Ο αίρων τις αμαρτίες; (*)

Απάντηση στην επιστολή της ΚΕΦΕ για τον τρίτο γύρο

Η διαδικασία για την εκλογή εκπροσώπων των εργαζομένων στο Δ.Σ. της Ε.Ρ.Τ. εξελίχθηκε σε τραγέλαφο. Ουδεμία ευθύνη φέρω γι αυτό, αντίθετα, σε όλα τα στάδιά της πρότεινα και προειδοποιούσα, ώστε να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη.

Ως εκ τούτου σας δήλώνω, προκαταβολικά. πως δεν πρόκειται να γίνω ο… αίρων τις αμαρτίες όλων: της ΠΟΣΠΕΡΤ, της ΠΟΕΣΥ, της διοίκησης της ΕΡΤ,

Στη διακήρυξή μου ενόψει των εκλογών για εκπροσώπους των εργαζομένων στο Δ.Σ. της ΕΡΤ σημείωνα πως “αποφάσισα να υποβάλω υποψηφιότητα, παρά τις επιφυλάξεις μου για τη διαδικασία και παρότι η εμπειρία από την εφαρμογή του θεσμού στο παρελθόν δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική …”.

Η προκήρυξη από μέρους σας τρίτου γύρου εκλογών για το δημοσιογράφο-εκπρόσωπο και, μάλιστα, τέσσερις ολόκληρους μήνες μετά τη διεξαγωγή του πρώτου, αποτελεί κορυφαία στιγμή για την πανηγυρική και συνάμα θλιβερή επιβεβαίωση εκείνων των επιφυλάξεων.

Είχαν, βέβαια, προηγηθεί αρκετά. Για παράδειγμα, η ΠΟΣΠΕΡΤ εξ αρχής αρνήθηκε να «ανοίξει» τη διαδικασία (π.χ. σύνθεση ΚΕΦΕ) παρά την πρόβλεψη του νόμου πως ένας εκ των δύο εκπροσώπων θα ήταν –υποχρεωτικά- δημοσιογράφος. Η ΠΟΕΣΥ «εκάμφθη» πολύ εύκολα από την άρνηση του υπουργού (στον οποίο –σύμφωνα με την ενημέρωσή της- τον παρέπεμψε η «αμέτοχη» διοίκηση της ΕΡΤ) να διεξαχθούν οι εκλογές με δύο ψηφοδέλτια και στη συνέχεια παρακολούθησε (;) απαθής την όλη διαδικασία. Η ΚΕΦΕ αρνήθηκε να διαμορφώσει το ψηφοδέλτιο σε δύο ξεχωριστές κατηγορίες τόσο στον πρώτο όσο και (δυστυχώς) στο δεύτερο γύρο ώστε να διευκολυνθεί η διαδικασία ενώ προχώρησε σε δύο επανακαταμετρήσεις, για την «ποιότητα» των οποίων διαμαρτυρήθηκαν άμεσα ενδιαφερόμενοι.

Και τώρα τέσσερις ολόκληρους μήνες μετά τον πρώτο γύρο καλείτε –μάλλον σε παγκόσμια πρωτοτυπία- σε τρίτο γύρο ενώ, όπως καλά θυμάστε, χρειάστηκαν πολύωρες συνεδριάσεις για να πεισθείτε πως χρειαζόταν ο δεύτερος γύρος (!!).
Ο, δε, πρωτεύσας στο δεύτερο γύρο Γ. Μαρινόπουλος θεωρεί πως έχει εκλεγεί απ’ αυτόν με τη σχετική πλειοψηφία (πράγμα που αποσιωπάτε στην επιστολή σας), διεκδικώντας, κατ’ ουσίαν, την τοποθέτησή του στο Δ.Σ. και αρνείται να συμμετάσχει σε τρίτο γύρο.

Καλείτε έτσι εμένα να να τον …αντικαταστήσω.
Πριν αναφερθώ αναλυτικά στο θεσμικό ατόπημα που θα συνιστούσε η διεξαγωγή τρίτου γύρου, επιτρέψτε μου να σταθώ στους πολιτικούς, συνδικαλιστικούς και ηθικούς λόγους που καθιστούν αδύνατη την αποδοχή της πρότασής σας.
Στη διακήρυξή μου ενόψει των εκλογών τόνιζα πως παραμέρισα τις προαναφερθείσες επιφυλάξεις γνωρίζοντας πως “… οι αρχές, οι αξίες και οι θέσεις που υπηρέτησα…» κατά την πορεία μου στην ΕΡΤ «…δεν είναι μειοψηφικές. Τις συμμερίζονται πολλοί, παρότι δεν είναι «θορυβώδεις». Αυτό επέβαλε την υποψηφιότητά μου, αυτούς επιθυμώ να εκπροσωπήσω κατά τη διαδικασία εκλογής αντιπροσώπων ..».

Οι 152 ψήφοι που συγκέντρωσε η υποψηφιότητά μου στον πρώτο γύρο δικαίωσε, σε σημαντικό βαθμό, το στόχο που περιγραφόταν στη διακήρυξή μου. Ως εκεί, όμως. Οι παραδοσιακοί συνδικαλιστικοί ή/και οι «νεόδμητοι διευθυντικοί» μηχανισμοί δεν κερδίζονται μέσα σε δεκαπέντε ημέρες. Έτσι, από πλευράς ψήφων και συσχετισμών, στις δημοσιογραφικές υποψηφιότητες ο πρώτος γύρος ανέδειξε με διακριτό τρόπο μια πρώτη κατηγορία υποψηφίων (Γ. Μαρινόπουλο & Μ. Νικολάρα). μια δεύτερη (τον υπογράφοντα) και μια τρίτη (Δ. Μποτώνη & Γ. Πίκουλα).

Τούτου δοθέντος «οι αρχές και οι αξίες μου» τις οποίες επικαλέστηκα δε μου επιτρέπουν να «μεταπηδήσω κατηγορία», λόγω μιας δικής σας απόφασης, την οποία, μάλιστα, δε δέχεται ο πρωτεύσας συνυποψήφιος.

Την κατάταξη στις εκλογές την αποφασίζουν οι ψηφοφόροι και όχι άστοχες και λανθασμένες (όπως θ’ αποδείξω στη συνέχεια) αποφάσεις συνδικαλιστικών οργάνων.

Στη ζωή μου –επαγγελματική, συνδικαλιστική, πολιτική- δεν υπήρξα… Γκόρτζος και «καλοχαιρέτας» ούτε θιασώτης του «τρούπωσε-τρούπωσε». Δεν πρόκειται να γίνω τώρα. Ούτε διατίθεμαι να συνάψω «ανίερες συμμαχίες» ή να προχωρήσω σε συναλλαγές κάτω από το τραπέζι για μια θέση εκπροσώπου στο Δ.Σ. αυτής της ΕΡΤ. Για μένα, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.

Πέραν, όμως, των πολιτικών, συνδικαλιστικών και ηθικών προβλημάτων που θα είχε τυχόν αποδοχή της πρότασής σας, υπάρχουν σ’ αυτήν μεγάλα θεσμικά και νομικά ζητήματα, όσον αφορά την –παγκοσμίως πρωτότυπη- προκήρυξη τρίτου γύρου..

Το μοναδικό επιχείρημα της επιστολής σας για τη διεξαγωγή τρίτου γύρου είναι η παραπομπή στα προβλεπόμενα από το Ν. 3965/2011 που τροποποίησε τον προγενέστερο ν. 3249/2015 περί ΔΕΚΟ.
Θα παραβλέψω πως η ένταξη της ΕΡΤ, η οποία είναι μια sui generis εταιρία, στο καθεστώς των ΔΕΚΟ δεν έγινε αποδεκτή από την ΠΟΣΠΕΡΤ ενώ τώρα την επικαλείστε. Θα παραβλέψω, επίσης, πως η ένταξη της ΕΡΤ στο status των ΔΕΚΟ έγινε σχετικά πρόσφατα, με αποκλειστικό στόχο να εξασφαλισθεί η συγκράτηση των δαπανών της (ένταξη στο ενιαίο μισθολόγιο, καθεστώς υπερωριών κ.ο.κ.) και όχι άλλα θεσμικά ζητήματα, όπως η εκλογή εκπροσώπων.

Ανεξαρτήτως των προηγουμένων, στο ν. 3965/2011 προβλέπεται πως “… στο διοικητικό συμβούλιο συμμετέχει ένας εκπρόσωπος των εργαζομένων (..) Εκλέγεται εκείνος ο υποψήφιος, ο οποίος θα συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των ψηφισάντων. Εάν κανείς υποψήφιος δεν συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία, διεξάγεται δεύτερος γύρος αρχαιρεσιών μεταξύ των δύο υποψηφίων που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους. Εκλέγεται όποιος από τους δύο υποψηφίους συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των έγκυρων ψηφοδελτίων. …”. Μοναδική επιπλέον αναφορά του περί ου ο λόγος νόμου είναι πως “… σε περίπτωση ισοψηφίας διενεργείται κλήρωση …”.

Μεταγενέστερος του νόμου περί ΔΕΚΟ είναι ο ν. 4324/2015 για την “επανίδρυση” της ΕΡΤ, ο οποίος περιέχει σημαντικές διαφοροποιήσεις όσον αφορά την εκπροσώπηση των εργαζομένων. Ο νόμος αυτός προβλέπει στο Δ.Σ. “… δύο (2) μέλη που εκπροσωπούν του εργαζόμενους …” αντί του ενός του προγενέστερου περί ΔΕΚΟ νόμου και επιπλεον πως “… το ένα έχει δημοσιογραφική ιδιότητα …”. Όσον αφορά τον τρόπο εκλογής παρότι υπήρξαν άλλες προτάσεις κατά την κοινοβουλευτική διαδικασία ο νόμος προβλέπει το γενικό και αόριστο “… εκλέγονται με άμεση, μυστική και καθολική ψηφοφορία …”.

Καλύπτει το κενό του νόμου για την ΕΡΤ, όσον αφορά τον τρόπο εκλογής των εκπροσώπων, ο ν. 3965/2011; Η απάντηση είναι αρνητική κι όχι μόνο επειδή στην ΕΡΤ οι εκπρόσωποι είναι δύο και ο ένας υποχρεωτικά δημοσιογράφος, πράγμα που θα δούμε στη συνέχεια.

Μήπως, όμως, καθιστά τον τρίτο γύρο υποχρεωτικό; Η νομική άποψη του δικηγόρου Αντώνη Ρουπακιώτη, στον οποίο απευθύνθηκα, δεδομένης της πολύχρονης φιλίας μας, είναι: «Αν ο νομοθέτης ήθελε τη διεξαγωγή τρίτου (ή/και τέταρτου ή/και πέμπτου) γύρου, θα το προέβλεπε ρητά. Κατά συνέπεια η διοργάνωση τρίτου γύρου, καθότι δεν προβλέπεται, δημιουργεί προβλήματα νομιμότητάς του».

Είναι προφανές πως -πέραν του γράμματος- πρέπει να γίνεται κατανοητή και η βούληση του νομοθέτη. Η πρόβλεψή του νόμου για απόλυτη πλειοψηφία στο δεύτερο γύρο επί των εγκύρων ψηφοδελτίων (αφαιρουμένων, δηλαδή, των ακύρων και των λευκών), είχε ως αποκλειστικό στόχο να καταστήσει βέβαιη την εκλογή. Να την προστατεύσει, δηλαδή, από ένα “κύμα” λευκών και ακύρων ψηφοδελτίων. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν η πλειοψηφία υπολογιζόταν πάλι επί των ψηφισάντων όπως προβλέπεται για τον πρώτο γύρο. Εν ολίγοις, το νόημα και η ουσία της σχετικής διατύπωσης βρίσκεται στα «έγκυρα ψηφοδέλτια» και όχι στο «απόλυτη πλειοψηφία». Δεν υπάρχει δεύτερη ερμηνεία επ’ αυτού, γιατί αλλιώς η φράση θα ήταν ένας καθαρός πλεονασμός, αφού είναι μαθηματικώς αδύνατον, σ’ αυτήν την περίπτωση (“επί των εγκύρων”), να μην υπάρχει απόλυτη πλειοψηφία μεταξύ δύο υποψηφίων.

Φτάνουμε έτσι στην ιδιαιτερότητα του νόμου για την ΕΡΤ, ο οποίος προβλέπει αντί του ενός δύο εκπροσώπους και, επιπλέον ο ένας να είναι οπωσδήποτε δημοσιογράφος. Ειδικά το τελευταίο διαφοροποιεί ριζικά την περίπτωση από τον προγενέστερο νόμο περί ΔΕΚΟ. Πέραν των άλλων ήταν πολύ πιθανό για τον εκπρόσωπο-δημοσιογράφο να μη ψηφίσει το σύνολο των ψηφισάντων, καθώς οι δημοσιογράφοι είναι μόνο το ¼ του συνολικού προσωπικού της ΕΡΤ. Ήταν εύλογο το υπόλοιπο προσωπικό να μην επιθυμούσε -στο σύνολό του- λόγω έλλειψης γνώσης και επαφής να επιλέξει και το δημοσιογράφο-εκπρόσωπο. Η πιθανότητα έτσι στο δεύτερο γύρο να μην έχει ο πρωτεύσας απόλυτη πλειοψηφία επί των εγκύρων ήταν πολύ ισχυρή, με δεδομένο πως τα “έγκυρα” καταμετρώνταν επί ενός ενιαίου και αδιαφοροποίητου ψηφοδελτίου.

Υπήρχαν διάφορες εκδοχές ώστε να αποφευχθεί μια περιπλοκή, στην περίπτωση που κάποιος ήθελε να ερμηνεύσει στενά, “τυπικίστικα” και –τελικά- λανθασμένα τις διατάξεις του προγενέστερου ν. 3965/2011, όπως, δυστυχώς, κάνει τώρα η Κ.Ε.Φ.Ε..

1) Να διατυπωνόταν με σαφήνεια ο τρόπος εκλογής στο νόμο. Υπήρξαν προτάσεις αλλά ο αρμόδιος υπουργός κ. Παππάς δεν τις έκανε αποδεκτές.
2) Να διεξάγονταν οι εκλογές με δύο κάλπες, μία για τον εκπρόσωπο-δημοσιογράφο και μία για τον εκπρόσωπο από το υπόλοιπο προσωπικό, πράγμα που ουδόλως αντέβαινε στην πρόνοια του νόμου περί «άμεσης, μυστικής και καθολικής ψηφοφορίας». Η πρόταση αυτή μεταφέρθηκε από την ΠΟΕΣΥ (σύμφωνα με την ενημερωσή της) προς τη διοίκηση της ΕΡΤ αλλά αυτή την παρέπεμψε στον αρμόδιο υπουργό κ. Παππά, ο οποίος και την απέρριψε. Προφανώς, βέβαια, η ΠΟΣΠΕΡΤ δεν ήθελε ούτε να την ακούσει.

3) Το ψηφοδέλτιο του δεύτερου γύρου να ήταν ήταν ενιαίο αλλά χωρισμένο σε δύο κατηγορίες: λοιπό προσωπικό και δημοσιογράφοι. Έτσι όποιοι δεν επέλεγαν κάποιον/α εκ των υποψηφίων δημοσιογράφων δε θα υπολογίζονταν στα έγκυρα ψηφοδέλτια για τη συγκεκριμένη κατηγορία και δε θα προέκυπτε πρόβλημα με βάση την “τυπικίστικη” ερμηνεία του νόμου. Την πρόταση αυτή κατέθεσα με ιδιαίτερη επιμονή στον πρόεδρο της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής αλλά παρότι τον προβλημάτισε δεν την έκανε αποδεκτή.

Από τη στιγμή, όμως, που δεν έγινε κάποια από τις προηγούμενες επιλογές η ΚΕΦΕ όφειλε να κινηθεί με τη συνήθη πρακτική που ακολουθείται σε αντίστοιχες εκλογές όπου υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι και δύο γύροι, εκλογές είτε πολιτικές είτε συνδικαλιστικές είτε…. διαχειριστών πολυκατοικίας. Παντού στο δεύτερο γύρο εκ των δύο εκλέγεται όποιος έχει τη σχετική πλειοψηφία. Τρίτος γύρος σε εκλογική διαδικασία αυτού του τύπου συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία.

Τούτων όλων δοθέντων πιστεύω πως η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή έχει μόνο δύο επιλογές ώστε να αποφευχθεί ακόμα μεγαλύτερος τραγέλαφος:

Είτε να ακυρώσει την προκήρυξη του τρίτου γύρου και να ανακηρύξει ως εκλεγέντα τον πρωτεύσαντα στο δεύτερο γύρο, στη βάση του αναλυτικού σκεπτικού που παρέθεσα προηγουμένως.

Είτε, εδώ που φτάσαμε, να επαναλάβει από μηδενική βάση την όλη διαδικασία, φροντίζοντας να έχουν καλυφθεί εξ αρχής τα όποια κενά ή/και αντιφάσεις του θεσμικού πλαισίου.

Παράθεσα αναλυτικά πολλές «αμαρτίες» της διαδικασίας που ακολουθήθηκε ως αυτή τη στιγμή. Κατονόμασα και τους διάφορους υπευθύνους γι αυτές.

Προσωπικά, ούτε συμμετείχα ούτε… υπέπεσα σε κάποια απ’ αυτές. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να μετατραπώ τώρα σε αίροντα τις αμαρτίες του… κόσμου όλου.

Υ.Γ. Είναι προφανές από τα προηγούμενα πως δεν πρόκειται να υποβάλω «αίτηση υποψηφιότητας» όπως με καλούσατε με την επιστολή σας. Κι επειδή δε θα γίνω εγώ «ο αίρων την αμαρτία του κόσμου» ελπίζω να μην οδηγηθείτε –όπως υπονοείτε στην επιστολή σας- σε εφαρμογή μιας άλλης ευαγγελικής ρήσης, σύμφωνα με την οποία «οι έσχατοι έσονται πρώτοι». Πολύ περισσότερο, ελπίζω να μη φτάσετε στο γνωστό (παραλλαγμένο) δόγμα μιας «επίγειας θρησκείας», δηλαδή, στο «ένας είναι ο υποψήφιος».

Δε θα μιλάμε τότε για τραγέλαφο αλλά για κάτι ακόμα χειρότερο.

Συναδελφικά
Θανάσης Γεωργακόπουλος
——————————————————————————-
(*)«Ιδού ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτία του κόσμου», Ιωάννης α:29.

The post Ο αίρων τις αμαρτίες; (*) appeared first on Enimerosi24.