Πενιχρά τα αποτελέσματα από την Κίνα

Γράφει ο Χρήστος Η. Χαλαζιάς

«Να μιλάς λίγο. Οι λέξεις είναι όπως
τα πολύτιμα μαργαριτάρια: η αξία τους αυξάνεται με τη σπανιότητα τους».
Κινέζικη παροιμία

Ολοκλήρωσε το ταξίδι του ο κ. Σαμαράς στην Κίνα. Και τώρα ίσως να πρέπει να γίνει ένας μικρός απολογισμός του πολυδιαφημισμένου ταξιδιού.
Δεν θα σταθώ στις κυβερνητικές ανακοινώσεις και στις υποσχέσεις ότι πλέον η χώρα μπαίνει στον αεροδιάδρομο της απογείωσης για την ανάπτυξη όπως και με το ταξίδι στο Κατάρ.
Τελικά τι μας φέρνει ο κ. Σαμαράς; Πέρα από υποσχέσεις που για να υλοποιηθούν θα πρέπει η χώρα να μετατραπεί σε μια απέραντη έρημο από κοντέινερ και οι πολίτες σε κινέζους εργάτες των 100 ευρώ τον μήνα.
Η Κίνα αυτό που θέλει στην ουσία είναι να εκμεταλλευτεί την γεωπολιτική θέση της χώρας μας "αγοράζοντας" λιμάνια, αεροδρόμια και ό,τι άλλο μεταφορικό μέσο υπάρχει και εξυπηρετεί τα συμφέροντα της για την προώθηση της παραγωγής της στην Ευρώπη και κυρίως στην Αφρική, με το λιγότερο κόστος.
Ο κ. Σαμαράς δεν διδάχτηκε από τα αποτελέσματα των προηγούμενων Πρωθυπουργών μας, που την επισκέφθηκαν διαχρονικά (από το Νίκο Μακαρέζο μέχρι τον Κώστα Καραμανλή) την Κίνα.
Μέχρι τώρα το μόνο που έχει επιτευχθεί είναι να αναπτυχθεί μια μικρή σε ποσότητα εξαγωγή λαδιού, κρασιού και διαφόρων άλλων προϊόντων(κι αυτά ελάχιστα εως...δειγματοληπτικά).
Η Κίνα ως η μεγαλύτερη σήμερα εξαγωγική χώρα αυτό που ουσιαστικά θέλει είναι να εκμεταλλευτεί την γεωγραφική θέση της χώρας μας για ναι εξάγει τα προϊόντα της, στης Ευρώπη και την Αφρική, χωρίς να κάνει μόνιμες επενδύσεις ή να μεταφέρει κάποια βιομηχανική μονάδα έστω και συναρμολόγησης. Μια τέτοια μονάδα σίγουρα θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας και θα άνοιγε έναν ευρύτερο κύκλο εργασιών δίνοντας μια έστω και μικρή ανάσα στην αγορά.
Ας πάρουμε δυο παραδείγματα που μπορούν να ελεγχθούν: το πρώτο είναι τα λιμάνια, αυτό που θέλουν οι Κινέζοι - για να γίνεται μόνο αποθήκευση των εμπορευμάτων έως τον οριστικό τους προορισμό. Μέχρι εκεί κουβέντα για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ή άλλου είδους επενδύσεις. Απλά για να χρυσώσουν το χάπι μαζί με τη HP μας είπαν ότι θα εκπαιδεύονται κάποιοι νέοι γενικά και αόριστα.
Τρία χρόνια από την υπογραφή συνεργασίας από την «Cosco» δεν είδαμε τίποτα άλλο πέρα από τα εγκαίνια της ειδικής σιδηροδρομικής γραμμής Πειραιά – Θριάσιο που δεν έχει μεταφέρει ακόμη τίποτα μέχρι σήμερα. Δεύτερον σ’ ό,τι αφορά τη ναυτιλία, οι εφοπλιστές μας υπέγραψαν για να χτιστούν στα Κινεζικά ναυπηγεία πλοία τους, τη στιγμή που στη χώρας μας στα τρία ναυπηγεία δεν πέφτει σφυριά και χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται στο ταμείο της ανεργίας.
Τέλος όσο αφορά τον Τουρισμό παρέλειψε η υπουργός να μας ενημερώσει ότι στην πλειοψηφία τους – και λόγο πολιτικής – μετακινούνται μετά από ειδική άδεια της κυβέρνησης και υπάρχει ειδικό δίκτυο αποστολών, από την Κίνα και ειδικό δίκτυο από κινέζους στη χώρας μας, όπου τους ξεναγούν χωρίς τη βοήθεια του Ελληνικού παράγοντα.
Ο επικεφαλής της Ελληνικής κυβέρνησης μίλησε στην Κινέζική Ακαδημία Επιστημών αλλά καλό είναι να θυμηθεί την άποψη του καθηγητή της σχολής Fung Ning: «Η δυτική δημοκρατία είναι σαν να πηγαίνει στο εστιατόριο και να διαλέγει μεταξύ , γάλλου, ιταλού, ή γερμανού μάγειρα που αποφασίζει από το τι θα αποτελείται το μενού. Στην Κινέζικη δημοκρατία έχουμε πάντα τον ίδιο μάγειρα – το Κομμουνιστικό κόμμα – αλλά συνεχώς διευρύνουμε τις επιλογές μας σχετικά με το τι πιάτο θα σας σερβίρει».
Εν ολίγοις τα αποτελέσματα από την Κίνα είναι πενιχρά μέχρι απελπιστικά, εκτός και δεχθεί η τριαδική κυβέρνηση να μετατραπεί η χώρα σε απέραντο αποθηκευτικό χώρο και οι Έλληνες να εγκαταλείψουν τη χώρα.