Δεν είμαι η τέλεια μαμά και το ευχαριστιέμαι

Θέλω εδώ και καιρό να μιλήσω σε άλλες μαμάδες, θέλω να σας πω πώς νιώθω.

Υπάρχουν στιγμές που η μέρα μοιάζει ατέλειωτη. Υπάρχουν μέρες που δεν προλαβαίνω να φτιάξω να φάω κάτι ωραίο και υγιεινό για μένα γιατί απλά δεν προλαβαίνω.

Και ναι, μπορεί να φωνάξω, να ξεσπάσω, να μην αντέξω τον ρόλο της μαμάς της χαμογελαστής, της υπομονετικής και να θέλω να κλάψω αλλά και πάλι δεν έχω χρόνο. Από τότε που έγινα μαμά είδα πως δεν έχω χρόνο να περάσω την «καταθλιψάρα» μου και να σκεπαστώ κάτω από το πάπλωμα και να κοιμάμαι όπως έκανα… και μετά λέω «ευτυχώς θεέ μου που δεν προλαβαίνω να το ζήσω

Και μετά πρέπει να μαγειρέψω, να τακτοποιήσω, να παίξω, θέλω να παίξω, το ευχαριστιέμαι αλλά έχω και τόσα άλλα στο μυαλό μου… και έρχεται η μέρα που ο γιος μου ζητάει να πάω να βρω τον χαρταετό που δεν πετάξαμε, γιατί φέτος η καθαρά Δευτέρα ήταν μες στη βροχή… και βλέπεις.. του έμεινε το απωθημένο του χαρταετού και δεν θέλω να του χαλάσω το χατίρι…

Και δεν είμαι πάντα ζεν. Και με πιάνει πονοκέφαλος αλλά δεν προλαβαίνω να τον νιώσω γιατί κάποιος φωνάζει μαμά… και για μένα είναι σημαντικό αυτό το μαμά γιατί ο πονοκέφαλος θα περάσει αλλά και οι στιγμές θα περάσουν και θέλω να είμαι εκεί, να τις ζω, γιατί ναι, φεύγουν τόσο γρήγορα..

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο www.kidsgo.com.cy