Για την Ελλάδα μας!

Του Μανώλη Μαυρομμάτη
Την περασμένη Τετάρτη, στη Θεσσαλονίκη, ο βραβευμένος με «Όσκαρ Ιταλός ηθοποιός και σκηνοθέτης Ρομπέρτο Μπενίνι, αναγορεύτηκε σε επίτιμο Διδάκτορα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, στο τμήμα Ιταλικής γλώσσας και φιλολογίας.

Στην αντιφώνησή του, ο διάσημος ηθοποιός, αναφερόμενος στην Ελληνική Οικονομική Κρίση, είπε, ανάμεσα στα άλλα:

«Δεν είναι η Ελλάδα που χρωστάει, αλλά όλος ο κόσμος,

Τα χειροκροτήματα στην κατάμεστη αίθουσα του πανεπιστημίου, ήταν εύλογο να κρατήσουν πάρα πολύ χρόνο. Ενθουσιώδες κοινό, το οποίο στη συνέχεια, με σχεδόν κατανυκτική ευλάβεια, άκουσε κι ένα απόσπασμα από την «Θεία Κωμωδία» του Δάντη.

Από τα αγαπητά τμήματα, με σχόλιο του Ρομπέρτο Μπενίνι: «Μια στάλα ακόμα πίσω γύρισε, όπου του Θεού την καλοσύνη, οι τοκογλύφοι πλήγωσαν, λες, και λύσε μου τον κόμπο…»

Λόγια μιας αποκάλυψης, που φιλοσοφώντας τον Δάντη και ανατρέχοντας στην βραβευμένη ταινία του Ιταλού καλλιτέχνη που έχει τίτλο «Η ζωή είναι ωραία», φτάνουμε στην σημερινή σκληρή πραγματικότητα που ζει ο τόπος μας.

Και δεν ξέρεις, τελικά, πώς πρέπει να αντιμετωπίσεις τη ζωή, πέρα από την ελπίδα για κάτι καλύτερο. Πιο αποτελεσματικό. Να βγούμε από τα αδιέξοδα για κάτι τραγικό που βρήκε τους Έλληνες πολίτες. Τον Ελληνικό λαό.

Κυριακή των Βαΐων. Ξεκινά Μεγάλη Εβδομάδα. Η μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Τα Θεία Πάθη. Η Σταύρωση και η Ανάσταση του Ιησού Χριστού.

Κοιτάζοντας γύρω μας, τους συνανθρώπους μας χωρίς στέγη, ένα πιάτο φαγητό. Ανάγκη ζεστασιάς κι ένα απλωμένο, καλοσυνάτο χέρι.
Δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες προσμονές, μέσα σ’ ένα βαρύ κλίμα, που καμιά σκέψη δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει από τον ανθρώπινο νου, για να βρει καταφύγιο στο πολιτικό κλίμα που ζει αυτόν τον καιρό ο τόπος μας.

Αντίθετα, υπάρχουν διαπιστώσεις όπου η ανθρωπιά επιστρέφει με ευαισθησία στον αβάσταχτο, για τον άνθρωπο, πόνο.
ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μια μεγάλη ευκαιρία για να βρεθούμε κοντά στις οικογένειές μας. Να σκεφθούμε τους συνανθρώπους μας. Ιδιαίτερα εκείνους που υποφέρουν κι έχουν ανάγκη.

Η Εκκλησία, η Θεία Λειτουργία μας οδηγεί στη περισυλλογή. Για όσα ο Ιησούς Χριστός υπέφερε, με την ανθρωπότητα και τους πιστούς να περιμένουν και να προσδοκούν την Ανάσταση.

Η Ελλάδα, ο τόπος, η χώρα, η πατρίδα μας, δεν μπορεί να βγει από την κρίση με καταστροφολογία και μηδενισμό των πάντων. Όλων όσων έχει επιτύχει. Από το ελάχιστο, έως το μεγαλύτερο και περισσότερο. Όλων όσων κατέκτησε με μόχθο, προσπάθειες, αγώνες σε όλα τα μέτωπα και φυσικά, με αιματηρές θυσίες.

Και όλα αυτά να τα ξεχνάμε, με γνώμονα τις πολιτικές σκοπιμότητες. Η ζωή, όμως, είναι από μόνη της Θείο Δώρο! Ας μην της γυρίζουμε την πλάτη. Ας κοιτάξουμε την θετική της πλευρά:

Όπως είναι η οικογένεια, τα παιδιά, οι φίλοι, οι συγγενείς, η φύση, που αυτή την εποχή μας χαμογελά, στέλνοντας ελπίδα, αισιοδοξία, ώστε να ατενίσουμε το μέλλον με άλλες προοπτικές και κυρίως, δύναμη και πίστη που θα μας