Μιλώντας με μια νοσηλεύτρια του ΠΑΣΥΚΑΦ

Όσοι έχουν βιώσει τους δικούς τους ανθρώπους να φτάνουν μέχρι τη μορφίνη, γνωρίζουν καλά πόσο σπουδαία δουλειά γίνεται στην Κύπρο από τους αντικαρκινικούς συνδέσμους. Ιδίως σε ό,τι αφορά τις τόσο ανακουφιστικές και πολύτιμες επισκέψεις στο σπίτι, τις τελευταίες ημέρες.

Σήμερα, 4 Φεβρουαρίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου. Της ασθένειας που στην εποχή μας είναι παντού. Και που θερίζει.

Για δεκατέσσερα συνεχόμενα χρόνια, η Γιολάντα εργάζεται ως νοσηλεύτρια στον Παγκύπριο Σύνδεσμο Καρκινοπαθών και Φίλων,

Στην καθημερινότητά της, μαζί με τους υπόλοιπους νοσηλευτές, ψυχολόγους, φυσιοθεραπευτές και κοινωνικούς λειτουργούς του Συνδέσμου, η Γιολάντα επισκέπτεται σπίτια ανθρώπων που παλεύουν με τον θάνατο.

Δεν τη ρίχνει. Αντίθετα. Τη δουλειά της, δηλώνει, δεν την αλλάζει με τίποτα.

«Βοηθώντας κάποιον άνθρωπο να πονάει όσο το δυνατό λιγότερο και να έχει αξιοπρέπεια στο κρεβάτι του σπιτιού του, είναι για μένα κάτι ιερό».

Ο κάθε ασθενής, συμπληρώνει, μας προσφέρει και μας διδάσκει πάρα πολλά. «Μας ταπεινώνει. Μας βοηθά να αντιλαμβανόμαστε για πόσο ασήμαντους λόγους παραπονιόμαστε καθημερινά. Συναντάμε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με τόση αξιοπρέπεια. Δεν πεθαίνουν μέρα με τη μέρα. Ζουν την κάθε μέρα!».

Η μεγαλύτερη της αγωνία είναι στο να μου τονίσει πόση ευγνωμοσύνη νιώθουν όλοι στον Σύνδεσμο από την ευκαιρία που οι ασθενείς τους δίνουν για να τους βοηθήσουν. «Είναι μεγάλη μας τιμή που μας εμπιστεύονται. Είμαστε ευγνώμονες για τα μαθήματα που μας διδάσκουν τόσο οι ίδιοι οι ασθενείς όσο και οι οικογένειές τους».Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στη Cityfreepress.com.cy