Έπιασε πάτο ή υπάρχει και πιο κάτω;

Δύο γκολ δώρο. Χαμένες ευκαιρίες που δεν χάνονται. Mία από τα ίδια; Αυτή ήταν όμως η απλουστευμένη ανάλυση των προηγούμενων αγώνων. Απέναντι στον Ερμή, αντί αποσπασματικά, βγήκαν όλες οι αδυναμίες μαζεμένες. Νευρικότητα αντί αποφασιστικότητας από το 1ο λεπτό. Έλλειψη συγκέντρωσης και σοβαρότητας.

Αναιμικό, αναποτελεσματικό πρέσινγκ ωσάν και δεν υπάρχει μοτίβο, αδυναμία στα κλεψίματα. Στις πλείστες περιπτώσεις οι πράσινοι ήταν (και σήμερα) δεύτεροι στη μπάλα. Κυκλοφορία χωρίς ταχύτητα και εξυπνάδα. Απούσα η κίνηση χωρίς τη μπάλα.

Πολλές σέντρες, υπερβολή στις μακρινές μπαλιές (αφού με το που δέχτηκε πίεση ψηλά κόπηκε στα δύο). Η οικτρή πορεία συνεχίζεται με το ένα χαστούκι μετά το άλλο. Από τους νεοφώτιστους και την μέχρι σήμερα ουραγό.

Οι παίκτες στην πλειοψηφία τους είναι το λιγότερο απαράδεχτοι. Την ίδια ώρα ο Πάμπος Χριστοδούλου έχει φυσικά σοβαρότατες ευθύνες για την εικόνα. Είναι αδύνατο να μείνει πλέον στο απυρόβλητο της κριτικής. Οφείλει να βρει λύσεις και να κάνει πράξη τις καλοκαιρινές και εβδομαδιαίες υποσχέσεις του προς τον κόσμο. Έρχονται ντέρμπι που μπορούν από τη μία να φέρουν εκτόνωση αλλά από την άλλη να κάνουν τα κακά χείριστα.