Υπόθεση Astrasol:«Περάσαμε ένα μαρτύριο και μας απειλούσαν»

Για το μαρτύριο της οικογένειας και των κατοίκων της περιοχής, εξαιτίας της λειτουργίας του εργοστασίου Astrasoll στα Λατσιά, μίλησε στην Πρώτη Εκπομπή του Ράδιο Πρώτο ο Ιωνάς Καϊλής, που διέμενε δίπλα ακριβώς από το εργοστάσιο.

«Το 2000 αρρώστησε η γυναίκα μου με καρκίνο και μετά αρρώστησε το παιδί κάποιου άλλου με λευχαιμία, μετά η γειτόνισσά μας και ο άντρας της, και άλλη μια κοπέλα 21 χρονών απεβίωσε με όγκο στον εγκέφαλο. Το 2000, όταν ο Θ.Χ. πήγε στο εξωτερικό για να πάρει το παιδί του για εξετάσεις, με πήρε τηλέφωνο, λέγοντάς μου ότι οι γιατροί τον πληροφόρησαν πως ενδεχομένως να

υπάρχει στην περιοχή κάτι που μολύνει την ατμόσφαιρα και εκδηλώθηκε η αρρώστια».

«Εδώ δίπλα από το σπίτι μου είναι η είσοδος του εργοστασίου και είναι και γεμάτη βαρέλια, όπου υπήρχε πάνω νεκροκεφαλή (προειδοποίηση για τοξικότητα). Μια μέρα έβγαλα την ετικέτα και την πήρα στην αναισθησιολόγο του γενικού νοσοκομείου. Όταν τη διάβασε, μού είπε "Αυτά είναι καρκίνος. Τρέξτε όσο είναι καιρός, μην καθυστερείτε"».

«Επέστρεψα και ενημέρωσα τους γείτονες για το τι ακριβώς συμβαίνει. Κάναμε σύσκεψη και διορίσαμε επιτροπή, στέλνοντας επιστολή σε Υπουργεία και κόμματα, αλλά μόνο το Υπουργείο ανταποκρίθηκε, κανείς άλλος. Το Υπουργείο μάς είπε ότι θα κάνει μετρήσεις κι εγώ ζήτησα τις μετρήσεις για να τις βλέπω. Όταν ήρθαν και τις διάβασα, ότι αντί 200 -το επιτρεπτό- στην ατμόσφαιρα ήταν 800 το δηλητήριο (διχλωρομεθάνιο R40). Πήρα τηλέφωνο τον πρώην δήμαρχο των Λατσιών και ζήτησα συνάντηση. Μου είπε ότι δεν μπορεί, αλλά τελικά τα καταφέραμε. Του δείξαμε την επιστολή και του είπαμε ότι θα ξεσηκωθούμε, αλλά μου είπε να περιμένουμε για να μας πει εκείνος πότε να ξεσηκωθούμε.

»Αντιδράσαμε και του είπαμε ότι εμείς θα ξεκινήσουμε κινητοποιήσεις. Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή ήμασταν έξω από τα κάγκελα του εργοστασίου και Δευτέρα κάναμε κατάληψη μέσα. Τότε δεχτήκαμε συνεχείς απειλές. Εμένα με απείλησε ο πρώην δήμαρχος Λατσιών με αγωγή-λίβελο. ‘‘Μετά από τον καρκίνο, μάς έμεινε η φυλακή’’, του απάντησα.

»Αργότερα ξεκινήσαμε τον αγώνα για αγωγές και φτάσαμε μέχρι εδώ που φτάσαμε». Ερωτηθείς αν όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν αντιληπτό, είπε πως οι κάτοικοι πέρασαν ένα μαρτύριο. «Έξω οι κομπρεσόροι βούιζαν από η ώρα 6 το πρωί ως η ώρα 1 μετά τα μεσάνυκτα, και έτρεμε το σπίτι και ερχόταν σπίτι η μακαρίτισσα η γυναίκα μου από τη χημειοθεραπεία, που πολεμούσε με τον καρκίνο 9 χρόνια. Το καλοκαίρι φοβόμασταν να ανοίξουμε το φυλλαράκι από το παράθυρο για να μπει αέρας, ούτε μια αναπαυτική καρέκλα πάνω στη βεράντα δεν μπορούσαμε να βάλουμε για να ξεκουραστεί», κατέληξε, μεταξύ άλλων, ο κ. Καϊλής.

Υπενθυμίζεται ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας αποφάνθηκε ότι οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου Astrasol αλλά και κράτος έχουν ευθύνες για τη λειτουργία του εν λόγω εργοστασίου και για το «σύμπλεγμα καρκίνου» που προκάλεσαν σε αρκετά άτομα.