Παίκτης… πολυτέλεια για τη μεσαία γραμμή

ΟΜΟΝΟΙΑ
Είναι κρίμα ένας ποδοσφαιριστής με την ποιότητα και την εμπειρία του Ρομαρίκ να χαραμιστεί στα στόπερ

Κόφι Κριστιάν Ν’ντρί ή απλά Ρομαρίκ. Το τελευταίο και πιο ηχηρό μετεγγραφικό απόκτημα της Ομόνοιας. Καλός ο Σιέρινταν, σπουδαίο ταλέντο ο Μπαντιμπανγκά, ο Μπεμπέ ξεχειλίζει από ποιότητα, ο Χριστοφή είναι το αγαπημένο παιδί της εξέδρας, κανείς όμως δεν έχει την εμπειρία, τις παραστάσεις και το βιογραφικό του 32χροου διεθνούς Ιβοριανού αμυντικού μέσου. Κάτι λιγότερο από 200 συμμετοχές με τη φανέλα ισπανικών συλλόγων, περισσότερα από 160 παιχνίδια στη μεγάλη κατηγορία της Γαλλίας,

46 παρουσίες σε μιαν από τις ισχυρότερες αφρικανικές εθνικές ομάδες, είναι κάποιοι αριθμοί που επιβεβαιώνουν του λόγου του ασφαλές. Για να μην αναφερθούμε στα εκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν για πάρτη του από τις ομάδες που αγωνίστηκε.

Επειδή, όμως, πολλές φορές τα νούμερα και τα χρήματα δεν λένε πάντα την αλήθεια, οι σταθερά καλές εμφανίσεις και γεμάτες χρονιές του Ρομαρίκ σε πολύ υψηλό επίπεδο δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης για το ποδοσφαιρικό ποιόν και την αξία του.

Ο αντί-Κεϊτά της Σεβίλη
Το μεγάλο βήμα στην καριέρα το έκανε το καλοκαίρι του 2008, εξαργυρώνοντας τις εξαιρετικές εμφανίσεις του με τη Λε Μαν, παίρνοντας μετεγγραφή για τη Σεβίλη. Αφού πρώτα οι «ροχιπλάνκος» πούλησαν τον Σεϊντού Κεϊτά στην Μπαρσελόνα, έναντι 14 εκατομμυρίων ευρώ, διέθεσαν κάτι περισσότερο από το μισό ποσό (€8 εκ.) για να καλύψουν το κενό του μέσου από το Μάλι με τον Ρομερίκ. Στο συμβόλαιό του μάλιστα μπήκε και ρήτρα αποδέσμευσης ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ!

Παρά το γεγονός ότι στη μεσαία γραμμή των Σεβιγιάνων υπήρχε συνωστισμός πολύ καλών ποδοσφαιριστών (Μαρέσκα, Κόνκο, Νούσερ, Ρενάτο κ.ά.), ο 25χρονος - τότε- Ιβοριανός ήταν βασικός και αναντικατάστατος, αλλά και από τους πιο σταθερούς σε απόδοση ποδοσφαιριστές της ομάδας, δικαιώνοντας τον Μανόλο Χιμένες για την επιλογή του να τον πάρει στο «Σάντσεθ Πιθχουάν».

Τα επόμενα χρόνια ο πήχης του ανταγωνισμού ανέβηκε κατακόρυφα. Η άφιξη ποδοσφαιριστών όπως οι Ράκιτιτς, Ζοκορά, Περότι, Μεδέλ μείωσαν τον συνολικό αριθμό συμμετοχών του στην αρχική ενδεκάδα, παρέμενε όμως μια σημαντική μονάδα για τον σύλλογο.

Στόπερ στην Μπαστιά
Πριν επιστρέψει στα γαλλικά γήπεδα, για λογαριασμό της Μπαστιά, ο Ρομαρίκ έπαιξε από μία σεζόν στην Εσπανιόλ (2011-12) και τη Ζαραγόσα (2012-13). Στην πρώτη του χρονιά με τη φανέλα του συλλόγου της Κορσικής ήταν εντυπωσιακός, δείχνοντας ότι άφησε πίσω του μια προβληματική χρονιά με τη Ζαραγόσα. Ήταν ο ηγέτης της μεσαίας γραμμής (με ελάχιστες παρουσίες και σαν στόπερ), με διαφορά ο πρώτος παίκτης σε συμμετοχές (38) και μάλλον φυσιολογικά ήρθε η επέκταση του συμβολαίου του μέχρι το 2016. Βασικός ήταν και την επόμενη σεζόν, με λιγότερες όμως συμμετοχές (26).
Ο Κλοντ Μακελελέ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Μπαστιά το καλοκαίρι του 2014-15 (η πρώτη και τελευταία μέχρι σήμερα ομάδα που προπόνησε) και τον καθιέρωσε σαν στόπερ. Η θητεία του παλαίμαχου Γάλλου μέσου ήταν σύντομη (μόλις πέντε μήνες) και σχεδόν ταυτόχρονα με την αποχώρησή του από το «Αρμάν Σεζαρί» επέστρεψε στη φυσική του θέση και - με ελάχιστες εξαιρέσεις - εκεί έπαιζε μέχρι το τέλος της σεζόν.

Πολυσύνθετος μέσος
Ποδοσφαιριστής με δύναμη, ταχύτητα, ασταμάτητα τρεξίματα, αίσθηση του χώρου, με «αυτοθυσία» στο παιχνίδι του, βοηθάει τα μέγιστα στο ανασταλτικό κομμάτι και ταυτόχρονα κάνει πιο εύκολο το έργο των συμπαικτών στη μεσαία γραμμή. Στην πολυετή καριέρα του, όμως, απέδειξε πως είναι ένας μέσος που μπορεί να δώσει πολύτιμες βοήθειες και στο επιθετικό κομμάτι. Μπορεί να δημιουργήσει, να εκτελέσει στημένα, να δώσει ασίστ, ακόμα και να σκοράρει. Διαθέτει πολύ δυνατό αριστερό πόδι και δεν διστάζει να το δοκιμάσει από μακρινές αποστάσεις. Στην καριέρα του έχει πετύχει κάποια εντυπωσιακά γκολ, με σουτ εκτός περιοχής ή και με απευθείας εκτελέσεις φάουλ.

Πολυτέλεια για την Κύπρο
Και κάπου εδώ ίσως να διερωτηθεί κανείς: πώς ένας παίκτης με τα πιο πάνω χαρακτηριστικά «χαραμίζεται» από τον προπονητή του στο κέντρο της άμυνας; Απάντηση στο ερώτημα δεν έχουμε, μπορούμε όμως να κάνουμε κάποιες υποθέσεις. Ίσως ο Μακελελέ (που τον καθιέρωσε) να μην είχε πιο αξιόπιστες λύσεις στα στόπερ, ίσως να είχε καλύτερους παίκτες στα χαφ, ή, ακόμα, ίσως να πίστευε ότι ο Ρομαρίκ δεν έχει πλέον τις δυνάμεις για να ανταποκριθεί στον απαιτητικό χώρο του κέντρου, σε επίπεδο πρώτης κατηγορίας στη Γαλλία.

Άλλο όμως Championnat κι άλλο Κύπρος. Ο Ρομαρίκ είναι… πολύς για το κυπριακό πρωτάθλημα και παίκτης-πολυτέλεια για τη μεσαία γραμμή της Ομόνοιας. Δεν γνωρίζουμε ποιες ακριβώς είναι οι προθέσεις του Κώστα Καϊάφα, αν θα τον χρησιμοποιήσει στο κέντρο ή σαν στόπερ, θα ήταν όμως κρίμα να χαραμιστεί στο κέντρο της άμυνας ένας τόσο ποιοτικός και έμπειρος μέσος.

Φιλική ήττα από την Αλκή
Την ήττα με 1-0 γνώρισε η Ομόνοια στο χθεσινό φιλικό απέναντι στην Αλκή Ορόκλινης στο «Αμμόχωστος». Ο Κώστας Καϊάφας παρέταξε την ομάδα του με πάρα πολλές αλλαγές, αλλά και χωρίς κάποιους από τους τρεις τερματοφύλακες της πρώτης ομάδας (έχουν διεθνείς υποχρεώσεις). Ο Κύπριος τεχνικός δοκίμασε και κάποια σχήματα που έχει στο μυαλό του για να χρησιμοποιήσει στις επίσημες υποχρεώσεις της ομάδας. Ανεπίσημο ντεμπούτο έκαναν τρία από τα πέντε τελευταία αποκτήματα Χαφέζ, Καμπράλ και Κουντούτσης. Το μοναδικό γκολ του αγώνα σημειώθηκε στο 58’ με κεφαλιά του Μαρτίνας.
Ομόνοια: Αντωνίου (83’ Κουκουμάς), Μεντί (46’ Καντούτσης), Ρούνιε (66’ Χρίστου), Φυλακτού, Μπεμπέ (46’ Σοφοκλέους), Μπαντιμπάγκα (83’ Σαπαχλάρης), Κατελάρης, Χαφέζ (83’ Ζντελίδης), Ινιάτης (57’ Πιτταράς / 72’' Καμπράλ), Νικολάου (57’ Κρστιτς), Ηροδότου (46’ Κουλουμπρής).