Καιρός να (συνο)μιλήσουμε μεταξύ μας

Με αφορμή την πρόσφατη συνέντευξη του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας τους προβληματισμούς μου που αβίαστα βασανίζουν το μυαλό μου.

Μέσα από την υπεραισιόδοξη ματιά και εικόνα που προβάλει ο Ειδικός Απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, κ. Άιντα και τη συντήρηση του λεγόμενου «καλού κλίματος» όπως κάποιοι διατυμπανίζουν στη δική μας πλευρά είναι άξιο απορίας αν χάθηκε εντελώς η κοινή λογική ή αν ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα. Ο κ. Ακιντζί πιστός στις θέσεις του πολιτικού του προϊσταμένου που δεν είναι άλλος από την Άγκυρα, εμμένει σε αυτές και μας εξηγεί εύγλωττα τι εστί Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Πως η Διζωνικότητα διασφαλίζεται με τις εγγυημένες πλειοψηφίες σε «Βορρά» και «Νότο», τόσο στον πληθυσμό όσο και στην ιδιοκτησία. Μάλιστα αυτή τη θέση τη θεωρεί και παράμετρο των Ηνωμένων Εθνών που περιλαμβάνεται στην κοινή διακήρυξη Αναστασιάδη – Έρογλου το 2014. Τονίζει μάλιστα με νόημα πως άλλο αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλες του ΟΗΕ. Κατά τον κ. Ακιντζί, σε κάποιες περιπτώσεις οι χρήστες θα έχουν ίσα δικαιώματα με τους νόμιμους ιδιοκτήτες όσο αφορά το περιουσιακό. Με αυτό το φακό ερμηνεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα ο Τουρκοκύπριος ηγέτης.

Επιμένει πως η εκ περιτροπής προεδρία είναι κόκκινη γραμμή για τους Τουρκοκύπριους και απαιτεί πολιτική ισότητα. Μέσα από τις γραμμές της συνέντευξης του κ. Ακιντζί, αποκαλύπτεται πως στην ουσία πέρα από τη συζήτηση κάποιων Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που τα πλείστα δεν κατέληξαν ακόμη σε συμφωνία με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ενοποίηση της κινητής τηλεφωνίας, οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται ακόμη σε εμβρυικό στάδιο. Τα θέματα ουσίας, όπως το εδαφικό, η ασφάλεια, το θέμα των εγγυήσεων και διακυβέρνησης αφέθηκαν για το τέλος. Εκεί όπου υπάρχουν τεράστιες αποκλίσεις, φροντίζει ο κ. Ακιντζί να μας ξεκαθαρίσει πως από τις πάγιες θέσεις της Άγκυρας δεν θα κάνει ούτε ένα βήμα πίσω στο τραπέζι των συνομιλιών. Αφήνονται για το τέλος σκόπιμα ώστε να μην χαθεί το μομέντουμ το οποίο συχνά επικαλείται ο κ. Άιντα. Άραγε για το μομέντουμ ποιας λύσης αναφέρονται όλοι;

Προφανώς αυτής της λύσης που θα είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Τουρκίας, όπως ακριβώς έγινε το 2004 με το Σχέδιο Ανάν. Πέρασαν λέει 12 χρόνια και η ζωή δεν μπορεί να παγώσει σε Βορρά και Νότο, όπως επανειλημμένα και έντεχνα αποκαλεί με δύο χωριστές ζώνες την πατρίδα του. Είναι ολοφάνερο πως επικοινωνιακά η κατοχική δύναμη είναι ένα βήμα μπροστά από εμάς. Με τον τρόπο που εξελίσσονται οι διαπραγματεύσεις αποενοχοποιείται η κατοχική δύναμη, αποκτά την έξωθεν καλή μαρτυρία πως με θετική στάση συμβάλει στην επίλυση του Κυπριακού και παράλληλα διεκδικεί τα συμφέροντα της στον ενεργειακό τομέα, θέλοντας να καταστεί ο κύριος παίχτης στην Ανατολική Μεσόγειου. Εξάλλου, μας το υπενθυμίζει ο Τουρκοκύπριος ηγέτης πόσο συμφέρουσα και εύκολη είναι η συγκεκριμένη διαδρομή που προτείνει ο κ. Ερντογάν για τη μεταφορά φυσικού αερίου και ηλεκτρισμού στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Αντιπαραθέτει δε ως δέλεαρ «το έργο του αιώνα» που θα μας λύσει διά παντός το υδατικό μας πρόβλημα αν το θελήσουμε. Φυσικά, άμεσα συνδεδεμένο και προερχόμενο και αυτό από τη «Μητέρα Πατρίδα».

Ο κ. Ακιντζί είναι ειλικρινής. Στο τέλος της συνέντευξης του μας το είπε ξεκάθαρα. Βλέπει τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας ως μελλοντικό συνεργάτη και όχι σαν συμπατριώτη. Συνεταιρισμό επιδιώκει και προσδοκά σε μια ειρηνική, αγαστή συνεργασία. Όπως φαίνεται, δεν προσδοκά σε μια πατρίδα, όπου όλοι οι νόμιμοι κάτοικοι του νησιού θα μπορούν να ζουν μαζί όπου το επιθυμήσουν. Δεν χωρούν πλέον δικαιολογίες του τύπου, πως άλλα διαμείβονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και πως άλλα είναι αυτά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας.

Η αλήθεια δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Δεν την αφήνουν οι ξεκάθαρες προθέσεις και επιδιώξεις της άλλης πλευράς. Φαίνεται είναι καιρός να συνομιλήσουμε μεταξύ μας. Για πρώτη φορά σε πρόσφατη ομιλία του ο κ. Αναστασιάδης παραδέχτηκε ορατό αδιέξοδο στις συνομιλίες αλλά ελλείψει εναλλακτικής στρατηγικής και τακτικής συνέστησε υπομονή. Όταν αναγνωρίζεις ένα αδιέξοδο δεν εμμένεις στην ψευδαίσθηση ότι χωρίς να αλλάξεις κάτι θα λυθεί δια μαγείας. Το μόνο αποτέλεσμα της μοιρολατρικής, παθητικής στάσης θα είναι ο εγκλωβισμός μας σε δύσκολα και εκβιαστικά μονοπάτια που ο Κυπριακός λαός θα απορρίψει και αυτό θα είναι οδυνηρό. Είναι άκρατος λαϊκισμός κάποιοι να διερωτώνται αν έχουμε εναλλακτική επιλογή και να βολεύονται υπομένοντας να κοιτούν κατάματα την αποτελμάτωση των δικών μας επιδιώξεων.

Η αλλαγή τακτικής είναι εύκολη υπόθεση. Η χάραξη νέας στρατηγικής όμως απαιτεί συνεννόηση, ενότητα εσωτερικού μετώπου, ξεκαθάρισμα στόχων, άμεση εμπλοκή γεωστρατηγικών αναλυτών που γνωρίζουν το αντικείμενο και προπαντός ηγετών που να αντιλαμβάνονται τις ευαισθησίες του κόσμου και όχι να προσπαθούν να τις υπερκεράσουν με συσκότιση. Μόνο με διεκδικητική διαπραγμάτευση μπορούμε να υπερασπιστούμε μέχρι τέλους το δίκαιο του αγώνα μας, μακριά από ωραιοποιήσεις και τελεσίγραφα. Ας ανοίξουν επιτέλους τα συρτάρια τους και να βγάλουν από εκεί έξω το ολοκληρωμένο πολυσέλιδο σχέδιο στρατηγικής που κατέθεσε στο Εθνικό Συμβούλιο εδώ και μήνες η Συμμαχία Πολιτών και μακριά από εγωισμούς και μικροπολιτικές σκοπιμότητες να γίνουν συμμέτοχοι στον εμπλουτισμό και στη διαμόρφωση του.

Η ΔΔΟ δεν πρέπει να είναι ένα πολιτικό ταμπού και άλλοθι για να συντηρείται στον αναπνευστήρα μια προδιαγεγραμμένη αρνητική κατάληξη στις διαπραγματεύσεις. Η εμμονή σε αδιέξοδες πολιτικές οδηγούν κάποιους να «βαφτίζουν το κρέας, ψάρι», μόνο που ο λαός στις δύσκολες στιγμές που είναι άμεσα συνυφασμένες με τη φυσική του επιβίωση, έμαθε να ξεχωρίζει την αλήθεια.

Ο Δρ. Γιάννης Τσαγγαρίδης είναι Υποψήφιος Βουλευτής Λεμεσού, Αναπληρωτής Εκπρόσωπος Τύπου και Μέλος της Πολιτικής Συγκλήτου της Συμμαχίας Πολιτών.

Τα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com.