ΑΠΟΕΛ: Τις πταίει για το «νοσοκομείον ο… Αρχάγγελος»;

Η επιδημία τραυματισμών που έχει πλήξει τον ΑΠΟΕΛ την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο οφείλει να αντιμετωπιστεί ως κάτι πολύ παραπάνω από πηγή προβληματισμού -ως αφορμή για εξαντλητική ανάλυση της κατάστασης και άμεση λήψη αποφάσεων.Το πρόσφατο χτύπημα του Αλεξάνδρου και η καινούργια (πολύ πιο ανησυχητική) διάγνωση για το πρόβλημα του Βινίσιους έγιναν οι πιο πρόσφατοι κρίκοι στη μακρά αλυσίδα των τραυματισμών, οι οποίοι έχουν εξελιχθεί σε ανήκεστο πληγή για τους «γαλαζοκίτρινους».Προϊόντος του χρόνου είναι απείρως πιο εύκολο να κατονομάσει και να καταδείξει κάποιος τους παίκτες που μέχρι τώρα έχουν βγάλει τη σεζόν χωρίς προβλήματα (μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού) παρά αυτούς που έχουν απουσιάσει -για μικρό ή μεγάλο διάστημα, λίγες ή πολλές φορές- ένεκα τραυματισμών.Ο πρώην γυμναστής των πρωταθλητών και η -μέχρι πρότινος θεωρούμενη ως έχουσα το μαγικό άγγιγμα- Μαριάνα Κοβάσεβιτς προφανώς δεν στερούνται ευθυνών, ωστόσο η έκταση (σε αριθμό τραυματισμών και σε χρόνο) του φαινομένου επιτρέπουν τη βάσιμη υπόθεση πως οι πηγές του κακού δεν εξαντλούνται σε αυτά τα δύο άτομα.Η υπόθεση χρήζει κατεπείγουσας εξέτασης των αιτιών και διεξοδικής ανάλυσης του τρόπου αντιμετώπισης του κακού. Εφ’ όσον αποδειχθεί ότι οι ρίζες του προβλήματος ευρίσκονται στη θερινή προετοιμασία, τότε μεσοπρόθεσμα είναι μάλλον ουτοπικό να αναμένονται θαύματα. Τα περιθώρια βελτίωσης της φυσικής κατάστασης και των αντοχών μεσούσης της περιόδου είναι μικρά και η άκρως προσεκτική διαχείριση του ρόστερ συχνά είναι η μόνη ενδεδειγμένη λύση.Για τον ΑΠΟΕΛ, ωστόσο, που έχει ως αδιαπραγμάτευτο στόχο την κατάκτηση του νταμπλ, ακόμη κι αυτή η λύση απέχει από το να χαρακτηριστεί ικανοποιητική, αφού θα τον υποχρεώσει να κινείται πιο χαμηλά από τις ύψιστες στροφές, υπό τον κίνδυνο νέων τραυματισμών.