Πλάνο, όχι αερο-πλάνο! Μπορεί η Τουρκία να αλλάξει στάση;

Εναποθέσαμε τις ελπίδες μας στην "ανθρώπινη" μορφή του Ακιντζί. Εναποθέσαμε τις ελπίδες μας στην αλλαγή στάσης της Τουρκίας! Για ενάμισυ χρόνο αναμέναμε την πολυπόθητη λύση και το "πολυπόθητο" δημοψήφισμα. Και όλα άλλαξαν με "αφορμή" ένα "διάλειμμα" του Προέδρου, το οποίο "εκμεταλλεύτηκε" ο Ακιντζί για να διευκολύνει τον αφέντη Ερντογάν.

Τον Ερντογάν, που αυτή τη στιγμή βλέπει τις ψήφους των "Γκρίζων Λύκων"

σαν καρυδότουρτα, και οι οποίοι (Γκρίζοι Λύκοι) βλέπουν εμάς ως την Κοκκινοσκουφίτσα της Μεσογείου, έτοιμοι να μας κατασπαράξουν (ολόκληρους). Οι ψήφοι των "Γκρίζων Λύκων" πιθανόν να είναι αυτοί που θα γύρουν την πλάστιγγα της νίκης για τον Ερντογάν, μιας νίκης που θα του δώσει εσαεί την παντοδυναμία να αλωνίζει μέσα στην Τουρκία (αποκτώντας δηλαδή όλες τις εξουσίες).

Ακόμη κι αν δε υπήρχε το θέμα ένταξης του ενωτικού δημοψηφίσματος στα σχολεία μας, κάποια άλλη "αφορμή" θα υπήρχε. Και σίγουρα, η στάση του Προέδρου ήταν απόλυτα ορθή, με πλήρη σεβασμό στη Δημοκρατία της χώρας μας, και ανεξάρτητα από την ορθότητα ή μη της απόφασης για ένταξη του (ενωτικού δημοψηφίσματος) στα σχολεία.

Επανερχόμαστε στον Ερντογάν και το ερώτημα που τίθεται: Αυτή η παντοδυναμία θα τον "ηρεμήσει" και θα συγκατανεύσει σε μια Κύπρο χωρίς στρατεύματα και εγγυήσεις; Ή θα μεθύσει πιο πολύ και θα θέλει ακόμη πιο πολλά, μια διαχρονική τουρκική πολιτική επεκτατισμού και μανίας; Θα αρκεστεί να συζητήσει το "μοναδικό" κίνητρο που έχει, δηλαδή το Φυσικό Αέριο, ή θα μας ψήσει ακόμη πιο πολύ το ψάρι στα χείλη με αποτέλεσμα να μην μιλάμε για πιθανότητες λύσης αλλά για "επιλογή" αποδοχής των όρων του;

Και ο ξένος παράγοντας ποιο ρόλο θα έχει; Αν ξεκινήσουμε από τις ΗΠΑ, οι χειρισμοί του νέου Προέδρου προκαλούν αναστάτωση και ανησυχία στην διπλωματική αρένα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανένας να προβλέψει τη στάση του Τραμπ. Πηγαίνοντας προς Γερμανία, η Μέρκελ έχει να χειριστεί εκλογές, το ίδιο και η Γαλλία, κ.λ.π.. Θα ενισχυθούν και/ή θα εκλεγούν "Τραμπικοί" συνδυασμοί, έχοντας το αποτέλεσμα των ΗΠΑ, το οποίο ταρακούνησε, ταρακουνά και φαίνεται πως θα εξακολουθήσει να ταρακουνά τον κόσμο; Και ποιες οι μετέπειτα συνέπειες για εμάς (θετικές ή αρνητικές);

Βασανιστικά τα πιο πάνω ερωτήματα. Βασανιστική και η αναμονή του πρόσφυγα να επιστρέψει στο σπίτι του. Όμως, πάνω από όλα, βασανιστική είναι η επιθυμία μας να "λυγίσουμε" την Τουρκία. Η διπλωματία σίγουρα έχει κρυμένα χαρτιά, κρυφές συμφωνίες, κρυφά "όπλα". Και δεν πιστεύω πως ο Πρόεδρος μας μπήκε στην αρένα χωρίς να έχει κάποια "δέσμευση" για αλλαγή στάσης της Τουρκίας. Όμως, να μην ξεχνάμε πως εδώ μιλἀμε για Τουρκία, μιλάμε για λυσσαλέους Πολιτικούς που έχουν κατασπαράξει κόσμο και έχουν ριμάξει εκκλησίες. Για Πολιτικούς που θεωρούν την ελευθερία του λόγου ως "πραξικόπημα".

Τι μας απομένει; Το θέμα είναι τι έχουμε αφήσει να μας απομείνει! Αν δεν έχουμε δεσμεύσει την επόμενη μέρα, μας απομένει η παντελής αλλαγή στρατηγικής, το ολοκληρωτικό κτίσιμο μιας νέας, (δυστυχώς) πιο μακροπρόθεσμης στρατηγικής, όπου οι συνθήκες γύρω μας θα μας επιτρέψουν να "σπρώξουμε" την Τουρκία να αποσύρει στρατεύματα και εγγυήσεις. http://www.sigmalive.com/news/opinions_sigmalive/350173/pos-na-allaksei-i-epikoinoniaki-politiki-stratigiki

Μέχρι τον Απρίλιο, οι εκλογές στην Τουρκία δεν μας επιτρέπουν να έχουμε την παραμικρή αισιοδοξία για επανέναρξη του διαλόγου, ή έστω την ψευδαίσθηση για κάποια κίνηση από πλευράς Τουρκίας. Οι όποιες κινήσεις της θα επικεντρωθούν στην "πρόκληση" προς εμάς και προς την Ελλάδα, έτσι ώστε να φανατιστούν οι εθνικιστές "Γκρίζοι Λύκοι".

Στη συνέχεια, και μετά τον Απρίλη (Πάσχα), η προεκλογική περίοδος για τις Προεδρικές Εκλογές στην Κύπρο θα αρχίσει να παίρνει μια νέα, πιο έντονη μορφή, με τους σχεδιασμούς των επιτελείων να μπαίνουν στο τραπέζι για να εισέλθουν στην τελική διάταξη μάχης, μετά τον Αύγουστο (δηλαδή μετά τις καλοκαιρινές διακοπές). Και δυστυχώς, μέσα σε όλα αυτά, το Κυπριακό θα γίνει ξανά η δική μας "Κουκκινοσκουφίτσα" που θα ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως από παντού!

Με απλά λόγια, θεωρώ πως η όποια εξέλιξη (αν υπάρξει) θα είναι προς το τέλος του έτους. Εκεί που πιθανόν η Τουρκία να μην θέλει να ρισκάρει μια "νέα" ευκαιρία, και να δώσει στον Πρόεδρο Αναστασιάδη την "πίστωση" που πιθανόν να έχει "υποσχεθεί" από την αρχή, "κερδίζοντας" τα όσα επιθυμεί, μια ώρα αρχύτερα!

Όταν, (ίσως) η Τουρκία αντιληφθεί πως τεντώνοντας ακόμη περισσότερο το σχοινί θα κοπεί και δεν θα έχει να κερδίσει περισσότερα (π.χ. έλεγχος του Φυσικού Αερίου)

(http://www.sigmalive.com/news/opinions_sigmalive/395641/i-quotlysiquot-tis-ksiras-tha-agkyravolisei-sti-thalassa)

Και επειδή δεν φαίνεται πως υπάρχει Πλάνο Β, η μόνη πιθανή (άλλη) λύση θα είναι να δημιουργήσουμε εμείς "ένα" σε βάθος χρόνου, το οποίο να στηριχτεί σε διαφορετική βάση. Και αυτό να αποτελέσει ένα "εθνικό πλάνο" και όχι αερο-πλάνο που θα πετάει ανάλογα με τις προσδοκίες της Προεδρικής καρέκλας του 2018!

(http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/405804/pente-erotimata-stratigikis-gia-to-kypriako)

*Σύμβουλος Πολιτικού Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας

Μέλος του Αμερικανικού Συνδέσμου Πολιτικών Συμβούλων (AAPC) https://www.linkedin.com/in/nicolaosantoniades

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com