Τρόμος για τα επακόλουθα των εκλογών του Κονγκό

Οι εκλογές του... Νοεμβρίου στο Κονγκό ξεκίνησαν με μεγάλες υποσχέσεις και «παχιές» κουβέντες από τον πρόεδρο Καμπάνγκε, που έκανε λόγο για τις πιο «ελεύθερες, διαφανείς και ήρεμες εκλογές» στην ιστορία των εκλογικών διαδικασιών της χώρας. Η μονομερής προώθηση του προέδρου Ζοζέφ Καμπιλά Καμπάνγκε δεν πτόησε τον λαό του Κονγκό, που συνέχισε να πιστεύει ότι ίσως έφτασε η ώρα για τη μεγάλη αλλαγή, την οποία θα σήμαιναν τα 30 εκατομμύρια των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους πολιτών.

Μάταια. Ο πρόεδρος Καμπάνγκε δεν άντεξε της δημοκρατικές διαδικασίες και τα προσωπικά δικαιώματα, όπως αυτό της διαδήλωσης. Με πλήθος παρανομιών και αντιδημοκρατικών ενεργειών (όπως την απαγόρευση προς ένα αντιπολιτευόμενο τηλεοπτικό κανάλι να μεταδώσει την έκκληση του 79χρονου υποψήφιου προέδρου Ετιέν Τσισεκέντι, ιστορικού αντιπάλου του δικτάτορα Μομπούτου, να «σπάσουν την πόρτα της φυλακής» και να ελευθερώσουν τους διαδηλωτές του κόμματός του), ο Καμπάνγκε προσπάθησε να εδραιώσει την κυριαρχία του με κάθε τρόπο.

Οι εκλογές έγιναν στις 28 Νοεμβρίου 2011 και με καταμετρημένο το 75% των ψήφων, «έβγαζαν» νικητή τον Ετιέν Τσισεκέδι με 52,81 ποσοστιαίες μονάδες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της επιτροπής εκλογών, τα οποία και είναι διαθέσιμα τόσο στην ελληνική πρεσβεία στο Κονγκό, όσο και στην πρεσβεία του Κονγκό στην Ελλάδα.

Και ενώ τα αποτελέσματα του καταμετρηθέντος 75% έχουν διαρρεύσει από τις 2 Δεκεμβρίου, εκεί σταμάτησε και η καταμέτρηση, προκειμένου να νοθευτεί το υπόλοιπο των ψήφων, όπως καταγγέλλει η αντιπολίτευση.

Η ανησυχία για ανάλογη τροπή των εξελίξεων με αυτές που έζησαν οι άνθρωποι στην Αίγυπτο και στην Τυνησία γιγαντώνεται, με το παρατηρητήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων να μετρά ήδη 18 νεκρούς και πάνω από 5.000 κατοίκους της πρωτεύουσας Κινσάσα, να έχουν ήδη εγκαταλείψει την πόλη υπό τον φόβο όσων θα επακολουθήσουν σε περίπτωση που ο Τσισεκέδι δεν δεχθεί να αναγνωρίσει την «ήττα του».

Οι υποστηρικτές του Τσισεκέδι τονίζουν ότι «οι δυτικές χώρες προσποιούνται ότι αγνοούν την κρίση, ενώ στην πραγματικότητα την τροφοδοτούν και πιέζουν για την παραμονή του Καμπάνγκε στην προεδρία», στερώντας από έναν ολόκληρο λαό το δικαίωμα να αποφασίσει για το δικό του μέλλον.