Η Ελλάδα ψιθυρίζει στην ΕΕ: "Σε περίπτωση που δεν πεθάνω!"

In Case I Don't Die - A Greek whisper to Europe from Nicolas Androulakis on Vimeo.

«Σε περίπτωση που δεν πεθάνω», ένας ελληνικός ψίθυρος στην Ευρώπη.

«Όχι, μη με κοιτάς έτσι, δεν θα σε κάνω να αισθανθείς άβολα. Όχι περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται. Γιατί τα λόγια μου είναι πρόσκληση. Γι’ αγκαλιά. Γιατί αυτό το βίντεο δεν είναι κραυγή. Είναι ψίθυρος».

Ένας ψίθυρος γεμάτος μηνύματα, συναισθήματα, απογοήτευση

Ένας ψίθυρος που ο κάθε Έλληνας ψιθύρισε ή έστω ένιωσε βαθιά μέσα του την ανάγκη να ψιθυρίσει.

Ένας ψίθυρος που πρέπει να ακούσεις, να νιώσεις, να κοινοποιήσεις…

Το βίντεο «Ιn case i don’t die – a greek whisper to Europe» είναι ένα μήνυμα υπέρ της διαφορετικότητας, της ισότητας και της Ευρώπης. Ένα βίντεο που αξίζει πραγματικά να παρακολουθήσεις και να ακούσεις την κάθε του λέξη. Άλλωστε η εξαιρετική αφήγηση και ερμηνεία της Ντάνη Γιαννακοπούλου θα σε καθηλώσει, θα σε κάνει να νιώσεις ότι ψιθυρίζεις όλα αυτά που σκέφτηκες αλλά δεν μπόρεσες να πεις.

Το βίντεο που έχει σκηνοθετήσει ο Νικόλας Ανδρουλάκης σε μουσική του Κωνσταντίνου Βήτα είναι ένα μήνυμα υπέρ του δικαιώματος στην επιβίωση, στην εργασία, στην αισιοδοξία, στη ζωή.Υπέρ των αναφαίρετων δικαιωμάτων που θα έπρεπε να έχει ο κάθε άνθρωπος επάνω στη γη. Υπέρ των αυτονόητων που με τη πάροδο του χρόνου φθάρηκαν και ξεχάστηκαν, που δεν είναι τελικά τόσο αυτονόητα…

Στο εν λόγω βίντεο περιγράφεται η οικονομία ως είναι. Ένα κοινωνικό φαινόμενο δηλαδή όπου ο πραγματικός αντίκτυπος αντικατοπτρίζεται στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων και όχι στους αριθμούς. Γιατί οι ανθρώπινες ζωές δεν είναι αριθμοί.

Οι αριθμοί «φτιάχνονται», αλλάζουν, μεταβάλλονται με μεγάλη ευκολία αφού ο «κίνδυνος» και οι «συνέπειες» ενός αριθμητικού και μόνον λάθους είναι σχεδόν μηδαμινός.

«Χωρίς ανθρώπους τι να τις κάνουμε τις οικονομίες, τις χώρες, τις ενώσεις; Δεν θα είμαστε εκεί να τις δούμε!»

«Οι Έλληνες γίναμε το πειραματόζωο της λιτότητας γιατί τολμήσαμε να την δοκιμάσουμε. Και τα καταφέραμε. Στα χαρτιά. Όμως αργοπεθαίνουμε στη ζωή!».Η συσχέτιση αριθμών και ποιότητας ζωής σύμφωνα πάντα με αυτά που βιώνουμε σήμερα, δεν φαίνεται να είναι ουσιαστική.

Άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους. Άλλοι μένουν σε χαρτόκουτα. Και μιλάω γι’ αυτούς που δεν έζησαν μια πολυτελή ζωή, για αυτούς που δεν φυγάδεψαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, γι’ αυτούς που δεν πήραν μίζες, γι’ αυτούς που δεν αποτελούν μέρος του συστήματος.

Γιατί αν κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα θα δούμε πως αυτοί που πραγματικά επηρεάστηκαν δεν είναι ούτε οι πολιτικοί αλλά ούτε οι πολυεθνικές εταιρείες. Αυτοί που επηρεάστηκαν είναι απλοί άνθρωποι. Όπως εγώ, εσύ ο γείτονας σου.

Άνθρωποι εξευτελίστηκαν, εξουθενώθηκαν, έχασαν την αξιοπρέπεια τους. Άλλοι αυτοκτόνησαν από απόγνωση.

«Η σκληρή λιτότητα δεν αξίζει σε καμία ψυχή και σε κανένα σώμα.»

Έφτασε η στιγμή να διεκδικήσουμε επιτέλους αυτά που μας ανήκουν, να ανακτήσουμε τη χαμένη μας αξιοπρέπεια.

Γιατί τα αυτονόητα, το δικαίωμα της ελπίδας, του ονείρου, της εργασίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης, της ζωής με αξιοπρέπεια δεν θα έπρεπε να αποτελεί πολυτέλεια στην Ευρώπη της αλληλεγγύης.

«Τώρα τολμούμε να γίνουμε και το πειραματόζωο της ελπίδας, για μια δικαιότερη Ευρώπη. Με σκληρή δουλειά, με ειλικρίνεια».

«Μαζί! Μην μας αφήνετε μόνους. Μην φοβάστε. Εγώ θέλω και μπορώ να συνεισφέρω. Εγώ αντέχω αρκεί να έχω το δικαίωμα να χαμογελώ. Εσύ;».

Μπορείτε να δείτε το βίντεο εδώ

Follow @KonstantinaNeo !function(d,s,id){var js,fjs=d.getElementsByTagName(s)[0],p=/^http:/.test(d.location)?'http':'https';if(!d.getElementById(id)){js=d.createElement(s);js.id=id;js.src=p+'://platform.twitter.com/widgets.js';fjs.parentNode.insertBefore(js,fjs);}}(document, 'script', 'twitter-wjs');