Το ξανθό γένος μάς ήρθε από Δυσμάς

Το «yesmen» δεν είναι ούτε στρατηγική, ούτε επιλογή. Είναι παράδοση με τη… σκέψη

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Οι Αμερικανοί είναι το ξανθό γένος. Και ας προφήτεψε ο Αγαθάγγελος ότι οι… σωτήρες μας θα έρθουν εξ Ανατολών. Έτσι κι αλλιώς, ως «ξανθός» λογιέται και ο Τραμπ, οπότε δεν υπάρχει κανένας (μα κανένας) λόγος να διαταράξουμε τον ύπνο του δικαίου. Μπορούμε ελεύθερα να απολαμβάνουμε την προπαγάνδα που μας θέλει να βρισκόμαστε με το ένα πόδι στο ΝΑΤΟ και με το άλλο στο Οβάλ Γραφείο.

Μέχρι να ξυπνήσουμε και να αντιληφθούμε

αυτό που είχαμε… κακομάθει. Ότι, δηλαδή, στη διεθνή πολιτική «δεν υπάρχουν φιλίες, αλλά συμφέροντα». Όπως ακριβώς φρόντισε ο πλανητάρχης να το κάνει ξεκάθαρο με το καλημέρα, στέλνοντας μηνύματα από την Πιονγκγιάνγκ μέχρι το σπίτι του. Κυνικά και ωμά.

Όσοι τώρα επιμένουν να ανάβουν λαμπάδες στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, ας κοιτάξουν αριστερά και δεξιά. Στη Συρία, οι Αμερικανοί πρόδωσαν τους επί τετραετίας συμμάχους τους Κούρδους, για να αφήσουν τον Ερντογάν να τους σφάξει ανενόχλητος. Το ξαναγράφουμε (μπας και το εμπεδώσουμε): Πρόδωσαν αυτούς, με τους οποίους για τέσσερα χρόνια πολεμούσαν (στην κυριολεξία) μαζί εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Τους πρόδωσαν εν μιά νυκτί.

Στην Ελλάδα, πάλι, η κυβέρνηση Τσίπρα τούς παρέδωσε τη «Βόρεια Μακεδονία» (ναι, δεν ήταν ποτέ θέμα απλώς ενός ονόματος), ενώ συμπεριφέρεται ως καλός μεσίτης στις μπίζνες της πρεσβείας, αλλά δεν είδαμε κανένα F16 να σηκώνεται για να υπερασπιστεί το Αιγαίο. Ούτε καν ένα κτύπημα συμπαράστασης στον ώμο, όπως τουλάχιστον έκανε ο Ομπάμα, που 'λεγε καμιά κουβέντα για το χρέος.

Ο αμερικανικός στόλος είναι εδώ, όχι όμως για να προσφέρει ασπίδα στο γεωτρύπανο της Exxon Mobil (η δουλειά τους είχε γίνει με τον… πάστορα Μπράνσον). Ήταν και θα παραμείνει εδώ, γιατί είναι σημαντική η στρατιωτική παρουσία της υπερδύναμης στην περιοχή. Για σκοπούς συμβολισμού και ουσίας. Είναι εδώ για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα (γεωπολιτικά και οικονομικά) και τίποτα παραπάνω. Το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα θα μπουν ή θα βγουν από την εξίσωση αναλόγως κατά πόσον βολεύουν ή όχι τις επιλογές τους. Η στήριξη των (κάθε) Αμερικανών στους δικούς μας αγώνες ξεκινά και τελειώνει από εκεί που δεν επηρεάζονται τα δικά τους συμφέροντα. Δηλαδή, από το… πουθενά.

Μπορούμε, λοιπόν, να παίζουμε το παιχνίδι των τρίτων δυνάμεων και να μην κερδίζουμε τίποτα ή μπορούμε να το παίξουμε με τρόπο στρατηγικό και να κάνουμε ταμείο στο τέλος. Για την ώρα, το «yesmen» δεν είναι ούτε στρατηγική, ούτε επιλογή. Είναι παράδοση με τη… σκέψη. Όπως είναι πολιτική «αυτοκτονίας» να θέλουμε ντε και καλά να στείλουμε τον αγωγό (που ούτε καν σε σκαρίφημα δεν είδαμε) μέσω Τουρκίας! Μιλούμε για τόση διορατικότητα!

Από την άλλη, πάλι, όσο και αν μας αρέσει να παραμείνουμε άχρωμοι-άοσμοι-άγευστοι, δεν μπορούμε να το κάνουμε. Όπως δεν μπορούμε να λαμβάνουμε αποφάσεις (αναλόγως αν είμαστε κυβέρνηση ή αντιπολίτευση) με βάση ιδεολογικούς δογματισμούς ή συγκυριακές καταστάσεις.

Η ουσία είναι ότι η… προφητεία Έιντε επαληθεύτηκε. Η ευθυγράμμιση των άστρων έγινε και έχει ονοματεπώνυμο. EastMed. Μεγάλο κόλπο - αν τελικά πραγματοποιηθεί. Για την ώρα ας κρατάμε μικρό καλάθι και ας περπατάμε ένα βήμα κάθε φορά. Τα εμπλεκόμενα συμφέροντα είναι εδώ και είναι πολλά, το ίδιο όμως και ο ψυχρός πόλεμος. Γι’ αυτό ας έχουμε τον νου μας και πλήρη συνείδηση. Κυρίως, ας μην ξεχνούμε πόσο εύκολα μεταβάλλονται οι ισορροπίες και πως μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να βρεθούμε με το μαχαίρι καρφωμένο στην πλάτη από τους πρώην συμμάχους μας…

Υστερόγραφο: Καλοδεχούμενη η αμερικανική «ομπρέλα» στην κυπριακή ΑΟΖ, καλώς να ορίσουν και οι υψηλοί επόπτες των τριμερών συμφωνιών, αλλά πέρα από τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, τα πάντα θα κριθούν εκεί που μετρούν περισσότερο. Στο Κυπριακό.