«Άνοιξαν την επιστολή για την καρέκλα τη μέρα που απεβίωσε ο μικρός Νεκτάριος»

Για την κατάσταση που επικρατεί στο Παιδοογκολογικό Τμήμα του Μακάρειου και τον Γολγοθά που περνούν τα παιδιά με καρκίνο μίλησε στο Πρωτοσέλιδο ο προπονητής και πρώην καρκινοπαθής,  Λούκας Κουρούσιης.

Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι «σίγουρα η απώλεια του Νεκτάριου για την οικογένεια είναι μεγάλη, απλώς δεν είναι μόνο ο Νεκτάριος, είναι περιστατικά αμέτρητα και υπάρχουν πολλά προβλήματα».

Συνέχισε αναφέροντας ότι «ο μικρός Νεκτάριος αιτήθηκε μια καρέκλα πριν δέκα μήνες. Λόγω της κατάστασής του χρειαζόταν μια ειδική καρέκλα για να μπορεί να μεταφέρεται

και να τρώει. Η απάντηση για την καρέκλα ήρθε μετά από δέκα μήνες και οι γονείς έλαβαν την απαντητική επιστολή την ημέρα του θανάτου του.  Φανταστείτε τον οδυρμό και τον πόνο της οικογένειας την Κυριακή όταν το παιδί τους απεβίωσε να ανοίξουν την επιστολή και να γράφει ότι τελικά η καρέκλα θα έρθει».

Εξήγησε ότι αυτά τα μωρά που παλεύουν με τον χρόνο, τις περισσότερες φορές η απάντησε έρχεται μετά που «φεύγουν».

Αναφέρθηκε σε μια ακόμα περίπτωση, η οποία αφορά 13χρονη που νοσεί και αιτήθηκε ασανσέρ για να ανεβαίνει στο δωμάτιο στο σπίτι της. «Το κόστος για το ασανσέρ είναι 7.500 ευρώ και ένα χρόνο μετά ακόμα περιμένει απάντηση. Ευτυχώς, με τη βοήθεια της μητέρας και του Συνδέσμου Μικροί Ήρωες, από εισφορές αποκτήθηκε το ασανσέρ. Προέρχεται από μια μονογονεϊκή οικογένεια, η μητέρα αιτήθηκε ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα πριν από 1,5 χρόνο, επειδή δεν μπορεί να δουλεύει λόγω της κατάστασης του παιδιού, και ακόμα περιμένει απάντηση».

Εξομολογήθηκε ότι «το 1996 που είχε νοσήσει τα πράγματα ήταν καλύτερα. Καταρχάς δεν υπάρχει παιδοογκολόγος στην Κύπρο. Υπάρχουν οι γιατροί εκεί που δίνουν τα πάντα αλλά δεν υπάρχει εξειδικευμένος παιδοογκολόγος στην Κύπρο. Μηχανήματα για παιδοογκολογία δεν υπάρχουν. Το 90% των νέων περιστατικών αναγκάζονται να φεύγουν στο εξωτερικό. Φανταστείτε μια οικογένεια να φεύγει η μητέρα με το ένα παιδί να πηγαίνει Γερμανία, να μένει ο σύζυγος με τα άλλα παιδιά στην Κύπρο, να σταματούν τις δουλειές τους, να πηγαίνουν σε μια χώρα χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα, να έχουν την έγνοια του παιδιού αλλά και το κόστος διαβίωσης σε αυτές τις χώρες».   

«Ο Νεκτάριος ήταν ένα παιδάκι 5 χρονών. Όταν σε ένα παιδάκι δεν μπορούμε να προσφέρουμε ένα επίπεδο ζωής σε αυτή την ασθένεια, εάν δεν μπορούν, να μείνουν σπίτι τους. Μιλούμε για παιδιά πέντε χρονών που καλούνται να παλέψουν για τη ζωή τους. Βλέπουμε μεγάλους, 40-50 χρονών να παλεύουν με τον καρκίνο και διαλύονται, όχι ένα παιδάκι 5, 8, 10 χρονών», συμπλήρωσε.  

Δείτε το βίντεο:

Διαβάστε επίσης: 

Το αντίο σε έναν ήρωα-«Καλό ταξίδι μικρέ μας Νεκτάριε θα σ’ αγαπάμε παντοτινά»

Σήμερα το τελευταίο αντίο στον μικρό Νεκτάριο - «Καλό ταξίδι στο φως...»