Πού πάτε κύριοι της ευσεβοποθικής παρέας;

Εθνική ανάγκη η αλλαγή προσώπων, φιλοσοφιών και πολιτικών

Ευρίσκονται υπό το κράτος πανικού, αμηχανίας και παραλυτικού φόβου οι τρεις κρίκοι της φιλοτουρκικής αλυσίδας. Και είναι τόσο μεγάλος ο πανικός και ο παραλυτικός φόβος τους μετά την κατάρρευση σε ερείπια της φιλοσοφίας τους και των ψευδαισθήσεών τους, όσον αφορά το ποιόν του κατοχικού ηγέτη και των προθέσεων της Τουρκίας, ώστε φάσκουν και αντιφάσκουν και ούτε ένα στοιχειώδη συντονισμό δεν είναι σε θέση να διατηρήσουν. Με αποτέλεσμα να γίνονται καταγέλαστοι

στο εσωτερικό και γελοίοι στο εξωτερικό.

Γιατί ο Μουσταφά Ακιντζί τράπηκε σε φυγή από τις συνομιλίες;
Άλλοι επιρρίπτουν ευθύνες στην απόφαση της Βουλής.
Άλλοι στην προσπάθεια διαφυγής ευθυνών της Τουρκίας, ώστε να απαλλαγεί των ευθυνών της να καταθέσει προτάσεις για το θέμα εγγυήσεων και ασφάλειας.
Άλλοι σε εσωτερικούς λόγους, εξαιτίας της απομόνωσης του Ακιντζί.
Και άλλοι λόγω του δημοψηφίσματος στην Τουρκία.

Είναι χαρακτηριστική η αντίφαση, η οποία παρατηρείται στο θέμα του τουρκικού δημοψηφίσματος. Αντίφαση ακόμη και μέσα στο Προεδρικό.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, δήλωσε: «Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι μετά το δημοψήφισμα στην Τουρκία, ο Πρόεδρος Ερντογάν, εφόσον κερδίσει, θα ακολουθήσει εποικοδομητική στάση στο Κυπριακό».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αντικρούει την άποψη του Προέδρου του. Λέγει σε συνέντευξή του στο Τρίτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ (22.2.2017): «...Οι εξελίξεις στην Τουρκία με το επερχόμενο δημοψήφισμα επηρεάζουν και το τι γίνεται στην Κύπρο». Ο ίδιος σε δηλώσεις του την ίδια μέρα, ανέφερε : «Όλοι είδαμε χθες τον Πρωθυπουργό μιας χώρας, μέσα στο ίδιο το κοινοβούλιο, να κάνει το σήμα των Γκρίζων Λύκων. Αντιλαμβάνεστε τη σημασία της εθνικιστικής ψήφου στο επερχόμενο δημοψήφισμα».

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου ήταν και αυτός βέβαιος σε δηλώσεις του στο ΡΙΚ, ότι το δημοψήφισμα στην Τουρκία ήταν ο καταλυτικός λόγος που οδήγησε στη σκλήρυνση της τουρκικής στάσης. Ενώ ο Άντρος Κυπριανού δήλωνε υπερβέβαιος. Ο Ερντογάν τόνιζε σε διάσκεψη Τύπου ότι θα κάνει τις κινήσεις του στο Κυπριακό μετά το δημοψήφισμα.

Όπως, κατ΄επανάληψη έγραψα, αυτοί όλοι, μονίμως αιθεροβάμονες της χαζοχαρούμενης παρέας, δεν κάμνουν τίποτε άλλο, παρά να εφευρίσκουν ορόσημα και να κατασκευάζουν μομέντουμ, προκειμένου να συντηρούν τις ελπίδες του κόσμου, αλλά και τα δικά τους επικοινωνιακά παιγνίδια δικαίωσης, δήθεν, της πολιτικής τους.

Τα τρία Μον Πελεράν και η Γενεύη κατέληξαν σε φιάσκο. Και, όμως, τόσο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όσο και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ, πανηγύριζαν και θριαμβολογούσαν. Πρώτη φορά, έλεγαν, η Τουρκία κατέθεσε χάρτη επί του εδαφικού, πρώτη φορά δέχθηκε να συζητήσει θέμα κατάργησης των εγγυήσεων. Ψέματα. Το θέμα δεν ήταν αν η Τουρκία κατέθεσε χάρτη.

Η ουσία ήταν αν αυτός ο χάρτης προσφερόταν για σοβαρή διαπραγμάτευση. Και δεν προσφέρεται. Και η Τουρκία δεν παρουσιάστηκε στη Γενεύη έτοιμη να διαπραγματευθεί εγκατάλειψη των εγγυήσεων. Αντίθετα, ο Τσαβούσογλου επέμεινε στη διατήρηση των εγγυήσεων και πρόσθετε νέους όρους (πρωτογενές δίκαιο, βασικές ελευθερίες στους Τούρκους υπηκόους).
Τελικά πού πάτε, μεθοδεύοντας ψέματα και παραπλανήσεις, κύριοι Αναστασιάδη, Χριστοδουλίδη, Αβέρωφ και Κυπριανού;

Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Και σήμερα ακούμε τον Ιωάννη Κασουλίδη να ψελλίζει πως «η τουρκική πλευρά έχει γίνει αγνώριστη τον τελευταίο καιρό, μετά τη Διάσκεψη της Γενεύης». Νέο ψέμα. Η Τουρκία δεν ήταν ποτέ αγνώριστη. Είναι η γνωστή Τουρκία, εδώ και μισό αιώνα.

Τη γνωρίζουν οι απλοί άνθρωποι. Δεν εννοούν να τη γνωρίσουν, ούτε ο Κασουλίδης, ούτε ο Αναστασιάδης, ούτε ο Αβέρωφ, ούτε ο Κυπριανού και η ανανική κομπανία. Αρνούνται να τη γνωρίσουν, επειδή είναι βυθισμένοι στις ψευδαισθήσεις τους, στη λανθασμένη φιλοσοφία τους, στον αθεράπευτο ρεβανσισμό τους να πάρουν από τον κυπριακό λαό τη ρεβάνς του 2004.

Είναι πέραν και από εξοργιστικό να ακούει κανείς τον Ιωάννη Κασουλίδη, έναν πολιτικό που «έφαγε την πολιτική με το κουτάλι», να καλεί τον Ακιντζί «αν είναι ο άνθρωπος της λύσης, που εξελέγη με 60% από την τουρκοκυπριακή κοινότητα, με εντολή τον απογαλακτισμό από τις οδηγίες της Άγκυρας, να το αποδείξει».

Ακόμη περιμένει αποδείξεις για το ποιος είναι ο Ακιντζί ο Υπουργός Εξωτερικών; Μα η ελάχιστη γνώση της πραγματικότητας θα έπειθε και τον τελευταίο αστοιχείωτο πολιτικά πολίτη να αντιλαμβανόταν πως κανένας Τουρκοκύπριος ηγέτης δεν είναι σε θέση, δεν έχει την τόλμη να απογαλακτισθεί από την Τουρκία. Πώς είναι δυνατόν να το αγνοεί, ο επί σειράν ετών Υπουργός Εξωτερικών, ευρωβουλευτής και κυβερνητικός εκπρόσωπος;

Δυστυχώς με τέτοια κενά μυαλά σε όλες τις κλίμακες της Κυβέρνησης και των δύο μεγάλων κομμάτων, δεν είναι τυχαίο που φθάσαμε στο σημείο που φθάσαμε.

Είμαστε στον πάτο, αλλά υπάρχει ακόμη και πιο κάτω από τον πάτο. Θα κατρακυλήσουμε στην άβυσσο, εάν συνεχιστεί αυτή η πολιτικά σχιζοφρενική πολιτική και φιλοσοφία και δεν υπάρξει αλλαγή προσώπων, νοοτροπιών, σχολών σκέψης και πολιτικών...