Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση

Το άρθρο αυτό γράφεται με αφορμή το Συνέδριο που διοργάνωσε η Βουλή των Αντιπροσώπων, για τη Βιομηχανία, πράξη την οποία χαιρετίζω ιδιαίτερα , έχοντας την τιμή να λάβω μέρος σε αυτό.

Ο τίτλος του Συνεδρίου «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση: προοπτικές και κίνδυνοι» αποτελούσε εκ των πραγμάτων μείζον θέμα για το παρόν και το μέλλον, όχι μόνο της χώρας μας, αλλά ευρύτερα του πλανήτη.

Οι εξαίρετοι και κορυφαίοι καθηγητές και εισηγητές λάμπρυναν το συνέδριο, και με τις εισηγήσεις και τοποθετήσεις τους ανέδειξαν τις μεγάλες

Το θέμα χρήζει μιας πιο σφαιρικής αντιμετώπισης για τη χώρα μας. Είναι λάθος να μηδενίζουμε και να ισοπεδώνουμε επιτυχίες και κατακτήσεις της πατρίδας μας και του λαού μας. Η Κύπρος δεν μπορεί να συγκρίνεται και να αξιολογείται με τους ίδιους όρους και κριτήρια με τις άλλες Ευρωπαικές χώρες.

Στα 57 χρόνια της ιστορικής διαδρομής της , η Κυπριακή Δημοκρατία πέρασε από χίλια μύρια κύματα. Από την Ανεξαρτησία, το 1960 και μετά βίωσε σκληρές στιγμές και καταστροφικά γεγονότα. Το προδοτικό πραξικόπημα και η βάρβαρη τουρκική εισβολή το 1974 έφεραν την ολοκληρωτική καταστροφή, διέκοψαν βίαια την πρόοδο και ανάπτυξη της χώρας μας.

Η Κύπρος για χρόνια έπρεπε να επουλώσει πληγές, να φροντίσει τον πονεμένο λαό της, να επιβιώσει ο κόσμος σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Και όμως η παρέλευση του χρόνου, η εργατικότητα και οι θυσίες του λαού μας, η σκληρή δουλειά έφεραν αποτέλεσμα στη πορεία. Η Κύπρος σήμερα είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαικής Ένωσης, διαΠαρόλα αυτά, είναι σωστό να αξιολογούμε κάθε στιγμή. Να γίνονται διαπιστώσεις και συμπεράσματα, να λαμβάνονται αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της χώρας μας. Και είναι αλήθεια ότι κατά καιρούς έχουν διαπιστωθεί και ελλείψεις και παραλείψεις για τη χώρα μας. Επαναπαυτήκαμε, ολιγωρήσαμε, δεν επιδείξαμε ευθύνη, συνέπεια και πειθαρχία. Αποδειχθήκαμε από τη ζωή ότι δεν διαθέταμε οράματα.

Τα οικονομικά εγκλήματα του Χρηματιστηρίου το 1998, όπου κλάπηκαν πέραν των 18δις και η τραγωδία με τις τράπεζες μας αποτελούν κορυφαία γεγονότα εγκληματικής ολιγωρίας του τόπου μας. Πληρώσαμε την αδηφαγία του πλούτου σε όλο της το μεγαλείο για αύξηση των υπερκερδών τους.

Σήμερα η Κύπρος όσο ποτέ άλλοτε χρειάζεται να μιμηθεί τις επιτυχίες άλλων χωρών και να απορρίψει κάθε κακή συνταγή που ως ιός μεταφέρεται στη χώρα μας.

Χρειαζόμαστε επενδύσεις μακράς πνοής και δράσης. Χρειαζόμαστε οράματα που θα επενδύουν πρώτιστα στη παιδεία και στο πολιτισμό μας. Ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και απαιτήσεις της κοινωνίας και του λαού μας. Χρειάζεται να καλλιεργήσουμε στα παιδιά μας ικανότητες και δεξιότητες που θα αναδεικνύουν και θα διαμορφώνουν ένα μοντέλο ανθρώπου που θα μπορεί να ζήσει και να βιώσει τις ανταγωνιστικές προκλήσεις της εποχής μας.

Χρειάζεται η Κύπρος να πάρει διαζύγιο με τη μιζέρια και την οικονομική αναρχία. Χρειάζεται σχεδιασμός και προγραμματισμός, σημαντικές έννοιες για τη ζωή μας.

Σήμερα η Κύπρος είναι από τις τελευταίες χώρες της Ευρώπης στο τομέα της έρευνας και της καινοτομίας. Πότε θα γίνει συνείδηση στους κρατούντες ότι δεν υπάρχει μέλλον και προοπτική χωρίς να επενδύσουμε? Χωρίς να οικοδομήσουμε ένα σύγχρονο κράτος?

Όλα αυτά αποτελούν ορισμένες σκέψεις και προβληματισμούς, που θεωρώ ότι έχουν νόημα και περιεχόμενο σε μια ισορροπημένη ανάπτυξη, όπου ο εθνικός πλούτος θα ανακατανέμεται σωστά και δίκαια. Σήμερα χρειαζόμαστε εργασιακές σχέσεις ειρήνης και ισορροπίας. Χρειαζόμαστε πολιτική, όπου οι νόμοι της αγοράς και οι αγορές δεν θα επιβάλλουν την εξουσία τους εις βάρος του λαού, ούτε θα εντείνουν την εκμετάλλευση άνθρωπου από άνθρωπο σε βαθμό εξοντωτικό.

Αυτό το μοντέλο, το ζήσαμε και το βιώσαμε κατ επανάληψη. Ο καπιταλισμός γεννά και αναπαράγει την βαρβαρότητα.

Επομένως κάθε μεταρρύθμιση, κάθε επανάσταση και κάθε αλλαγή είναι αξίωμα ζωής, ότι πρέπει να υπηρετεί προοδευτικά τον λαό και την κοινωνία, να κάνει τη ζωή του ανθρώπου πιο δημοκρατική και ποιοτική. Κυρίως να κάνει πραγματικότητα τα όνειρα και τις προσδοκίες των λαών, για ένα πιο δίκαιο και καλύτερο κόσμο.

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com