Γιατί είναι όλοι θυμωμένοι με τον Ερντογάν;

Η εκλογική ανατροπή στις 31 Μαρτίου 2024 αποτελεί ένα ακόμα σημαντικό κομμάτι στο παζλ της οργής του λαού εναντίον του Ερντογάν. Μπορεί σπάνια να κατεβαίνει στους δρόμους, αλλά στην κάλπη ο κόσμος έβγαλε μαζικά την οργή του κατά της κυβέρνησης Ερντογάν και του κόμματός του. Οι πρόσφατες δημοτικές εκλογές αποτελούν ένα ξεκάθαρο μήνυμα της δυσαρέσκειας του για το πώς ζει ένας πολίτης στην Τουρκία.

Η δυσαρέσκεια του πληθυσμού

απέναντι στον πρόεδρο Ερντογάν και την κυβέρνησή του έχει βαθύτερες ρίζες που φαίνεται να εκφράζονται από την εποχή της πανδημίας το 2020. Από τότε, όμως, η δυσαρέσκεια έχει κλιμακωθεί, καθώς οι πολίτες πλέον αισθάνθηκαν την πίεση στην καθημερινή τους ζωή σε μια σειρά από θέματα, όπως με την ακρίβεια, τον τρόπο απονομής της δικαιοσύνης και την αντιμετώπιση των συνεπειών των φυσικών καταστροφών.

Οι ‘απτές’ αιτίες της ήττας Ερντογάν

Τα συγκεκριμένα ‘παράπονα’ παρακάτω είναι μερικά μόνο αλλά από τα πιο βασικά που ώθησαν τους Τούρκους ψηφοφόρους να απομακρυνθούν από το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ και αντικατοπτρίζουν την αυξανόμενη απογοήτευση και την επιθυμία για πολιτική αλλαγή στον κοινωνικό ιστό της Τουρκίας.

Το κράτος δεν μπόρεσε να μοιράσει μάσκες στην πανδημία

Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να απεργήσουν. Το δικαίωμα στην απεργία είχε απαγορευτεί από το κράτος.

Η ανώτατη δικαιοσύνη δεν έδωσε το δικαίωμα στο βουλευτή Τζαν Αταλάι να ασκήσει τα καθήκοντα που του έδωσε ο λαός.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ζήτησε την απελευθέρωση του Κούρδου πολιτικού ηγέτη Σελαχατίν Ντεμιρτάς. Η τουρκική δικαιοσύνη δεν υπάκουσε, οι πρέσβεις 10 χωρών προειδοποίησαν τον Ερντογάν με κοινή δήλωση. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επέκρινε επίσης τον Ερντογάν.
Οι καυγάδες μεταξύ ενοικιαστών και ιδιοκτητών βρίσκονται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων εδώ και 2-3 χρόνια. Οι ενοικιαστές αναγκάστηκαν να βγουν από τα σπίτια τους λόγω των νόμων και οι ιδιοκτήτες γκρίνιαζαν για το μικρό πλαφόν 25% στις αυξήσεις των ενοικίων.

Στον σεισμό το 2023, η αποτυχία των κρατικών οργανισμών να ανταποκριθούν έγκαιρα και να βοηθήσουν άμεσα τους πολίτες, ανέδειξε σημαντικές ελλείψεις στο σύστημα της κρατικής αντίδρασης. Ο επικεφαλής της Ερυθράς Ημισελήνου πούλησε σκηνές την τρίτη ημέρα του σεισμού.

Τρένο εκτροχιάστηκε στο Τσόρλου και 25 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Αυτό αποκάλυψε ότι δεν είχε γίνει συντήρηση και έλεγχος στον σιδηρόδρομο. Το δικαστήριο συνεχίζει να αναβάλλει την υπόθεση κι οι οικογένειες, που θρηνούν, είναι θυμωμένες με τον Ερντογάν, όχι με τον δικαστή.

Στη Σόμα χάθηκαν 301 ζωές λόγω αδιαφορίας, ανευθυνότητας και αμέλειας, στο Χεντέκ χάθηκαν δεκάδες ζωές όταν εξερράγη ένα εργοστάσιο πυροτεχνημάτων.
Οι γιατροί, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, οι μηχανικοί, οι αρχιτέκτονες θέλουν να φύγουν για το εξωτερικό.

Χιλιάδες δέντρα κόπηκαν στη Μούγλα στην περιοχή Ακμπελέν. Οργανώθηκαν διαμαρτυρίες επί μήνες, άνθρωποι δέθηκαν σε αιωνόβια δέντρα, γιαγιάδες χωριών ξυλοκοπήθηκαν από τη χωροφυλακή και ο κόσμος αντέδρασε. Ο Ερντογάν, ο οποίος σιωπούσε όσο συνέβαιναν όλα αυτά, ανακοίνωσε 3-5 ημέρες πριν από τις εκλογές, όταν ο υποψήφιος του AKP στη Μούγλα είπε "δεν θα κερδίσουμε", ακύρωσε την απόφαση της "ανώτατης δικαιοσύνης" που έκρινε ότι τα δέντρα πρέπει να κοπούν για να γίνει ορυχείο.

Σε καθεστώς ‘ενός ανδρός αρχή’, όπως επικρατεί την τελευταία 20ετία στην Τουρκία, ο κόσμος κοιτάζει κατευθείαν προς τον Ερντογάν και όχι προς την τοπική αυτοδιοίκηση. Ένα πρόσωπο που είναι και πρόεδρος χώρας, και πρόεδρος κόμματος, και δικαστής, και εισαγγελέας, και φύλακας, και δικηγόρος, και οικονομολόγος, και ανώτατο εκλογικό συμβούλιο, και επαρχιακό εκλογικό συμβούλιο, και υπουργός εσωτερικών, και που μιλάει για τα πάντα, είναι φυσικό να συγκεντρώνει και το βάρος αυτής της εκλογικής ήττας.

Η κάλπη το 2024 στην Τουρκία ανέδειξε την ανάγκη για διαφάνεια, δικαιοσύνη και ανταπόκριση στις ανάγκες του πληθυσμού. Η οργή του τουρκικού λαού ήταν ένα σαφές μήνυμα προς την κυβέρνηση για την ανάγκη αλλαγής και βελτίωσης της πολιτικής διακυβέρνησης και η ψήφος αυτή αποτελεί ίσως το εναρκτήριο λάκτισμα για τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού τοπίου.

Στη σκιά της απροσδόκητης ήττας στις δημοτικές εκλογές, η κυβέρνηση του Ερντογάν διάγει τώρα μια φάση αυτοκριτικής και αναζήτησης νέων δρόμων για ανάκαμψη. Η απώλεια στήριξης σε κρίσιμες περιοχές έχει οδηγήσει σε μια περίοδο αναστοχασμού, ωστόσο η εμφανής πολιτική κόπωση του Τούρκου προέδρου Ερντογάν προκαλεί αβεβαιότητα για το κατά πόσον θα αποτελέσει τον καταλύτη για την αναζωογόνηση και την ανανέωση της κυβερνητικής πολιτικής προς ένα πλαίσιο με έμφαση στην κοινωνική ευημερία.