Λίγη προσοχή δεν βλάπτει...

Αγαπητέ, Σκεφτόμουν εδώ και λίγες ημέρες να σου στείλω τις απόψεις μου για ορισμένα επιμέρους θέματα που σχετίζονται με την άγρια κακοποίηση 15χρονης στην Πάρο, αλλά το άφηνα, θεωρώντας ότι άλλοι, θα μπορούσαν να το κάνουν καλύτερα. Σήμερα, όμως, ακούγοντας τον δημοσιογράφο Γιώργο Κακούση στο ραδιοφωνικό σταθμό ΒΗΜΑ FM να αποφαίνεται, τρεις φορές, για την τιμωρία που πρέπει να επιβληθεί στον φερόμενο ως δράστη (και λέω φερόμενο διότι δεν υπάρχει καμία δικαστική απόφαση) θεώρησα ότι πρέπει να καταθέσω και τη δική μου ταπεινή άποψη. Ο κ. Κακούσης, θεωρώντας ότι οπωσδήποτε ο νεαρός Πακιστανός θα φυλακιστεί, προέτρεψε (επαναλαμβάνω, τρεις φορές) τους συγκρατούμενούς του, της όποιας φυλακής, να του επιβάλουν την ποινή του βιασμού, κατά το γνωστό «οδόντα αντί οδόντος». Διότι, όπως είπε, είναι θεσμός, προφανώς αποδεκτός από την κοινωνία, στις φυλακές να αντιμετωπίζεται ένας κατηγορούμενος ή ένας καταδικασμένος για βιασμό ανήλικου, με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή με βιασμό του ίδιου από τους συγκρατούμενους.Δεν γνωρίζω σε ποιο δίκαιο περιλαμβάνεται αυτή η ποινή, μάλλον σε κανένα. Αλλά αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η δικαιοσύνη απονέμεται με κάποιου είδους αυτοδικία, στην οποία δικαιούται, αν δεν υποχρεούται, να πάρει μέρος και ένας άνθρωπος, ο οποίος, π.χ., να έχει διαπράξει δέκα φόνους. Και να εξαγνιστεί, ίσως, παίρνοντας μέρος σε έναν, ίσως, ομαδικό βιασμό. Και δεν ξέρω αν οι υποκινητές μιας παρόμοιας πράξης θα ήθελαν να πάρουν μέρος σε αυτή. Μια συντεταγμένη Πολιτεία έχει συγκεκριμένους και θεσμοθετημένους τρόπους να απονέμει δικαιοσύνη. Σε αυτό δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να παρεμβαίνει κανένας άλλος. Ούτε, βεβαίως μπορεί κάποιος να υποδεικνύει ή να προτρέπει κάποιους παραβάτες του ποινικού νόμου να προβούν σε νέες παραβάσεις, γιατί ο βιασμός είναι παράβαση του ποινικού νόμου, ανεξαρτήτως ποιος θα είναι ο βιασθείς. Δεν με ενδιαφέρει αν αυτά γίνονται στις φυλακές με την ανοχή και την κάλυψη, ίσως, των διευθυντών των φυλακών. Κακώς τα ανέχεται όλα αυτά η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη που αποτελεί τμήμα της, η οποία, ενώ γνωρίζει παρόμοια περιστατικά, δεν ασχολείται με αυτά, αφήνοντας την απονομή δικαιοσύνης στα χέρια εγκληματιών, οι οποίοι ίσως και να εξαγνίζονται τιμωρώντας τον βιαστή. Σε άλλη περίπτωση τι θα έπρεπε να γίνει; Γιατί οι φυλακισμένοι δολοφόνοι δεν δολοφονούν τον επόμενο δολοφόνο που προφυλακίζεται ή φυλακίζεται ύστερα από καταδικαστική απόφαση; Φαίνεται πως σε μια υπόθεση βιασμού τα πράγματα αντιμετωπίζονται διαφορετικά. Ειδικά αν πρόκειται για ενεχόμενο σε υπόθεση βιασμού ανηλίκου. Αυτό είναι που «εξαγνίζει» και την πράξη βιασμού του βιαστή. Αλλά, έτσι πρέπει να γίνεται; Κάποιοι εγκληματίες αναλαμβάνουν να αποδώσουν δικαιοσύνη εκεί που δεν μπορεί να το κάνει η συντεταγμένη Πολιτεία, η οποία φέρεται να μη μπορεί να το κάνει, αφήνοντας κενά τα οποία μπορεί να καλύπτουν δράστες του κοινού εγκλήματος και μάλιστα καταδικασμένοι σε πολυετείς φυλακίσεις για το ειδεχθές του εγκλήματός τους; Και όλοι αυτοί όχι μόνο δεν τιμωρούντα