Η Ουάσιγκτον έχει ισχυρότατους λόγους να θέλει την Ελλάδα ισχυρή, σταθερή και κυρίαρχη, όχι εσωτερικά διαλυμένη

Επιτέλους! Κάποιος στην Ελλάδα θυμήθηκε εκείνο που πριν από κάθε τι άλλο θα έπρεπε να έχουν στο μυαλό τους οι Ελληνες πολιτικοί, ειδικά τώρα: ότι υπάρχει και η Ουάσιγκτον. Από τις 2 μέχρι τις 4 Απριλίου, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, θα επισκεφθεί την αμερικανική πρωτεύουσα προσκεκλημένος του ομολόγου του Λίο Πανέτα. Η Ελλάδα, χώρα εξίσου ευρωπαϊκή αλλά και ατλαντική, όχι απλώς έχει πολύ στενούς δεσμούς με τις ΗΠΑ, αλλά, ειδικά αυτή τη στιγμή, έχει και σειρά από σοβαρότατους λόγους να κάνει αυτούς τους δεσμούς ακόμα πιο στενούς και ενεργούς. Κι επιτέλους, στην ελληνική κυβέρνηση, κάποιος πλέον ασχολείται!...

Ειδικά μπροστά σε ενδεχόμενη κρίση με το Ιράν και τη Συρία, η Ουάσιγκτον έχει αυτή την ώρα ισχυρότατους λόγους να θέλει την Ελλάδα ισχυρή, σταθερή και κυρίαρχη, όχι εσωτερικά διαλυμένη. Σε αντίθεση με το Βερολίνο που αδιαφορεί για την εσωτερική σταθερότητα και την εξωτερική ασφάλεια της Ελλάδας – εκτός κι αν είναι να μας πουλήσει υποβρύχια που γέρνουν και άρματα με προβλήματα… –, που συμβάλλει έμπρακτα με τις απαιτήσεις του στη συνεχή απομείωση της αμυνικής ισχύος της χώρας και επιμένει διαρκώς στη συρρίκνωση της εθνικής κυριαρχίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως εννοιολογική κατηγορία. Αντιθέτως, οι Αμερικανοί μας χαρίζουν άρματα και δεν λένε λέξη στο άκουσμα της θωράκισης της Θράκης με την τάφρο του Εβρου, που πολλές φωνές διαμαρτυρίας ξεσήκωσε στο εσωτερικό της Γερμανίας!

Ηδη, ολόκληρη η Ανατολική Μεσόγειος βρίσκεται ήδη σε διαδικασία αναδιάταξης. Από τη Βόρειο Αφρική, όπου οι μεταβολές υπήρξαν ραγδαίες, μέχρι την υπόθεση της Συρίας ή του Ιράν, τα σημάδια μείζονος γεωπολιτικής μεταβολής είναι απόλυτα ξεκάθαρα. Σε αυτό το περιβάλλον, η σημασία της Ελλάδας αυξάνει μέρα με την ημέρα. Πόσο μάλλον όταν η Τουρκία, επίσης μέρα με την ημέρα, διολισθαίνει σε μια αμφιλεγόμενη θέση και καθίσταται όλο και λιγότερο αξιόπιστη σύμμαχος της Δύσης, ενόψει μάλιστα αυτών των ανακατατάξεων.

Την ίδια στιγμή, μέσα από την ενέργεια, στην Κύπρο, ισορροπίες δεκαετιών έχουν πλήρως ανατραπεί, με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ να έχουν εξασφαλίσει, για πρώτη φορά στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, το άτρωτο της χώρας. Η ενέργεια όμως μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει άμεσα κεντρικό ρόλο και στην ελληνική πραγματικότητα. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι το Ισραήλ έχει ήδη ενδιαφερθεί σφόδρα για αντίστοιχες έρευνες στα νότια της Κρήτης: το απόλυτα επιτυχές κυπριακό «μοτίβο» μπορεί άμεσα να αντιγραφεί και στην Ελλάδα.

Η γεωπολιτική σημασία της χώρας μας σήμερα μεγιστοποιείται. Η σταθερότητά της, σε όλα τα επίπεδα, που είναι το κορυφαίο ζητούμενο για την Ελλάδα, είναι πάρα πολύ σημαντική και για τις ΗΠΑ. Ισως γι' αυτό άλλωστε και από τις αρχές του 2010, η Ουάσιγκτον έχει παρέμβει ανοικτά και πιεστικά περισσότερες από τέσσερις φορές στις προσπάθειες για στήριξη της Ελλάδας, ιδίως μέσω του υπουργού Οικονομικών Τϊμοθι Γκάιτνερ.

Λίγο πριν από τη δημιουργία του «Μηχανισμού Στήριξης», οι ΗΠΑ διαδραμάτισαν κεν