Η επίδραση της μουσικής στον άνθρωπο

Στην πυραμίδα της ιεράρχησης των ανθρωπίνων αναγκών, η μουσική για τους περισσότερους θα μπορούσε να στριμώχνεται στην κορυφή, στις δραστηριότητες αυτές που δεν αποτελούν βασικές ανάγκες επιβίωσης, αλλά διόδους αυτογνωσίας και αυτοεκπλήρωσης, εν ολίγοις μια πολυτέλεια για λίγους. Η αλήθεια είναι πως η μουσική, μη όντας η ίδια για πολλούς συνειδητή αναγκαιότητα, αποτελεί μέσο τέρψης, έκφρασης, διαπαιδαγώγησης κοινωνικοποίησης και θεραπείας.
Μουσική ονομάζουμε μια διαδοχή τόνων που εξελίσσεται στο χρόνο. Πώς μπορεί, όμως, μια τέτοια αλληλουχία ήχων ταυτόχρονα να εκφράζει συναίσθημα, αλλά και να προκαλεί συναισθήματα και μια σειρά από οργανικές μεταβολές στον άνθρωπο;
Σε όλους τους μουσικούς εκπαιδευτικούς υπάρχει διάχυτη η πεποίθηση, η οποία στηρίζεται σε προσωπικές παρατηρήσεις και βιώματα, ότι η ενασχόληση του παιδιού με τη μουσική έχει ευεργετικό αντίκτυπο και στις υπόλοιπες εκφάνσεις της ζωής του. Κατά γενική ομολογία, η μουσική εκπαίδευση ενισχύει μια σειρά από κοινωνικές ή άλλες δεξιότητες, όπως την αυτοπειθαρχία, την αυτοεκτίμηση, τη διάδραση, την επικοινωνία και τη συνεργασία, το συντονισμό, τις νοητικές, τις αναλυτικές και τις ακουστικές δεξιότητες του ατόμου, τη δημιουργικότητα και την προσωπική έκφραση. Για τη συνέχεια εδώ.

Πηγή Ωδείο Όπερα