Δώστε τα ονόματα ΟΛΩΝ των αποδεκτών του λογαριασμού 0896 (για αρχή)

Μυστικά κονδύλια εκατομμυρίων ευρώ και δραχμών παλαιότερα εκτιμάται ότι έχουν διατεθεί από τον Κωδικό 0896 των εκάστοτε γενικών γραμματειών Τύπου, Ενημέρωσης και Επικοινωνίας. Πρόκειται για τον λογαριασμό που δημιουργήθηκε πριν από τέσσερις δεκαετίες για τα απόρρητα έξοδα. Σύμφωνα με τη χθεσινή ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Ηλία Μόσιαλου, ο λογαριασμός για τον οποίο ελάχιστοι γνώριζαν πώς ακριβώς αξιοποιούνταν τα χρήματα που διέθετε καταργείται, στο πλαίσιο της πολιτικής για τη μείωση των λειτουργικών δαπανών του Δημοσίου και της διαφάνειας.Ωστόσο, η ιστορία των μυστικών κονδυλίων που διατέθηκαν από τις γραμματείες και τις διευθύνσεις ενημέρωσης για λόγους «εθνικών συμφερόντων», τα οποία σύμφωνα με τις πληροφορίες είχαν να κάνουν με τη χειραγώγηση της πληροφόρησης και άλλες… απόρρητες δράσεις, αρχίζει πολύ πριν από τα χρόνια της δικτατορίας. Το διάταγμα που υπέγραψαν ο Παπαδόπουλος, ο Παττακός, ο Μακαρέζος και άλλα μέλη του χουντικού υπουργικού συμβουλίου νομιμοποιούσε επί της ουσίας μια πρακτική αδιαφάνειας που εφαρμόστηκε από την εποχή Μεταξά και συνεχιζόταν μέχρι τις εκλογές του 2009 οπότε πάγωσαν οι κινήσεις του συγκεκριμένου λογαριασμού όπως είπε ο κ. Μόσιαλος.Ιδιαίτερη εντύπωση είχε προκαλέσει, όπως αποκαλύπτουν καλά πληροφορημένες πηγές, η εκταμίευση ποσού-ρεκόρ από τον Κωδικό 0896 λίγο πριν από τις δημοτικές εκλογές του 2006, οπότε πραγματοποιήθηκαν «απόρρητες δαπάνες» περίπου 650.000 ευρώ από τις γενικές γραμματείες Επικοινωνίας και Ενημέρωσης. Προσθέτουν μάλιστα ότι καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου 2004-2009 ο συγκεκριμένος λογαριασμός ήταν «απροκάλυπτα» ενεργός.«Για εθνικά συμφέροντα». Στο νομοθετικό διάταγμα της 10ης Οκτωβρίου 1970, το οποίο προέβλεπε την υπαγωγή της γενικής διεύθυνσης Τύπου και Πληροφοριών από το υπουργείο Προεδρίας απευθείας στον πρωθυπουργό, τη μετονομασία της σε γενική γραμματεία και την αναδιοργάνωσή της, περιλαμβάνονται και τρεις παράγραφοι που δεν θα περνούσαν απαρατήρητες για τον απλό λόγο ότι η… αξία τους ανερχόταν σε εκατομμύρια: «Διά δαπάνας ή επιχορηγήσεις αναγομένας εις την αρμοδιότητα της γενικής γραμματείας, εξυπηρετούσας τα εθνικά συμφέροντα και μη δυναμένας λόγω της ειδικής φύσεως αυτών να κατονομαστούν, εγγράφεται εν τω ειδικώ προϋπολογισμώ της υπηρεσίας πίστωσις εξ ης αι δαπάναι ενεργούνται κατά παρέκκλισιν από των διατάξεων του Δημοσίου Λογιστικού και παντός άλλου νόμου», αναφερόταν στο άρθρο 10.Για τις δαπάνες και τις επιχορηγήσεις αυτές, σύμφωνα με το διάταγμα, αποφάσιζε ο ίδιος ο πρωθυπουργός έπειτα από γνωμοδότηση επιτροπής την οποία αποτελούσαν ο γενικός γραμματέας και δύο ανώτερα στελέχη της υπηρεσίας. Τα κονδύλια μπορούσαν να διατεθούν ακόμα και χωρίς την απόδοση λογαριασμού, ενώ η χρήση τους δεν περιοριζόταν στο εσωτερικό της χώρας. «Αι δαπάναι διατίθενται εν τε τω εσωτερικώ και τω εξωτερικώ μη αποκλειομένης και της προπληρωμής», κατέληγε το άρθρο.Ανθρωποι που γνωρίζουν την ιστορία των υπουργείων και των σχετικών γραμματειών και διευθύνσεων επισημαίνουν ότι η πρακτική της διάθεσης