«Εμείς θα τα καταφέρουμε είτε το θέλετε, είτε όχι»

Δευτερολογία Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015» στη Βουλή:Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την προηγούμενη Παρασκευή, με σκληρή και συνεχή διαπραγμάτευση, καταλήξαμε με τους Ευρωπαίους εταίρους μας σε ένα πλαίσιο στήριξης της Ελλάδας, που μπορεί να εξασφαλίσει στους πολίτες της χώρας μας δύο πολύτιμα αγαθά, για τα επόμενα χρόνια.Πρώτα απ’ όλα, σταθερότητα, με προστασία από τους άγριους ανέμους των διεθνών αγορών, για να προχωρήσουμε με ηρεμία στις μεγάλες αλλαγές. Και δεύτερον, ανάπτυξη, με νέες θέσεις εργασίας, με την ταχύτερη εκταμίευση και την καλύτερη στόχευση κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να μπορούμε πραγματικά να δώσουμε ώθηση στην αναπτυξιακή μας πορεία.Και έχουμε μπροστά μας ένα γύρο σκληρής διαπραγμάτευσης, που αφορά στην ταχύτερη δυνατή αποσαφήνιση του πλαισίου διαχείρισης της κρίσης χρέους της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, της αναπτυξιακής μας πορείας εδώ και στην Ευρώπη.Αγαπητοί συνάδελφοι, είναι πολύ εύκολο να κάνουμε κριτική και προς το διεθνές οικονομικό σύστημα, και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις πολιτικές της. Και ξέρετε ότι, πρώτοι εμείς, πρώτο το ΠΑΣΟΚ, πρώτος εγώ έχω κάνει αυστηρή, αυστηρότατη κριτική.Κριτική σε μια Ευρώπη, που αδυνατεί να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματά της, όπως παραδείγματος χάρη με τη δημιουργία ευρωομολόγων, που δεν καταλαβαίνει τη δύναμή της, που εγκλωβίζεται σε συντηρητικά αντανακλαστικά.Μια Ευρώπη, όπου αναδύεται ένας νέος εθνικισμός, ένας εύκολος ρατσισμός, που μας κλείνει στην εσωστρέφεια και στο λαϊκισμό. Μια Ευρώπη, που καταγγέλλει την κερδοσκοπία και αδιαφάνεια των παραγώγων, των λεγόμενων «CDS», αλλά ουσιαστικά δεν κάνει βήμα για να σταματήσει τα παράγωγα, από το να ποντάρουν στην αποτυχία της Ελλάδας και άλλων χωρών της περιφέρειας.Μια Ευρώπη, που καταγγέλλει τους οίκους αξιολόγησης, αλλά που τους αφήνει να έχουν λόγο πιο δυνατό από τα Κοινοβούλιά μας, τις δημοκρατίες μας, τους λαούς μας.Μια Ευρώπη, που αντιμετώπισε μια τραπεζική κρίση το 2008, όπως και άλλοι, αλλά δεν κατάφερε να βάλει τάξη ακόμα και σήμερα, με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η πραγματική οικονομία σε τόσες χώρες.Μια Ευρώπη, που μιλά για τη συμμετοχή των τραπεζών στα βάρη, αλλά κοντοστέκεται στην ιδέα να βάλουμε φόρο επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών.Μια Ευρώπη, που αφήνει να οργιάζουν οι φορολογικοί παράδεισοι, να διαφεύγουν χρήματα που ανήκουν στους λαούς μας, πηγαίνοντας σε λογαριασμούς του εξωτερικού, αντί να ξεπληρώνονται τα χρέη μας, αντί να επενδύονται στην ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.Μια Ευρωζώνη, όπου οι ισχυρότεροι θέλησαν την EUROSTAT, την Στατιστική Υπηρεσία της Ένωσης, να μην ελέγχει τους μεγάλους και έτσι δεν έλεγξε και άλλους, όπως την κυβέρνηση Καραμανλή, που τον άφησε να αυθαιρετεί, τον άφησε να κρύβει και να μεγαλώνει ελλείμματα σε βάρος του Ελληνικού λαού. Αν είχε η EUROSTAT τη δυνατότητα να κάνει τη δουλειά της, όπως σήμερα, δεν θα είχαμε την κρίση που δημιούργησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρα