Αδίκησε (μετά από καιρό) τον εαυτό της

Στα προηγούμενα ντέρμπι, των πλέι-οφ η Ομόνοια πήρε ουσιαστικά όσα έδωσε. Είτε έχασε, είτε κέρδισε, είτε έφερε ισοπαλία. Σήμερα μετά από καιρό, σε αγώνα υψηλού επιπέδου αδίκησε τον εαυτό. Πάει καιρός, η αμέσως προηγούμενη ήταν στο 2ο γύρο στην ήττα από τον Απόλλωνα. Είχαν αρκετά κοινά σημεία οι δύο αγώνες.

Η Ομόνοια βρέθηκε πίσω στο σκορ, ανέβηκε, ισοφάρισε (νωρίς σήμερα), είχε το πάνω χέρι στο μεγάλο διάστημα της επανάληψης και τελικά έχασε με ένα «τζάμπα» γκολ.

Με βάση την εικόνα του αγώνα, δικαιούτο τουλάχιστον την ισοπαλία. Κανένας φυσικά δε μπορεί να σταθεί σήμερα στο λάθος του Κατελάρη (και σε 2ο χρόνο στον Παναγή). Αυτή είναι ατυχία και όχι κακή αντίδραση (όπως στο 1ο τέρμα). Ο νεαρός είχε εξαιρετικές ενέργειες σε πολλές περιπτώσεις και δείχνει ξεκάθαρα πως είναι επιτυχής η ενέργεια της Ομόνοιας να επενδύσει πάνω του. Το γεγονός ότι καταχειροκροτήθηκε μπαίνοντας στη φυσούνα λέει πολλά.

Δυστυχώς οι καλές εμφανίσεις, με βάση πάντα τις δυνατότητες αυτής της ομάδας, ξεχνιούνται γρήγορα. Μένει άλλη μία ήττα, άλλος ένας αγώνας που δεν κράτησε μηδέν παθητικό. Κυρίως, ακόμη και αν η διαφορά από τη 2η θέση δεν ανοίξει αύριο, η ήττα είναι πισωγύρισμα. Η πιθανότητα της 4ης θέσης (και ίσως της Ευρώπης), υπάρχει, αλλά τα πράγματα δεν είναι εύκολα με βάση το πρόγραμμα. Τρεις εξόδοι και ένα ντέρμπι της Λευκωσίας/. Ήδη ο καθένας θα πρέπει να είναι πιο έτοιμος για προγραμματισμό και μπάτζετ χωρίς υποχρεώσεις στα τέλη Ιουνίου. Ένας προγραμματισμός που πρέπει να δημιουργήσει μία πολύ ανταγωνιστική ομάδα.