Mαζί με τα συνθήματα χρειάζεται και έργο

Του Σταύρου Ψυχάρη

Ηταν το 1832 όταν ο Κολοκοτρώνης κάλεσε στο Χρυσοβίτσι της Αρκαδίας τους συμπολεμιστές του και τους είπε: Τώρα που ελευθερωθήκαμε, να πάτε να καταλάβετε την εύφορη γη της Μεσσηνίας. Φτωχοί και ακτήμονες με περιουσία μερικές γίδες και λίγα μουλάρια κάθε οικογένεια, οι τοπικοί αγωνιστές του ΄21, έφυγαν σε ομάδες τριών-τεσσάρων οικογενειών. Πήγαν και δημιούργησανστη Μεσσηνία, την οποία είχε καταστρέψει ο Ιμπραήμ, νέα χωριά που με τα χρόνια προόδευσαν και σήμερα η γη τους συχνά αξιοποιείται ποικιλοτρόπως...

Για
τους άνδρες του Κολοκοτρώνη η κατά διαταγήν του αποστράτευση και διανομή γης σήμαινε το αίσιο τέλος ενός αγώνα που είχε εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα αλλά και έντονο κοινωνικό υπόβαθρο. Οπωσδήποτε οι επαναστάτες τού χθες έγιναν αγρότες της επόμενης ημέρας. Αρχισε μια περίοδος για τη χώρα που παλαιός πολιτικός την είχε χαρακτηρίσει με τη φράση: εκεί που κρεμούσαν οι κλέφτες τα άρματα, κρεμάνε οι γύφτοι τα νταούλια! Η ιστορία διδάσκει ότι ακόμ
Keywords
Τυχαία Θέματα