«Τον απέλυσε ο Καραμανλής - Του στέρησε την ιθαγένεια η χούντα…»

Τίτλοι τιμής για τον Βάσο Μαθιόπουλο που «εφυγε» - ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ

Του Δημήτρη Ι.Τσαλαπάτη

Αποχαιρετούμε σήμερα έναν από τους σημαντικότερους δημοσιογράφους , της «παλιάς φρουράς» για το λειτούργημα της ενημέρωσης, που έγραψε ιστορία στην δημοσιογραφία και υπηρέτησε με σθένος την Αλήθεια και την Δημοκρατία.
Δημοσιογράφος πρώτης γραμμής αλλά και υψηλού διαμετρήματος σε όλα τα επίπεδα, άφησε ανεξίτηλο το ίχνος του σε όλη την μεταπολεμική ιστορία της πατρίδας μας.
Ευπατρίδης της δημοσιογραφίας,ιστορικός, βαθειά δημοκρατικός με παιδεία και ήθος, γνώστης των ευρωπαϊκών πραγμάτων, όσο λίγοι άνθρωποι της γενιάς του. Ο Βάσος Μαθιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Εργάστηκε στις εφημερίδες «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» των Αθηνών, «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» της Θεσσαλονίκης, ανταποκριτής στη Βόννη και στη συνέχεια πολιτικός αναλυτής, αρθρογράφος για «ΤΟ ΒΗΜΑ» και «ΤΑ ΝΕΑ» αλλά και ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας ο Βάσος Μαθιόπουλος διεγράφη από την ΕΣΗΕΑ στις 12/7/1967 για την αντιστασιακή του δράση και επανεγγραφή αμέσως μετά την μεταπολίτευση στις 26/7/1974.
Αλλά και το 1963 με έγγραφο του τότε Διευθυντή του ΑΠΕ απελύθη διότι- σύμφωνα με το σκεπτικό της απόλυσής του- « όφειλε να διαβιβάζει προς το ΑΠΕ «αυστηρώς αντικειμενικές και αμερόληπτες ειδήσεις και όχι δημοσιογραφικά σχόλια κομματικής μορφής»
Στη διάρκεια της δικτατορίας διετέλεσε πολιτικός σχολιαστής της Ντόιτσε Βέλε, ενώ παράλληλα ανέπτυξε και έντονη αντιστασιακή δράση. Συνεργάστηκε με γερμανικές και ελβετικές εφημερίδες, καθώς και ραδιοφωνικά συγκροτήματα, ως ανταποκριτής στη Δυτική Ευρώπη
«Η χούντα των συνταγματαρχών,όπως υπογραμμίζει και στη δήλωση του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, βρήκε στο πρόσωπο του Βάσου Μαθιόπουλου τον άφοβο και ακαταπόνητο αντίπαλό της. Τα σχόλιά του από τη Ντόιτσε Βέλλε ήταν εγερτήρια μηνύματα αντίστασης.»

Μήνυμα που άλλωστε μας εκφράζει όλους επειδή ‘οσοι τα ζήσαμε αυτά πρέπει να τα θυμόμαστε και βεβαίως οι νεότεροι να τα γνωρίζουν.
Εξάλλου και η προσωπική του φιλική σχέση, με τον Willy Brandt καθώς και τα άλλα ηγετικά στελέχη του SPD, επηρέαζαν την τότε γερμανική κυβέρνηση εναντίον της χούντας.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ανέλαβε καθήκοντα Γενικού Διευθυντή της ΕΡΤ-1, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην ανάδειξη του ρόλου της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό στη σημερινή κρίση τα ενημέρωσης.
Όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να συνεργαστούν μαζί του θα τους μείνει αξέχαστη η αισιοδοξία και η θετική στάση με την οποία αντιμετώπιζε τα προβλήματα, στάση την οποία ποτέ δεν εγκατέλειψε. Η απαράμιλλη ευγένειά του, οι καλοί του τρόποι, καθώς και η ελπίδα, την οποία ενέπνεε στους άλλους τον έκαναν αποδεκτό από όλους τους συναδέλφους του.
Προσωπικά είχα την είχα την τύχη να συνεργασθώ μαζί του για χρόνια στα ΝΕΑ και να συμμετάσχω μαζί του σε δύο σημαντικές αποστολές στη Βόνη και στο Στρασβούργο στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Επίσης, ως πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ συμμετείχα μαζί του στην Επιτροπή Απονομής του δημοσιογραφικού βραβείου Ελένης Βλάχου.
Και ήταν ιδιαίτερη τιμή για μένα που με συμπεριλάμβανε στους φίλους του.
Στη συγγραφική του δράση ανήκουν βιβλία με ιστορικά ντοκουμέντα και αποκαλύψεις που καθηλώνουν και αποτελούν παρακαταθήκη που όλοι οφείλουν να γνωρίζουν. Επειδή ακριβώς οφείλουν να σκέπτονται.
«Εικόνες της Κατοχής», «Η Ελληνική Αντίσταση 1941-44 και οι σύμμαχοι», που εκδόθηκε δύο φορές στα 1977 και στα 1980, «Ο πόλεμος που ρήμαξε την Ευρώπη» (Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος) και βέβαια «Εδώ Ντόιτσε Βέλε».
Ακόμη έχουν εκδοθεί στα γερμανικά δύο εργασίες του με άλλο αντικείμενο από τα ελληνικά βιβλία, στα γαλλικά μια άλλη και στα ιταλικά επίσης μια ακόμη εργασία του.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται βαθύτατα τη σύζυγο, την κόρη του και τους οικείους του και αποχαιρετά τον μαχητή της δημοσιογραφίας και της Δημοκρατίας, που σε όλη του τη ζωή διακρίθηκε για τους πολιτικούς και κοινωνικούς του αγώνες και υπηρέτησε τη δημοσιογραφία με ευθύνη, ήθος και αποφασιστικότητα.
Φίλε Βάσο, Καλό σου ταξίδι….