Γιούβε: Η ώρα της αλλαγής

Η Γιουβέντους πουλάει τον Αρτούρο Βιδάλ και το gazzetta.gr προσπαθεί να καταλάβει αν είναι λάθος ή σωστό.

Πριν ένα χρόνο και μία μέρα, οι Μπιανκονέρι γίνονταν άνω-κάτω με την παραίτηση Κόντε και την πρόσληψη Αλέγκρι. Η αποχώρηση του προπονητή των τριών πρωταθλημάτων έδειχνε ικανή να φέρει το τέλος του κόσμου στο Τορίνο αλλά τελικά τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά. Τώρα,

η αποχώρηση του Χιλιανού έρχεται να προστεθεί σε αυτές των Τέβες-Πίρλο, ανοίγοντας ξανά την συζήτηση για το η Γιούβε αποδυναμώνεται ή όχι. Κάποιοι, Γιουβεντίνοι και μη, θα πουν ότι γίνεται λάθος, κάποιοι άλλοι, Γιουβεντίνοι και μη, θα πουν ότι γίνεται το σωστό. Επιχειρήματα, σίγουρα, έχουν και οι δύο πλευρές...

Η πρώτη σκέψη που κάνει κάποιος για την πώληση του Βιδάλ είναι ότι σε σχέση με τον τελικό της 6ης Ιουνίου οι Μπιανκονέρι έχουν χάσει τρεις βασικούς. Τον καλύτερο σκόρερ τους και δύο από τους μέσους που καθιέρωσαν την μεσαία γραμμή ως την δύναμη της ομάδας την τελευταία 4ετία. Από την άλλη, στο Τορίνο μάλλον το ήξεραν ότι θα πρέπει να γίνει έτσι, όταν έπαιρναν την απόφαση ότι έπρεπε να αλλάξουν. Και η αλήθεια είναι ότι μοιάζει να έχουν πάρει αυτή την απόφαση την σωστή στιγμή. Η ομάδα που άρχισε να χτίζεται το καλοκαίρι του 2011 είχε ταβάνι και το έπιασε στη σεζόν που τελείωσε. Με αυτό ως δεδομένο, η Γιουβέντους έπρεπε να ανανεωθεί και το κάνει.

Αν θες να συνεχίσεις να νικάς, λένε, πρέπει να το κάνεις όσο νικάς και έχοντας τα παραδείγματα των Ιντερ και Μίλαν, η Γιούβε ήξερε τι δεν έπρεπε να κάνει. Οι Νερατζούρι απέφυγαν να προχωρήσουν σε αλλαγές μετά το treble του 2010 ενώ οι Ροσονέρι καθυστερούσαν πάντα την σταδιακή ανανέωση και αναγκάστηκαν τελικά να τα αλλάξουν όλα μαζί το 2012. Η εξέλιξη των πραγμάτων στο Μιλάνο δείχνει ότι στο Τορίνο σκέφτονται σωστά. Από την σκέψη, βέβαια, θα πρέπει να προχωρήσουν και στην πράξη πλέον.

Τα πρώτα ονόματα που γράφτηκαν μετά την είδηση της πώλησης του Βιδάλ ήταν αυτά των Τζούλιαν Ντράξλερ και Σαούλ Νίγκεθ. Η Ατλέτικο ξεκαθάρισε ότι δεν πωλείται, η Σάλκε το συζητάει. Κοινό και των δύο περιπτώσεων είναι η ηλικία τους. Ο Γερμανός 21, ο Ισπανός 20 και γίνεται φανερό πλέον ότι η Γιουβέντους δουλεύει ξεκάθαρα για να φτιάξει μια ομάδα με ποδοσφαιρική ζωή μεγαλύτερη από αυτή που άρχισε να στήνεται με τον Κόντε. Το έχουμε αναφέρει κι άλλες φορές ότι αυτή την στιγμή στο ρόστερ υπάρχουν ο 22χρονος Πογκμπά, ο 22χρονος Μοράτα, ο 19χρονος Κομάν (για τον οποίο αρνήθηκαν πρόταση 15 εκατ. ευρώ της Μπάγερν αφού ο Αλέγκρι τον πιστεύει), ο 21χρονος Ντιμπάλα, ο 22χρονος Στουράρο, ο 24χρονος Περέιρα, ο 20χρονος Ρουγκάνι (για τον οποίο αρνήθηκαν νέα πρόταση 22 εκατ. ευρώ της Αρσεναλ και θα του δώσουν καλό χρόνο συμμετοχής), ο 24χρονος Τζάτζα... Θα υπήρχε και ο 20χρονος Μπεράρντι αφού ο Αλέγκρι τον ήθελε άμεσα αλλά ο πιτσιρικάς θα μείνει ακόμη ένα χρόνο στη Σασουόλο. Ολοι αυτοί, δεν υπάρχουν στο ρόστερ για να υπάρχουν. Οσοι ήταν και πέρυσι έπαιζαν κανονικά και όσοι ήρθαν φέτος επίσης θα παίξουν κανονικά. Στο Τορίνο έχουν αποδείξει ότι αν ένας μικρός αξίζει να παίξει, παίζει.

«Θα μπορούσα να μείνω για ακόμη ένα χρόνο, όπως θα μπορούσαν και ο Κάρλος με τον Αντρέα. Οι Μαρότα-Παράτιτσι όμως έχουν ήδη αρχίσει να δουλεύουν για μια ομάδα με ορίζοντα 10 χρόνων. Είναι μπροστά, ξέρουν τι κάνουν και πότε το κάνουν», είπε πριν λίγες μέρες στην Gazzetta dello Sport ο 38χρονος Στοράρι, που έφυγε για την Κάλιαρι.

Ολα αυτά, βέβαια, δεν σημαίνει ότι πρέπει να... πανηγυρίζουν κιόλας οι Γιουβεντίνοι για τις αποχωρήσεις. Η αποχώρηση του Πίρλο αν απομονωθεί και το δούμε ψυχρά το θέμα, δεν μπορεί να είναι μεγάλη απώλεια για τους Μπιανκονέρι. Φάνηκε στους αγώνες με την Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα ότι ο Maestro δεν μπορεί πλέον να θεωρείται απαραίτητος απλά για την μία μπαλιά ή το ένα σουτ. Και το γεγονός ότι ο ίδιος επέλεξε να πάει στις ΗΠΑ αποδεικνύει ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Τώρα, όχι το 2011... Αυτό που προκαλεί την μεγαλύτερη ανησυχία στους οπαδούς των Τορινέζων είναι το γεγονός ότι μετά τον Πίρλο φεύγει και ο Βιδάλ. Η μεσαία γραμμή, δηλαδή, που κυριάρχησε σε αυτή την τετραετία χάνει τους δύο από τους τέσσερις.

Το γεγονός ότι η Γιούβε πειράζει την μεσαία γραμμή της, όπως πείραξε και την επιθετική της, αν μη τι άλλο προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον για το τι θα παρουσιάσει ο Αλέγκρι τη νέα σεζόν. Γιατί πέρα από το 4-3-1-2 που του αρέσει, έχει αφήσει ανοιχτό και το ενδεχόμενο του 4-3-3 ή ακόμη και του 4-3-2-1. Σταθερά με τρεις στο κέντρο δηλαδή, με τους Μαρκίζιο-Πογκμπά να μπαίνουν στην πρώτη γραμμή πλέον. Ο πρώτος προέρχεται από την πιο ώριμη σεζόν της καριέρας του, ο δεύτερος ήταν την τελευταία σεζόν καλύτερος από τους Πίρλο-Βιδάλ και ξέρει ότι καλείται πλέον να αναλάβει ηγετικό ρόλο. Στο κάτω-κάτω, αν η Γιουβέντους συζητάει μόνο για 100 εκατ. ευρώ για τον Γάλλο και ο ίδιος (από την Μπαρτσελόνα ή την Παρί) μόνο για συμβόλαιο 12 εκατ. ευρώ ετησίως, ας αποδείξουν τη νέα σεζόν ότι έχουν δίκιο που τα ζητάνε αυτά...

Οπως είχαν δίκιο, τελικά, όσοι υποστήριζαν κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου ότι αυτή θα ήταν η τελευταία του Βιδάλ στο Τορίνο. Είτε γιατί αγωνιστικά ήταν η χειρότερη από τις τέσσερις (παρών-απών ως τον Δεκέμβριο, με εκλάμψεις το δίμηνο Ιανουάριος-Φεβρουάριος, δυνατός από όταν μπήκε η άνοιξη) είτε γιατί η εξωγηπεδική του ζωή δεν άλλαξε. Το ατύχημα στο Copa America μάλλον έπεισε τους Μαρότα-Παράτιτσι ότι ήρθε η ώρα. Το γεγονός ότι το κατέκτησε με καλές εμφανίσεις, εξασφάλισε ότι θα πάρουν μια 40άρα (35-36 εκατ. ευρώ συν μπόνους).

Οπως και να έχει, από εδώ και πέρα η Γιουβέντους παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. «Η πρωταθλήτρια αλλάζει γιατί μετά από τέσσερα σερί scudetti, ένα νταμπλ και έναν τελικό Champions League είναι παγίδα το να μην αλλάξεις. Αν, όμως, αφαιρέσεις από ένα σώμα το μυαλό (Πίρλο), το δεξί χέρι (Τέβες) και έναν από τους πνεύμονες (Βιδάλ) τότε ελπίζεις στην ικανότητα του χειρούργου. Ο Dr Allegri προχωράει σε αλλαγές, πέρυσι χειρίστηκε άψογα μια κατάσταση που κληρονόμησε, τώρα η ομάδα θα είναι απολύτως δική του», έγραψε στην Repubblica ο Μαουρίτσιο Κροζέτι, ο οποίος θεωρεί πιο πιθανή την αρνητική εκδοχή για το πώς θα εξελιχθεί η σεζόν. Ο Μάρκο Ταρντέλι από την άλλη, λέει ότι «η Γιουβέντους χτίζει μια νέα ομάδα, ακριβώς όπως έκανε στα δικά μου χρόνια για να φτιάξει την ομάδα του Τραπατόνι. Σωστά το σκέφτονται, σωστά το κάνουν. Για μένα παραμένει το φαβορί γιατί έχει το κατάλληλο μίγμα νεαρών και έμπειρων, οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει ο πρωταθλητισμός». Αυτή είναι η καλή εκδοχή...

Οι τιφόζι, από την πλευρά τους, θα περιμένουν να μιλήσει το γήπεδο. Σίγουρα δεν γουστάρουν να δουν τον Αρτούρο με άλλη φανέλα αλλά τουλάχιστον ζουν αυτή την αλλαγή με μεγαλύτερη ηρεμία σε σχέση με πέρυσι τέτοιες μέρες...