Αιμιλιανίδης για πρώην γήπεδο Τσετίνκαγια: «Πολιτικό και όχι νομικό ζήτημα»

Το θέμα της παραχώρησης του πρώην γηπέδου της Τσετίνκαγια στο κατοχικό καθεστώς από την ΟΥΝΦΙΚΥΠ χωρίς την έγκριση της Κυπριακής Δημοκρατίας σχολίασε στις Τομές στα Γεγονότα ο καθηγητής Νομικής, Αχιλλέας Αιμιλιανίδης.

Συγκεκριμένα, εξήγησε ότι «η νεκρά ζώνη έγινε το 1964 και υπέστη διάφορα στάδια αλλαγών. Η μέχρι σήμερα, πρακτική είναι ότι δεν έχει γίνει ποτέ συμφωνία μεταξύ των πλευρών ως προς το καθεστώς της νεκράς ζώνης. Όπως ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας περιγράφει την κατάσταση, έχουμε μια άτυπη συμφωνία μεταξύ των πλευρών, δηλαδή μεταξύ της Τουρκίας

και της ΚΔ, για να υπάρξει μια κατάπαυση πυρός, γι' αυτό έχουμε την νεκρά ζώνη, η οποία αποτελεί μεν βεβαίως τμήμα της ΚΔ αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι γιατί τμήμα της ΚΔ αποτελούν και τα κατεχόμενα, αλλά εκεί δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο η ΚΔ. Με τον ίδιο τρόπο δεν ασκεί έλεγχο η Δημοκρατία στη νεκρά ζώνη. Αυτός που ασκεί έλεγχο εκεί είναι η ΟΥΝΦΙΚΥΠ, η οποία ήρθε με απόφαση των Ηνωμένων Εθνών, πρώτα με το ψήφισμα 186  μετά τα γεγονότα του 1964 και μετά αναθεωρημένα το 1974  με διαφορετικούς όρους εντολής, η οποία έχει δύο όρους εντολής».

Διαβάστε επίσης: Αναπάντητα ερωτήματα αφήνει η ΟΥΝΦΙΚΥΠ, για το γήπεδο στη νεκρή ζώνη

Συνεχίζει αναφέροντας ότι ο πρώτος είναι «να συμβάλει στο να παραμένει ίδιο το στάτους κβο, δηλαδή να μην υπάρξει αλλαγή του στρατιωτικού καθεστώτος και να παραμείνει η ανακωχή των δύο πλευρών».  Ο δεύτερος είναι «να ευνοήσει την οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη και ανταλλαγή στη νεκρά ζώνη με τρόπο που θα είναι συμβατός».

Ο νομικός τόνισε ότι «η θεωρία ως προς αυτόν πάντοτε ήταν ότι αυτά τα ζητήματα η  ΟΥΝΦΙΚΥΠ θεωρεί ότι βρίσκονται στην αποκλειστική διακριτική της ευχέρεια. Ουδέποτε θεώρησε ή δέχθηκε ότι υπόκειται ως προς την άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας στην έγκριση οποιασδήποτε από τις δύο πλευρές».

Πρόσθεσε ότι «τα ψηφίσματα έχουν καθιερώσει όρους εντολής της ΟΥΝΦΙΚΥΠ που αφορούν στη διατήρηση της εκεχειρίας και την αναζήτηση της ειρηνικής επίλυσης στο νησί αλλά δεν έχουν σε καμιά περίπτωση είτε καθορίσει το καθεστώς της νεκράς ζώνης είτε καθορίσει ποια είναι η εντολή της ΟΥΝΦΙΚΥΠ σε σχέση με τα νεκρά ζώνη. Κατά συνέπεια, η εντολή της ΟΥΝΦΙΚΥΠ σε ό,τι αφορά την νεκρά ζώνη, σε ότι αφορά στον πρωταρχικό στόχο της διατήρησης της εκεχειρίας ήταν κάτι που δεν επήλθε αυτόματα, άμεσα, ρητά από τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών αλλά από τον εκατέρωθεν ανοχή των παρατάξεων».

«Η επίκληση των ψηφισμάτων από την ΚΔ έχει κάποια όρια, διότι πουθενά δεν γίνεται αναφορά που να καθορίζει τις εξουσίες της ΟΥΝΦΙΚΥΠ για τη νεκρά ζώνη. Το ζήτημα είναι πολιτικό και όχι νομικό. Οι παρεμβάσεις της ΚΔ έχουν πολιτικό περιεχόμενο και πολιτικά/διπλωματικά γίνονται, με στόχο να πεις ότι διπλωματικά η θέση σου είναι ορθή, κατέληξε ο νομικός.   

Διαβάστε επίσης: Τα «μασάει» η ΟΥΝΦΙΚΥΠ για τη χρήση του γηπέδου της Τσετίνκαγια