«Λύση» ασαφειών και αμφισημιών

Οι συνομιλίες Αναστασιάδη-Ακιντζί θα περάσουν στην ιστορία ως οι πλέον κωμικές, αλλοπρόσαλλες και ακαταλαβίστικες συνομιλίες που διεξήχθησαν ποτέ για το Κυπριακό. Αποτελούν παρωδία διαλόγου, οι δύο ηγέτες, δε, που τις διεξήγαγαν κάλλιστα μπορούν να χαρακτηρισθούν ως οι πιο ανεπαρκείς και «ατζαμήδες» διαπραγματευτές.

Στην πραγματικότητα, τίποτε δεν έχουν επιτύχει να συμφωνήσουν, πέραν εκείνων που είχαν ήδη συμφωνηθεί από προηγούμενους διαπραγματευτές, και κυρίως τους Χριστόφια-Ταλάτ.

Η εικόνα είναι γραφική: Βγαίνει, τη μία ημέρα, και εξαγγέλλει συμφωνία ο Πρόεδρος Αναστασιάδης

και έρχεται ο Ακιντζί, την επομένη, να διαψεύσει ή να δώσει διαφορετική ερμηνεία.

Έρχεται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και δηλώνει πως κλειδώθηκαν κεφάλαια, ενώ σήμερα αποδεικνύεται πως κανένα κεφάλαιο δεν έκλεισε, και όλα συζητούνται τις τελευταίες ημέρες.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δήλωνε ενώπιον των δημοσιογράφων, κάθε φορά που επέστρεφε από τις συνομιλίες, ότι έχουν κλείσει το ένα κεφάλαιο μετά το άλλο. Όπως της εσωτερικής διακυβέρνησης, της Οικονομίας, των Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και άλλα. Αυτά, όμως, τα «κλειδωμένα» θέματα διαβάζουμε ότι βρίσκονται ενώπιον των διαπραγματευτών και συζητούνται μέχρι σήμερα!

Ο Μουσταφά Ακιντζί ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός. Όπως δήλωσε την περασμένη εβδομάδα, «υπάρχουν θέματα διαφωνίας στο εδαφικό, την ασφάλεια, τις εγγυήσεις, το περιουσιακό, την εκ περιτροπής προεδρία, την ενεργό συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, κ.ά.».

Μα τι στο καλό έκαναν τόσο καιρό ο Αναστασιάδης και ο Ακιντζί; Ο Κληρίδης και ο Ντενκτάς, κάποτε, σπαταλούσαν τον χρόνο τους λέγοντας ανέκδοτα, αλλά ούτε ο Αναστασιάδης ούτε ο Ακιντζί διακρίνονται για το πνεύμα τους. Πώς είναι δυνατόν, όλο τον καιρό που συνομιλούν, να μην έχουν επιτύχει να καταλήξουν σε συμφωνίες, αλλά απλώς σε κάποιες συναντιλήψεις, και να είναι βέβαιοι πως θα λύσουν όλες τις εκκρεμότητες μέσα σε τρεις ημέρες, προτού μεταβούν στη Γενεύη;

Και πώς μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστος ο Νίκος Αναστασιάδης, όταν δήλωνε πως για να πραγματοποιηθεί διεθνής διάσκεψη, πρέπει να προηγηθεί πλήρης συμφωνία επί των εσωτερικών θεμάτων; Τελικά, και πέραν πάσης αμφιβολίας, θα πάει σε πενταμερή με πολλές άλυτες εκκρεμότητες και μάλιστα επί σημαντικών πτυχών του Κυπριακού. Και στην πενταμερή δεν θα συζητηθεί μόνο θέμα ασφάλειας και εγγυήσεων, αλλά και εδαφικό και περιουσιακό και πολλά άλλα. Όπως ακριβώς ήθελε η τουρκική πλευρά.

Σε ανύποπτο χρόνο, είχα χαρακτηρίσει αυτό που συνέβαινε ως συνομιλίες άρπα-κόλλα. Και έτσι όντως αποδείχθηκαν. Και είχα γράψει, επίσης, ότι ο κυπριακός λαός δεν θα κληθεί να αποφασίσει επί ενός καθαρού, μη αμφίσημου σχεδίου λύσης, αλλά επί ενός κοινού ανακοινωθέντος, το οποίο δεν θα καταγράφει και δεν θα ξεκαθαρίζει με ακρίβεια τις πρόνοιες της λύσης,
αλλά θα αρκείται σε καταγραφή «σεβασμού» προς αρχές, τις οποίες δεν θα εξηγεί πώς θα εφαρμοσθούν και πώς θα διασφαλισθούν.

Κάτω από αυτό το κωμικοτραγικό ανακοινωθέν θα μπορέσει να στερεωθεί λύση; Η «συμφωνία» θα καταρρεύσει υπό το βάρος των πολλών πολιτικών και νομικών διαφορών, προτού καν αρχίσει να εφαρμόζεται. Πότε θα ετοιμαστούν τα συντάγματα και οι ομοσπονδιακοί νόμοι; Πότε οι νόμοι των δύο κρατιδίων; Πότε θα γνωρίζει ο λαός το κόστος της λύσης και ποιοι θα το αναλάβουν;

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μας είπε πως έγκαιρα ο λαός θα γνωρίζει το κόστος της λύσης. Σήμερα βρισκόμαστε προ των πυλών της λύσης. Ούτε ο ίδιος ο Πρόεδρος γνωρίζει πόσο θα κοστίσει η λύση, ποιοι θα χρηματοδοτήσουν τη λύση, πόσα θα δώσουν και πόσο θα είναι το κόστος που θα καταβάλει ο δυστυχής Ελληνοκύπριος. Σχεδιάζουν να μας «μπήξουν» τη λύση και μετά θα μας φορτώσουν το Μνημόνιο;

Ο Ακιντζί δηλώνει πως πρώτα θα προκύψει το πολιτικό πλαίσιο και ακολούθως θα χρειαστεί το πρώτο εξάμηνο του 2017, ώστε να διευθετηθούν πολλές λεπτομέρειες που αφορούν την ετοιμασία των συνταγμάτων και των ομοσπονδιακών νόμων που θα εφαρμοστούν.

Αυτή η λύση θα είναι εκτρωματική. Προϊόν ατζαμήδων. Και ενώ εδώ θα υπάρχουν τουρκικά στρατεύματα, τουρκικές εγγυήσεις και Τούρκοι έποικοι, οι Ελληνοκύπριοι θα υποχρεωθούν να ζουν σε ένα καταθλιπτικό και εφιαλτικό περιβάλλον, χωρίς πλέον κράτος και γυμνοί από την ασπίδα τους.

Αλλά αυτή τη «λύση» θέλει η Τουρκία. Αυτή επεδίωκε εδώ και δεκάδες χρόνια. Σήμερα βρέθηκε ο Αναστασιάδης να την προσφέρει, σήμερα βρέθηκαν οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων τόσο συντονισμένες και αφοσιωμένες στη στήριξη αυτής της «λύσης»...