Γιατί τα χταπόδια είναι περιστασιακά κανίβαλοι;

Μια μεγάλη διαμάχη ξεκίνησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μεταξύ των «οκταποδοφάγων» και των «οκταποδοπροστατών» στο Διαδίκτυο. Αφορμή ήταν άρθρο γνώμης με υπογραφή του κ. Θοδωρή Γεωργακόπουλου δημοσιογράφου, συγγραφέα και διευθυντή περιεχομένου στον οργανισμό διαΝΕΟσις. Ο δε τίτλος του κειμένου είναι πλέον ή εύγλωττος: «Γιατί δεν τρώω πια χταπόδια».  Υπάρχει όμως κάτι εξίσου ενδιαφέρον για τα χταπόδια, πέραν του ανθρώπινου παράγοντα. Γνωρίζατε ότι τα χταπόδια καννιβαλίζουν.

Το 2014 για πρώτη φορά μια ομάδα Ισπανών επιστημόνων τεκμηρίωσε τον τρόπο με τον οποίο τα κοινά χταπόδια (Octopus

vulgaris) τρώνε το ένα το άλλο στη φύση σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Comparative Psychology.

Για χρόνια, θαλάσσιοι βιολόγοι, με βάση εργαστηριακές παρατηρήσεις, συναντώντας μερικώς χωνεμένο περιεχόμενο στομάχου και  βίντεο του National Geographic έχουν εντοπίσει  ότι ορισμένα καλαμάρια και χταπόδια τρώνε το ένα το άλλο. 

Αλλά τα πραγματικά στοιχεία ήταν αραιά, λένε οι Ισπανοί ερευνητές, μέχρι που εξέτασαν τρεις περιπτώσεις κανιβαλισμού κεφαλόποδων που καταγράφηκαν με κάμερα στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Και στις τρεις περιπτώσεις, το αρπακτικό χταπόδι ήταν πολύ μεγαλύτερο -τέσσερις έως πέντε φορές- από το θήραμα. Και αρσενικά και θηλυκά χταπόδια ήταν κατάφωρα κανίβαλοι. Προτίμησαν επίσης να μεταφέρουν στα μικρότερα χταπόδια στην άνεση  του σπιτιού τους: «Μόλις αιχμαλωτίτστηκε και πέθανε, το θήραμα μεταφέρθηκε στο άντρο το οποίο με τη σειρά του ήταν βουλωμένο με πέτρες διαφορετικών μεγεθών», γράφουν οι επιστήμονες. «Το αρπακτικό άρχισε να τρώει το θύμα του από τις άκρες των πλοκαμιών του».

 Το κρέας του χταποδιού  έχει μεγαλύτερα ποσοστά  πρωτεΐνη από τα μύδια, επίσης, με αποτέλεσμα οι επιστήμονες να πιστεύουν ότι ο κανιβαλισμός του χταποδιού οφείλεται στην ενεργειακή απόδοση.