Βρισκόμαστε κοντά στη θεραπεία... για το θάνατο

Oσοι είστε φαν της αμερικανικής σειράς Fringe, θα θυμάστε σίγουρα το επεισόδιο...
όπου ο “τρλός επιστήμονας” Γουίλιαμ Μπελ προσπαθεί να “φορτώσει” τον εγκέφαλό του σε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, προκειμένου να επιτύχει την περιβόητη μετά θάνατον ζωή. Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι δημιουργοί της σειράς δεν επιδίδονται σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αλλά εμπνέονται από την πραγματική ζωή και τη σύγχρονη επιστημονική έρευνα! Ναι, καλά διαβάσατε, ο “Γουίλιαμ Μπελ” υπάρχει στον πραγματικό κόσμο και ονομάζεται Κένεθ Χέιγουορθ. Πρόκειται για έναν νευροεπιστήμονα, ο οποίος υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να ζήσει για πάντα, αρκεί πρώτα να πεθάνει.

Ο Κένεθ Χέιγουορθ έχει περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του μέσα σε ένα εργαστήριο δίχως παράθυρα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, κόβοντας εγκεφάλους σε υπερβολικά πολύ λεπτές φέτες.

Σχέδιό του να προσομοιώσει μέσω υπολογιστή έναν τέλεια διατηρημένο εγκέφαλο, τον οποίο εν συνεχεία θα φορτώσει σε ένα ρομποτοειδές σώμα.

Αυτός ο εγκέφαλος θέλει να είναι ο δικός του εγκέφαλος, με όλους τους 100 δισεκατομμύρια νευρώνες του και τις 100 τρισεκατομμύρια συνάψεις του, ο οποίος θα τοποθετηθεί μέσα σε διάφανη κεχριμπαρένια ρητίνη προτού πεθάνει από φυσικά αίτια.

Από τη στιγμή που το σώμα παύει να λειτουργεί, αρχίζει να κατατρώγει τον εαυτό του. Στόχος είναι λοιπόν η απενεργοποίηση των ενζύμων, τα οποία ευθύνονται για την καταστροφή των κυτταρικών ιστών.

Αν όλα πάνε κατ' ευχή, μέχρι το 2110 η μεταφορά ή, όπως λέμε κοινώς, η φόρτωση ενός βιολογικού εγκεφάλου σε κάποιο λειτουργικό σύστημα βασισμένο στο πυρίτιο, θα είναι τόσο κοινή πρακτική όσο και η οφθαλμοχειρουργική επέμβαση με λέηζερ.

Το πεδίο πάνω στο οποίο εργάζονται ο Χέιγουορθ και οι συνεργάτες του αποτελεί σχετικά νέο τομέα των νευροεπιστημών, ο οποίος έχει να κάνει με τη συστηματική δομική χαρτογράφηση των νευρωνικών δικτύων του εγκεφάλου.

Τέτοιες έρευνες θα καταφέρουν κάποτε να εξηγήσουν ανθρώπινες λειτουργίες όπως η συνείδηση, η μνήμη, το συναίσθημα, ακόμη και ασθένειες, όπως ο αυτισμός, η σχιζοφρένεια και η νόσος Αλτσχάιμερ.

Η γενική θεωρία που συνοψίζει το πνεύμα της έρευνας είναι η εξής: πολύ απλά, είμαστε το ίδιο το δίκτυο των νευρωνικών συνδέσεών μας. Ο εαυτός μας και όλα όσα σκεπτόμαστε, αισθανόμαστε και πράττουμε είναι χαραγμένα στις καλωδιώσεις του εγκεφάλου μας. Σε αντίθεση με το γονιδίωμα, το οποίο δεν αλλάζει ποτέ, τα νευρωνικά δίκτυά μας διαρκώς αλλάζουν και αναδιαμορφώνονται από τις εμπειρίες μας.

Μέσα όμως από τις εξελίξεις στο ερευνητικό πεδίο τη διατήρησης του εγκεφάλου, της χαρτογράφησης των κυτταρικών ιστών και της υπολογιστικής προσομοίωσης των νευρωνικών δικτύων, ο Χέιγουορθ και η ομάδα του διαβλέπουν και κάτι παραπάνω: μία πιθανή θεραπεία για το θάνατο.

Ενδεχομένως μάλιστα ένα τέτοιο σχέδιο να γίνει πραγματικότητα πριν το τέλος αυτού του αιώνα, χάρη στις νέες τεχνολογίες που επιτρέπουν την αυτοματοπ