Πώς αντιμετώπιζαν το σεξ στην Αρχαία Ελλάδα

Ετυμολογικά ο όρος μυθολογία σημαίνει "λόγος περί των μυθικών παραδόσεων ενός λαού". Από τα σπουδαιότερα και θελκτικότερα κεφάλαια της παγκόσμιας μυθολογίας είναι η Ελληνική μυθολογία, που δεν αποτελεί απλά μια συλλογή μύθων αλλά κλείνει μέσα της ένα πλήρες σύστημα ηθικής.

Στον αρχαίο κόσμο η θεότητα δεν είναι μία απόλυτη και υψηλή ηθική ιδέα απρόσιτη από κάθε ανθρώπινη αδυναμία, όπως συμβαίνει στις σύγχρονες θρησκείες. Λαός εύθυμος, με σκωπτική διάθεση και πηγαίο, ανεξάντλητο χιούμορ, οι αρχαίοι Έλληνες έδωσαν μια περισσότερο ανθρώπινη διάσταση στις θεότητές τους. Ο αρχαίος Έλληνας προσέδωσε στους Θεούς γήινες αδυναμίες, ανθρώπινα χαρακτηριστικά και παρασκηνιακά τεχνάσματα όπως αυτά που μεταχειρίζονται και ο ίδιος στη καθημερινή του ζωή.

Ο Όμηρος και ο Ησίοδος, συνεχίζοντας και ανακαινίζοντας τους μύθους, δημιούργησαν ένα κόσμο περιπετειώδη και αμοραλιστικό, όπου οι ήρωες περνούσαν το χρόνο τους από κρεβάτι σε κρεβάτι, ή επιτελώντας τους γνωστούς άθλους των. O Δίας , ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων, συμβόλιζε για τους αρχαίους Έλληνες την παντοδυναμία και την απόλυτη εξουσία. Παρα τα πολλά καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του, πάντα του έμενε χρόνος ώστε να ξελογιάζει κάποια θεά ή κάποια όμορφη βασιλοπούλα και να προκαλεί έτσι τη ζήλια της νόμιμης γυναίκας του, της Ήρας. Δίκαια ο Δίας ονομάστηκε πατέρας των θεών και των ανθρώπων. Πραγματικά, πολλοί Ολύμπιοι αλλά και μικρότερες θεότητες, όπως επίσης και ένα πλήθος από επώνυμους ήρωες διαφόρων πόλεων ήταν παιδιά του.

Διαβάστε περισσότερα στο paidiatros.com