των Γερμανών και των Αυστριακών. Η μητέρα της Καλχάμερ δεν είχε να φάει, όμως οι υπηρέτριες απολάμβαναν καθημερινά τα καλύτερα φαγητά. Ο Χίτλερ είχε επίσης εμμονή με τον κινηματογράφο και διατηρούσε μια προσωπική αίθουσα προβολών. Όμως και οι υπηρέτριες μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στην αίθουσα και να βλέπουν προπαγανδιστικές ταινίες της εποχής.

Τον Ιούλιο του 1944, το κλίμα άλλαξε μετά από μία αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Φίρερ. Η Καλχάμερ συνέχισε να εργάζεται στο Μπέργκχοφ μέχρι το τέλος του πολέμου, αν και ο Χίλτερ είχε φύγει. Το καταφύγιο βομβαρδίστηκε μετά από αεροπορική επιδρομή.
Πηγή ethnos.gr