Στην προτελευταία στροφή «εκδικήθηκε» το… έγκλημα με υπογραφή!

Από τον περασμένο Ιανουάριο ο Απόλλωνας (επέλεξε συνειδητά και) έπαιζε με τη φωτιά. Νομοτελειακά κάποια στιγμή θα καιγόταν. Και το ποδόσφαιρο επέλεξε συνειδητά την πιο (α)κατάλληλη στιγμή…

Μέχρι τον αγώνα της Τρίτης (4/5) με τον Ολυμπιακό η τετράδα Πέδρο-Γιούστε-Ρομπέρζ-Γκεριέ είχε «σπάσει» μόνο δύο φορές στη β’ φάση του πρωταθλήματος (ένεκα της αποβολής του Αϊτινού αριστερού μπακ στον εκτός έδρας αγώνα με την Ανόρθωση, στο 0-0 με την ΑΕΛ είχε

Το δε δίδυμο των Γιούστε και Ρομπέρζ δεν είχε «σπάσει» ούτε μια φορά στα πλέι οφ. Η τιμωρία του Γάλλου (σε συνδυασμό με αυτήν του Πέδρο), ωστόσο, έφερε τους «κυανόλευκους» να αγωνίζονται κόντρα στους «μαυροπράσινους» με αλλαγμένη τη μισή άμυνα και με μια πρωτοεμφανιζόμενη σύνθεση στα μετόπισθεν (Παναγιώτου-Κατελάρης-Γιούστε-Γκεριέ).

Μονομιάς ο λεμεσιανός σύλλογος εμφανίστηκε τόσο ευάλωτος στην οπισθοφυλακή όσο ποτέ επί των ημερών του Γιάννη Πετράκη. Δίχως υπερβολή ο Ολυμπιακός είχε τις ευκαιρίες για τουλάχιστον διπλάσια από τα (δύο) τέρματα που εν τέλει πέτυχε.

Γιατί ο Ολυμπιακός, τον οποίο προετοίμασε και στελέχωσε ο Πετράκης το περασμένο καλοκαίρι, είναι μια ομάδα με βασικό προσόν την ταχύτητα. Ό,τι δηλαδή, εξαιρουμένου του Γκεριέ, λείπει δραματικά από την άμυνα του Απόλλωνα.

Στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου οι «κυανόλευκοι» απέκτησαν δύο μεσοεπιθετικούς (Παπουνασβίλι, Μπίσεσβαρ) και δύο αριστερούς μπακ (Μαλεκκίδη, Γκεριέ) και -μετά την πώληση του Ατίλα Σάλαϊ- (ξ)έμειναν με μόλις δύο καθαρόαιμους στόπερ, με τους οποίους πορεύεται από την 23η αγωνιστική!

Οι εναλλακτικές (Χάμπος, Κατελάρης, Μαλεκκίδης) ήταν υπηρεσιακές λύσεις, οι οποίες δεν είναι ιδανικές, όταν διακυβεύεται το πρωτάθλημα, δηλαδή στα πλέι οφ. Αυτό ακριβώς «πλήρωσε» χθες ο Απόλλωνας -και οι υπεύθυνοι για το μεταγραφικό σχεδιασμό φέρουν ακέραια την ευθύνη.

Αντί καταληκτικού σχολίου, μια απλή υπενθύμιση όσων είχαν γραφτεί σε αυτήν την ιστοσελίδα στις 25 Ιανουαρίου («Έγκλημα» με υπογραφή, αν δεν γίνει αυτή η μεταγραφή):

Το ίδιο το ποδόσφαιρο δεν πρόκειται να συγχωρέσει ακόμη μια λάθος επιλογή και απόφαση σ’ ένα πρόβλημα που ήδη έχει καταστεί χρόνιο και έχει αποβεί μοιραίο στην προσπάθεια για κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Με τη διαφαινόμενη απόκτηση του Αλεξάντερ Μπίτνερ για το αριστερό άκρο της άμυνας, ο Απόλλων δεν έχει ούτε άλλη επιλογή ούτε άλλη δικαιολογία να μην προχωρήσει στην απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού με την τελευταία του κίνηση στο χειμερινό μεταγραφικό παζάρι.

Το πρόβλημα του Απόλλωνα δεν είναι (μόνον) ότι δεν έχει επαρκείς ποσοτικά στόπερ και υποχρεώνεται να καλύπτει τα κενά (από τραυματισμούς, τιμωρίες, κόπωση και ντεφορμάρισμα) με υπηρεσιακές λύσεις (βλέπε Χάμπο ή Κατελάρη).

Το πρόβλημα είναι ότι στις πολλές αρετές των Γιούστε και Ρομπέρζ δεν περιλαμβάνεται η ταχύτητα, την οποία δεν πρόκειται ν’ αποκτήσουν στα 32 και στα 33 τους αντιστοίχως. Τουναντίον όσο περνούν τα χρόνια, θα γίνονται πιο αργοί.

Για μια ομάδα που θέλει να παίζει τόσο επιθετικά όσο οι «κυανόλευκοι», η απουσία ενός γρήγορου στόπερ που θα (προλαβαίνει και) θα εξουδετερώνει πάσες και φάσεις στην πλάτη της άμυνας ισοδυναμεί με ποδοσφαιρικό έγκλημα.

Στο πρόσφατο παρελθόν ο Απόλλωνας το έχει (διαπράξει και) πληρώσει με το πιο ακριβό τίμημα: την απώλεια τίτλων. Και τα δύο γκολ που δέχτηκε κόντρα σε ΑΠΟΕΛ και Νέα Σαλαμίνα (και του κόστισαν τον αποκλεισμό στο κύπελλο και την ελαχιστοποίηση της διαφοράς του από την Ομόνοια) ήταν προϊόν της έλλειψης ταχύτητας στα μετόπισθεν.

Τούτων δοθέντων οποιαδήποτε άλλη επιλογή από την απόκτηση ενός γρήγορου στόπερ, θα είναι ποδοσφαιρικό έγκλημα -με την υπογραφή όσων αποφασίζουν για τις μεταγραφές στο σύλλογο.