Χρυσή η Άννα Κορακάκη!

Περήφανος ο απανταχού Ελληνισμός γι' αυτήν τη φοβερή αθλήτρια.
Η Άννα Κορακάκη δεν αρκέστηκε στο χάλκινο στα 10 μέτρα αερόβολο. Χθες βράδυ, ολοκλήρωσε τη ΜΥΘΙΚΗ εμφάνισή της στο Ρίο!

Η 20χρονη πρωταθλήτρια επικράτησε στην παράταση της Γερμανίδας Μόνικα Καρς με 8-6 και κρέμασε γύρω από το λαιμό της το χρυσό μετάλλιο στα 25 μέτρα με πιστόλι. Μια συγκλονιστική, μια ασύλληπτη επιτυχία για τη «μικρή», που έδειξε πως δεν έχει ταβάνι και ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου!

Η σπουδαία Κορακάκη έστειλε όλο τον ελληνικό λαό στα… ουράνια και ο εθνικός ύμνος ακούστηκε

για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Η «μικρή» σκοπεύτρια μπήκε «τσαμπουκαλεμένη» στον μεγάλο τελικό (έχοντας φόρα από τους προηγούμενους γύρους όπου ήταν συγκλονιστική). Και προηγήθηκε 6-0. Κάπου εκεί άρχισε να την κυριεύει το άγχος μπροστά στην εκπλήρωση του ονείρου της. Η 34χρονη αντίπαλός της βρήκε τον τρόπο να ισοφαρίσει και να στείλει το παιχνίδι στον «ξαφνικό θάνατο». Εκεί όμως δεν μπορούσε να χαθεί το χρυσό. Και τελικά τα κατάφερε, πανηγυρίζοντας σαν μικρό παιδί, παρέα με τους Έλληνες που είχε στο πλευρό της.
Μπράβο, Άννα, πάντα τέτοια!

«Δεν βρίσκω λόγια»
Χαρούμενη, συγκινημένη και περήφανη η Άννα Κορακάκη, λίγη ώρα μετά την τεράστια επιτυχία της προχώρησε στις πρώτες τις δηλώσεις και προσπάθησε να περιγράψει τα συναισθήματά της.

Αναλυτικά όσα είπε:
Για τα συναισθήματά της: «Δεν μπορώ να το περιγράψω. Δεν βρίσκω λόγια. Ελπίζω τα δύο μετάλλια που κατέκτησα να γίνουν το έναυσμα να μπουν στα σκοπευτήρια κι άλλα παιδιά και να βγουν κι άλλοι σκοπευτές».

Για τον τελικό: «Όλος ο τελικός ήταν σαν ρώσικη ρουλέτα, ακόμα και τα προκριματικά. Εκεί τα κατάφερα και απελευθερώθηκα ψυχολογικά. Ό,τι κι αν έκανα μετά είχα ένα μετάλλιο. Προσπάθησα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα και τα κατάφερα».

Για τα δάκρυά της: «Συγκρατήθηκα να μην κλάψω, αλλά δεν μπορούσα να το ελέγξω. Σκεφτόμουν τις δυσκολίες που περάσαμε με τον πατέρα μου για να φτάσουμε σε αυτό το μετάλλιο».