«Σκότωσε 3 ανθρώπους στο άνθος τους» - Η ερμηνεία απόφασης

1 χρόνος και 6 μήνες. Τόσος είναι ο καιρός που πέρασε από την ημέρα διάπραξης του στυγερότερου εγκλήματος της τελευταίας τουλάχιστον δεκαετίας στην Κύπρο. Ένας νέος, 31 ετών τότε, ο Χρίστος Θωμά, κυνηγά 3 άλλους νεαρούς κρατώντας κουζινομάχαιρο, στην κεντρικότερη οδό της Λεμεσού, την οδό Ανεξαρτησίας, και τους μαχαιρώνει μέχρι θανάτου.

Σήμερα, 24η Μαΐου, το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λεμεσού

επέβαλε ποινή φυλάκισης 35 ετών για κάθε μια από τις 3 κατηγορίες της ανθρωποκτονίας που αντιμετώπιζε για το τριπλό φονικό της Λεμεσού, με τις ποινές να συντρέχουν.

Σε δηλώσεις του έξω από το Κακουργιοδικείο Λεμεσού, ο αδελφός των Παράσχου και Κωνσταντίνου Ντορζή, Γιάννος, ανέφερε ότι τα 35 χρόνια δεν ήταν ικανοποιητικά. «Να του βάλει 35 χρόνια, για μένα δεν ήταν ικανοποιητικά.. Δεν ήταν δικαίωση για μένα να βάλει 35 χρόνια για 3 ανθρώπους που τους σκότωσε στο άνθος της ηλικίας τους με τον ίδιο βάναυσο τρόπο..δεν ήταν τυχαίο..»

Δείτε εδώ: Tριπλό Φονικό: 35 χρόνια φυλάκιση στον Χριστάκη Θωμά

Η εν λόγω απόφαση προκαλεί αίσθηση στην κοινή γνώμη, σε συνέχεια των κατηγοριών για ανθρωποκτονία και όχι για προμελέτη. Η υπόθεση αυτή, ομοιάζει με μια από τις κατεξοχήν υποθέσεις του ποινικού δικαίου στην Κύπρο, την υπόθεση Σωτήρης Χριστοδούλου Ονησίλλου Vs Δημοκρατία.

Τα γεγονότα της υπόθεσης Ονησίλλου

Το 1988, ο 29χρονος τότε Ονησίλλου βρισκόταν με την 20χρονη Άρτεμη με την οποία διατηρούσε δεσμό, μετά από διασκέδαση σε κλάμπ, σε παραλία στην Λεμεσό. Μετά από συζήτηση που είχαν οι δυο τους, η οποία έφερε χωρισμό, ο κατηγορούμενος αποπειράθηκε να τη στραγγαλίσει. Η Άρτεμη κατάφερε να βγει απ' το αυτοκίνητο, από το οποίο βγήκε και ο κατηγορούμενος, ο οποίος την έπιασε από τα μαλλιά και κτυπούσε το κεφάλι της στη γη. Η Άρτεμη έχασε τις αισθήσεις της.

Ο κατηγορούμενος την έβαλε πίσω στο αυτοκίνητο, το οποίο οδήγησε στη θάλασσα. Κατέβασε την Άρτεμη από το αυτοκίνητο, την έπιασε στα χέρια του και προχωρούσε μέσα στη θάλασσα. Η Άρτεμη επανηύρε τις αισθήσεις της και καλούσε για βοήθεια γρατσουνίζοντας τον κατηγορούμενο, σε μια προσπάθεια να ξεφύγει. Ο κατηγορούμενος έβαλε την Άρτεμη μπρούμυτα μέσα στη θάλασσα και κρατούσε το κεφάλι της κάτω από το νερό μέχρι που σταμάτησε να κινείται. Μετά απομακρύνθηκε από τη σκηνή και κρύφθηκε σε συγγενικό σπίτι στον Μονιάτη.

Δείτε εδώ: Δια βίου φυλάκιση&ισόβια - Η απόφαση που άλλαξε τα δεδομένα

Ο κατηγορούμενος βρέθηκε ένοχος και καταδικάσθηκε για τον εκ προμελέτης φόνο της Άρτεμης, αφού κρίθηκε από το Κακουργιοδικείο ότι η κατάθεση, η οποία βεβαιώνετο από εξωτερική μαρτυρία, αποκάλυπτε τόσο τις συνθήκες διάπραξης όσο και τη διάθεση του πριν και κατά τη φονική πράξη. Σύμφωνα με την απόφαση, το εύρημα της προμελέτης εδράζετο στην ομολογία του κατηγορουμένου. Του επεβλήθη η ποινή των ισοβίων δεσμών.

Η έφεση του επιτράπηκε και η καταδίκη για φόνο εκ προμελέτης υποκαταστάθηκε με καταδίκη για ανθρωποκτονία. Η ποινή μειώνεται σε φυλάκιση 15 ετών.

Ο Σωτήρης Ονησίλλου, εφεσίβαλε την καταδίκη του με τον ισχυρισμό ότι

(α) ελλείπει το στοιχείο της προμελέτης που αποτελεί ξεχωριστό συστατικό στοιχείο του εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε [άρθρο 203 (1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, όπως τροποποιήθηκε από τους Ν 3/62 και 86/83],

(β) δεν τεκμηριώθηκε οριστικά ότι ο θάνατος της Άρτεμης ήταν το αποτέλεσμα ανθρωποκτονίας και, εν πάση περιπτώσει,

(γ) δεν αποδείχθηκε η ταυτότητα του δράστη.

Η δυσκολία της απόδειξης της προμελέτης

Κληθείς να σχολιάσει στο SigmaLive την απόφαση του Κακουργιοδικείου, ο νομικός Γιάννης Βιολάρης, αφού πρώτα χαρακτήρισε την υπόθεση ως μια από τις πλέον σοβαρές, ανέφερε ότι παρόλο που είναι «τραγικό και κτυπητό» το αποτέλεσμα του μακελειού, δυστυχώς ή ευτυχώς, με βάσει τα γεγονότα που έχουν παρατεθεί στην εν λόγω υπόθεση, πρόκειται για ανθρωποκτονία.

Ο νομικός, επεσήμανε τη δυσκολία της απόδειξης της προμελέτης, σημειώνοντας ότι η προμελέτη είναι το στοιχείο που διακρίνει το έγκλημα του φόνου εκ προμελέτης από εκείνο της ανθρωποκτονίας. Η πρόκληση θανάτου με παράνομη πράξη προσδιορίζει το έγκλημα της ανθρωποκτονίας. Η προμελετημένη ανθρωποκτονία συνιστά το έγκλημα του φόνου εκ προμελέτης.

Η πρόκληση θανάτου δεν επιμαρτυρεί αφ’ εαυτής προμελέτη. Η προμελέτη δεν εξομοιώνεται, αλλά αντίθετα διακρίνεται από την πρόθεση πρόκλησης θανάτου, εκδηλούμενη με την παράνομη πράξη που επιφέρει τον θάνατο, που ήταν το κύριο γνώρισμα του εγκλήματος του φόνου με δόλια πρόθεση (murder with malice aforethought), γνωστό στο Κυπριακό Δίκαιο πριν την ανεξαρτησία. Η προμελέτη, όπως υποδηλώνει ο όρος, και στερεότυπα επαναλαμβάνει η νομολογία των κυπριακών δικαστηρίων, πρέπει να αποδειχθεί ανεξάρτητα από οποιαδήποτε πρόθεση πρόκλησης του θανάτου του θύματος, εκδηλούμενη από την παράνομη πράξη που επιφέρει τον θάνατο.

Η προμελέτη πρέπει να αποδειχθεί ως η κινητήρια δύναμη για τη φόνευση του θύματος. Η αιτιώδης σχέση μεταξύ της προμελέτης και της θανάτωσης (τον θύματος) πρέπει να είναι άμεση. Είναι κοινή διαπίστωση και των δυο μερών ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο σωστά προσδιόρισε τα συστατικά στοιχεία του εγκλήματος του φόνου εκ προμελέτης και άντλησε καθοδήγηση από τις αρχές δικαίου που διέπουν την απόδειξή του.